«Η ζωή μου ήταν καλή γιατί είχα γύρω μου καλούς ανθρώπους» λέει η Χαρούλα Λαμπράκη σε συνέντευξη της στην_x000D_
Εμυ Ντούρου και ξεδιπλώνει το φιλμ της ζωής της σε πρώτο πρόσωπο διηγούμενη_x000D_
ανέκδοτες ιστορίες («Ήμουνα κάθε μέρα στο σπίτι του Τσιτσάνη.
Με είχανε σαν κορίτσι δικό τους») ενώ δεν διστάζει να παραδεχτεί πως έχει πει και κάποια τραγούδια που δεν της πολυάρεσαν.
-Ο Γιώργος Κιμούλης με το αριστούργημα του Αρθουρ Μίλερ «Ψηλά από τη γέφυρα» εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο και στη συνέντευξη του στη Στέλλα Χαραμή τρίζει τα δόντια σε εκείνους που τον αδικούν εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους άργησε το ντεμπούτο του στο Εθνικό ενώ τονίζει την ανάγκη χάραξης συγκεκριμένης πολιτικής από το υπουργείο Πολιτισμού.
-Γενοβέφες, ιππότες, πιερότοι, κολομπίνες. Το πώς γλεντούσε ο κόσμος στην παλιά αθηναϊκή Αποκριά μας παρουσιάζει η Τέτη Σώλου στην έρευνα της που αναβιώνει την Αποκριά στην Αθήνα του Μεσοπολέμου, με τις καθαρές, στολισμένες και φωτισμένες αυλές των σπιτιών να δέχονται παρέες μασκαρεμένων, γνωστών και άγνωστων, γανωμένων όπως γινόταν παλιά, και τις νοικοκυρές να τους κερνάνε.
-Αρχικά τον είπαν «Δολοφόνο του Whitechapel» επειδή σκότωσε αρκετές πόρνες στην κακόφημη περιοχή του Ανατολικού Λονδίνο το 1888. Στη συνέχεια τον αποκάλεσαν «Πέτσινη Ποδιά» για ευνόητους λόγους αλλά το λαϊκό όνομα «Τζακ ο Αντεροβγάλτης» προέρχεται από μία επιστολή γραμμένη από κάποιον, που ισχυριζόταν πως είναι ο δολοφόνος. Με αφορμή το «Ημερολόγιο φόνων» που βγαίνει στις αίθουσες ο Κωνσταντίνος Καϊμάκης ξεχωρίζει τις πλέον αλησμόνητες – και αιματοβαμμένες- εμφανίσεις του Τζακ του Αντεροβγάλτη στη μεγάλη οθόνη.
-Ο Γιάννης Λογοθέτης, ο γνωστός μας ΛοΓό δηλώνει στην Αφροδίτη Ερμίδη ότι είναι ένας «επαγγελματίας έξυπνος» που έγινε γνωστός «παρότι καταθλιπτικός τύπος» επειδή όταν σκιτσάρει ή γράφει στιχάκια, αλλάζει και γίνεται άλλος άνθρωπος». Χαρακτηριστικά αναφέρει ότι όταν τραγουδούσε στο πάλκο ήταν ευτυχισμένος και όταν κατέβαινε γινόταν ερείπιο.
-Οι πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις από Ελληνες και ξένους δημιουργούς της θεατρικής σκηνής που θα φιλοξενηθούν στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών. Η Στέλλα Χαραμή παρουσιάζει τις 10 πιο άχαστες παραστάσεις που αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στις επιλογές του καλοκαιρινού φεστιβαλικού κοινού.
-Ένας Έλληνας ζωγράφος της διασποράς, ο Κωνσταντίνος Μαλέας (1879-1928), φέρνει στην αρχή του 20ού αιώνα την ποθητή ανανέωση και μια νέα πνοή στη νεοελληνική τέχνη. Η «Ακρόπολη» του Μαλέα θεωρείται τομή στην νεότερη ελληνική ζωγραφική και η εικαστικός Κατερίνα Μαγείρου εξηγεί τους λόγους.
-Στο Crash test της εβδομάδας οι παπουτσομαχίες έχουν την τιμητική τους. Δύο υποδηματοποιοί της Θεσσαλονίκης ξεχωρίζουν τα μυστικά της τέχνης που περιλαμβάνει καλαπόδια, στάμπα, φόντια, φιάπες, ψίδια, πάτους, σόλες ενώ επισημαίνουν με θλίψη πως από τις 250 βιοτεχνίες υποδημάτων με χιλιάδες εργαζομένους που είχε κάποτε η πόλη, «σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστοι υποδηματοποιοί που κρατούν ζωντανή την πανάρχαια τέχνη στον επαγγελματικό της χάρτη».
-Το κοινωνικό ιατρείο Ελληνικού είναι ένα μικρό θαύμα αλληλεγγύης, μία από τις κοινωνικές δομές που γεννήθηκε μέσα στην κρίση και κατάφερε να προσφέρει απλόχερα βοήθεια σε αυτούς που βρέθηκαν αποκλεισμένοι από το δημόσιο σύστημα υγείας. Το ρεπορτάζ της Ηλέκτρας Ζαργάνη έχει τις λεπτομέρειες.
-Ο «Διγενής Ακρίτας», το παλαιότερο λογοτεχνικό μνημείο της ελληνικής μεσαιωνικής γλώσσας, παίρνει τη μορφή του graphic novel. Με φόντο τον Μεσαίωνα, το «Digenes» περιγράφει τις περιπέτειες του Διγενή μέσα σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από τη βία. Εμπνευστής του project είναι ο Κωνσταντίνος Δημητρίου, ηλεκτρολόγος-μηχανικός και «πωρωμένος με τα κόμικ», όπως δηλώνει ο ίδιος, ο οποίος ήθελε να συνδυάσει τη μελέτη πάνω στην ιστορία και την ανθρωπολογία με τη μορφή αφήγησης των κόμικς.
-Η Θεσσαλονίκη μέσα από τη μάτια μιας Γερμανίδας. Στη στήλη «Ζώντας σε ξένη πόλη» η Κάριν Βαβατζανίδου, καθηγήτρια γερμανικής φιλολογίας αναφέρει τους βασικούς λόγους που έχει δεθεί με την «Νύφη του Θερμαϊκού» («έχει γίνει πλέον κομμάτι του εαυτού μου») ενώ στα συν της πόλης αναφέρει πως «είναι φτιαγμένη με έναν τρόπο που σου επιτρέπει να προσανατολίζεσαι εύκολα».
