Η εκδίκηση είναι γνωστό ότι είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Στην περίπτωση όμως του πρώην… σεφ τού Βλαντίμιρ Πούτιν και ιδρυτή της εταιρείας μισθοφόρων Βάγκνερ Γεβγκένι Πριγκόζιν –αν φυσικά αποδειχθεί (πράγμα απολύτως απίθανο) ότι πίσω από τον θάνατό του σε αεροπορικό… δυστύχημα κρύβεται το Κρεμλίνο και ο Πούτιν– η εκδίκηση ήρθε κατά τα φαινόμενα γρηγορότερα απ’ ό,τι όλοι υπολόγιζαν. Οι μνήμες σε ολόκληρο τον κόσμο από το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά της ρωσικής ηγεσίας από τις δυνάμεις της Βάγκνερ είναι ακόμη νωπές, αφού έλαβε χώρα πριν από ακριβώς δύο μήνες.
Το μικρό ιδιωτικό τζετ τύπου Embraer Legacy 600 στο οποίο επέβαινε ο Πριγκόζιν, σύμφωνα με πληροφορίες μαζί με τον έτερο ιδρυτή της Βάγκνερ Ντμίτρι Ούτκιν και άλλα οκτώ άτομα, έχασε ξαφνικά ύψος κατά τη διάρκεια της πτήσης του από τη Μόσχα προς την Αγία Πετρούπολη, μόλις 100 χιλιόμετρα έξω από τη ρωσική πρωτεύουσα, και έπεσε δίπλα σε ένα χωριό της επαρχίας Τβερ. Από τα πλάνα που είδαν το φως το δημοσιότητας αλλά και από στοιχεία από ραντάρ και υπηρεσίες που παρακολουθούν την πορεία των αεροσκαφών οι ειδικοί εκτιμούν ότι το Embraer αντιμετώπισε κάποιο ξαφνικό πρόβλημα που είχε καταστροφικές συνέπειες. Πιο συγκεκριμένα, η πρόσκρουση στο έδαφος μετρήθηκε ότι απείχε χρονικά μόλις 30 δευτερόλεπτα από τη στιγμή που τα ραντάρ καταγράφουν σφάλμα στην πορεία του.
Τα σενάρια
Το γεγονός ότι στα βίντεο εμφανίζεται το αεροσκάφος να πέφτει ενώ βγάζει καπνούς (και κάποια από τα βασικά του κομμάτια λείπουν) καταδεικνύει σύμφωνα με τους ειδικούς ότι κάτι… εκρηκτικό είχε προηγηθεί. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις ώρες μετά την πτώση του Embraer κυκλοφόρησαν διάφορα σενάρια, όπως ότι το σκάφος έπληξαν συστοιχίες αεράμυνας ή ότι υπήρχε κρυμμένη κάποια βόμβα στο εσωτερικό του. Παρότι είναι σχεδόν σίγουρο, εξαιτίας της πολιτικής και πολεμικής κατάστασης στη Ρωσία, ότι η έρευνα που άνοιξε για το περιστατικό θα καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα περί μηχανικής βλάβης, η εκδοχή για κρυμμένη βόμβα στο εσωτερικό του έχει συγκεντρώσει ως πιθανό σενάριο το ενδιαφέρον ειδικών.
Ανεξαρτήτως πάντως από τις συνθήκες υπό τις οποίες έχασαν τη ζωή τους οι δύο ιδρυτές της μισθοφορικής Βάγκνερ (πέθανε και ο Ντμίτρι Ούτκιν όπως προαναφέραμε), από το… αποτέλεσμα, σε συνδυασμό και με άλλες πρόσφατες εξελίξεις, γίνεται ξεκάθαρο ότι αυτές τις ημέρες η ρωσική ηγεσία έκλεισε τους λογαριασμούς της με τη Βάγκνερ.
Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του κύκλου του Πούτιν από τον Πριγκόζιν το θέμα Βάγκνερ παρέμενε ανοιχτό, αφού χιλιάδες μαχητές της οργάνωσης μισθοφόρων είχαν ακολουθήσει τον Πριγκόζιν στην εξορία του στη Λευκορωσία. Παράλληλα, δυνάμεις της οργάνωσης ήταν ακόμη ιδιαίτερα ενεργές στο άλλο μεγάλο μέτωπο της κόντρας Ρωσίας – Δύσης, στην Αφρική, συγκεκριμένα στις χώρες της ζώνης του Σαχέλ ακριβώς κάτω από τη Σαχάρα.
Το τελευταίο στοιχείο, ότι δηλαδή οι δραστηριότητες στο Σαχέλ συνεχίζονταν, είχε υπογραμμίσει ο ίδιος ο Πριγκόζιν με βίντεό του μόλις 48 ώρες προτού χάσει τη ζωή του στο αεροπορικό… δυστύχημα με το τζετ του. Την είδηση της παρουσίας του Πριγκόζιν στην Αφρική ακολούθησε χρονικά η ανακοίνωση περί αντικατάστασης του Σεργκέι Σουροβίκιν, που είναι γνωστός ως «στρατηγός Αρμαγεδδών», στο τιμόνι των αεροδιαστημικών δυνάμεων της Ρωσίας από κάποιον πτέραρχο Βίκτορ Αφζάλοφ. Ο Σουροβίκιν παρότι δεν ήταν επισήμως μέλος της Βάγκνερ θεωρούνταν συνδετικός κρίκος μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας και της μισθοφορικής εταιρείας και ήταν ο στρατηγός που φαίνεται να εκτιμούσε και να προτιμούσε να συνδιαλέγεται ο ίδιος ο Πριγκόζιν.
Δυσαρέσκεια
Η περίπτωση Σουροβίκιν έχει ενδιαφέρον και για τις εξελίξεις στον πόλεμο στην Ουκρανία, αφού είχε αναλάβει για περίπου έξι μήνες τη διοίκηση των δυνάμεων στην Ουκρανία (αντικατέστησε στο τιμόνι της πολεμικής προσπάθειας τον στρατηγό Γκενάντι Ζίντκοφ ο οποίος πέθανε ξαφνικά μόλις πριν από μερικές ημέρες στις 16 Αυγούστου σε ηλικία 57 ετών, «έπειτα από μακρά ασθένεια» σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία), αλλά αντικαταστάθηκε από τον Βαλερί Γκεράσιμοφ, το δεξί χέρι του υπουργού Αμυνας Σεργκέι Σοϊγκού. Η αντικατάσταση αυτή ήταν ξεκάθαρο ότι δεν άρεσε καθόλου στον Πριγκόζιν εξαρχής, ενώ το γεγονός ότι ο Γκεράσιμοφ και ο Σοϊγκού πίεζαν μετά τη μάχη στο Μπαχμούτ για ενσωμάτωση των μισθοφόρων (και των αντρών της Βάγκνερ) στον τακτικό στρατό της Ρωσίας είχε επιφέρει την πλήρη ρήξη. Ο Σουροβίκιν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα φέρεται να βρίσκεται σε κατ’ οίκον κράτηση και είχε χρησιμοποιηθεί τότε προφανώς από τους Σοϊγκού – Γκερασίμοφ για να περιορίσει την έκταση της κίνησης και να ανασχέσει την πορεία προς τη Μόσχα με σχετικό βιντεοσκοπημένο μήνυμά του προς τους «αντάρτες» της Βάγκνερ.
Τέλος, μετά τον θάνατο Πριγκόζιν παίρνει άλλη διάσταση και το ερώτημα πού βρίσκεται ο «χασάπης της Μαριούπολης» Μιχάηλ Μιζνίτσεφ, ο άλλος εξαφανισμένος υψηλόβαθμος στρατιωτικός που, εν αντιθέσει με τον Σουροβίκιν, είχε προσχωρήσει ανοιχτά στη Βάγκνερ.
Πάντως το σχόλιο του Πούτιν στις δηλώσεις του μετά τον χαμό του «λαμπρού επιχειρηματία», όπως αποκάλεσε τον Πριγκόζιν, πως «έκανε σφάλματα στη ζωή του», μάλλον ισχύει και για τους υπόλοιπους που η τύχη τους αγνοείται.
