Αν κάτι επιβεβαιώνει την ορθότητα και την αναγκαιότητα του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καταδικάζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την κατάλυση του κράτους Δικαίου, είναι η στάση της ίδιας της κυβέρνησης. Δύο κυρίες της Κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ελίζα Βόζεμπεργκ και η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ανέλαβαν να εκφράσουν τη γραμμή Μητσοτάκη μετά το ψήφισμα διασυρμού του πρωθυπουργού. Σύμφωνα τις ευρωβουλευτίνες λοιπόν, μια συμμορία Ελλήνων Ευρωβουλευτών, συνωμότησε με άλλη συμμορία στο Ευρωκοινοβούλιο για να συκοφαντήσουν και να κατηγορήσουν την Ελλάδα. Σκευωρία που έλεγαν και στο σκάνδαλο Novartis.
Μόνο που το να ψηφίσουν 330 βουλευτές και μάλιστα από όλα τα κόμματα, η πλειοψηφία δηλαδή στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι η Ελλάδα εξορμπανίζεται, δεν το λες συμμορία. Φυσικά ο ευπρεπής και έμπειρος Βαγγέλης Μεϊμαράκης, προτίμησε όχι μόνο να μην μιλήσει αλλά και να απουσιάζει από την ψηφοφορία. Βόζεμπεργκ και Ασημακοπούλου ωστόσο επέλεξαν τα αυτοδιασυρθούν για χάρη του Μητσοτάκη. Αμέσως μετά την ψηφοφορία έγραψαν στο twitter:
Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου: «Για 7η φορά φέρνει στο Ευρωκοινοβούλιο η γνωστή σε όλους εμμονική και πολιτικά υποκινούμενη ομάδα Ευρωβουλευτών ψήφισμα για το κράτος δικαίου και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα. Scripta Manent. Έλληνες Ευρωβουλευτές συκοφαντούν την Ελλάδα για μικροκομματικό όφελος εν όψει των Ευρωεκλογών».
Ελίζα Βόζεμπεργκ: «Συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ και Γιώργο Κύρτσο το Κράτος Δικαίου με ψέμματα, δεν προσφέρεται για πολιτικά παιχνίδια! Εγκρίνατε με την ψήφο σας ακόμη κ στάθμιση των κονδυλίων που δίνονται στη χώρα! Επιτίθεστε κατά της Χώρας μας & πανηγυρίζετε…»
Ενώθηκαν ο εσωτερικός εχθρός με τον εξωτερικό, για να χτυπήσουν την Ελλάδα. Και αν αυτό κάτι σας θυμίζει ως αντίληψη αλλά και λεκτικό, ναι είναι ακριβώς η επιχειρηματολογία που χρησιμοποιήθηκε την προηγούμενη φορά που Ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο καταδίκασε την Ελλάδα. Μόνο που τότε ήταν 1969 και στην Ελλάδα δεν υπήρχε εκλεγμένη κυβέρνηση αλλά Χούντα.
Στις 30 Ιανουαρίου 1969, η Συμβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, με ψήφους 92 υπέρ, 11 κατά και 10 αποχές, εισηγήθηκε την εκδίωξη της Ελλάδας από το Συμβούλιο για λόγους που σχετίζονταν με την παραβίαση της Δημοκρατίας. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Χούντας Π. Πιπινέλλης, ακολουθώντας τις οδηγίες της Βρετανίας, δήλωσε ότι η Ελλάδα αποχωρεί πριν παρθεί η απόφαση εκδίωξης.
Είναι τραγικό μισό αιώνα μετά, η Ελλάδα να βρίσκεται και πάλι απέναντι στην Ευρωπαϊκή κατακραυγή για θέματα Δημοκρατίας. Ακόμη πιο τραγικό είναι ότι αυτοί που παραβιάζουν τη Δημοκρατία στη χώρα, δανείζονται και τα επιχειρήματα της «Εθνοσωτηρίου Κυβερνήσεως».
Όταν ξεκίνησε η διαδικασία αποπομπής της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης, τα επιχειρήματα των Χουντικών ήταν ότι μερικοί αριστεροί εχθροί της χώρας , συμμάχησαν με τους εξωτερικούς της εχθρούς για να χτυπήσουν την Ελλάδα. Ο εισηγητής τότε του Συμβουλίου της Ευρώπης και πρώην ΥΠΕΞ της Ολλανδίας, Μαξ βαν ντερ Στουλ, είχε χαρακτηριστεί ανθέλληνας από τους χουντικούς γιατί στην έκθεσή του αποκάλυπτε ότι γίνονται βασανιστήρια στην Ελλάδα. Μες τον ίδιο ακριβώς τρόπο, η Ολλανδή ευρωβουλευτής Σόφι ιν’τ Βελντ, που πρωτοστάτησε στη μάχη για να αναγνωριστούν οι παραβιάσεις του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα, χαρακτηρίζεται από τις συναδέλφους της στη ΝΔ, ως μια «Ολλανδή που θέλει να κάνει κακό στην Ελλάδα». Όποιος ζητά Δημοκρατία, σεβασμό στους θεσμούς , ελεύθερη λειτουργία του Τύπου, να μην είναι οι πολίτες υπό παρακολούθηση, είναι εχθρός της Ελλάδας. Προφανώς γιατί ο Μητσοτάκης θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι έτσι.
Είναι εντυπωσιακό πως μετά από όλο αυτόν τον διεθνή διασυρμό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαρρέει ότι δεν έπαθε τίποτα ή αλλιώς «41%». Ακόμη και στο συγκεκριμένο επιχείρημα, αντιγράφουν τους Χουντικούς. Όταν η Ελλάδα βρέθηκε το 1969 απέναντι στην καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο Στυλιανός Παττακός, είχε δηλώσει ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί να κάνει στην Ελλάδα, ό,τι ένα κουνούπι στο κέρατο ενός ταύρου». Σήμερα ο κερατοφόρος ταύρος είναι ο Μητσοτάκης αλλά ελλείψει Παττακού, ανέλαβαν οι κυρίες Βόζεμπεργκ και Ασημακοπούλου.
Η καταδικαστική απόφαση του Συμβουλίου της Ευρώπης, δεν έριξε βέβαια τη Χούντα και φυσικά η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου δεν θα ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Διαμορφώνει ωστόσο στην Ευρώπη, την εικόνα για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Και εδώ έχουμε ακόμη μία ταύτιση με το 1969. Τα Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα, έκρυβαν όσα συνέβαιναν στη χώρα και σχολίαζαν το σωτήριο έργο της Χούντας αλλά και τις κομψές συζύγους των χουντικών. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Όχι, δεν έχουμε Χούντα. Όπως θα έλεγε και ο Ουμπέρτο Έκο, στην εποχή μας υπάρχουν τα κανάλια.
Φυσικά η Ιστορία θα γράψει τα ονόματα των βουλευτών που πρωτοστάτησαν για να αποκατασταθεί το κράτος Δικαίου στην Ελλάδα. Δε νομίζω ότι θα ασχοληθεί με τις κυρίες Βόζεμπεργκ και Ασημακοπούλου. Ειδικά η τελευταία θα καταγραφεί για άλλες, χαριτωμένες ρήσεις και για τα τάματά της.
Διαβάστε επίσης:
Ευρωπαϊκό χαστούκι: Ένα στη Χούντα και ένα… στην κυβέρνηση Μητσοτάκη
Πως μεθόδευσαν το πρόστιμο-προγραφή στο Documento με εντολή Μαξίμου
