Να παραφράσω τον Ουμπέρτο Έκο, που έλεγε ότι για να στήσεις μία δικτατορία σήμερα δε χρειάζεται να έχεις τα τανκ αλλά τα ΜΜΕ;
Για να δολοφονήσεις έναν πολιτικό σήμερα δε χρειάζεται εξάσφαιρο. Αρκεί να έχεις τα όπλα της προπαγάνδας.
Κι αν για να δολοφονήσεις έναν άνθρωπο με πιστόλι χρειάζεται ένα δευτερόλεπτο, αν για να τον δολοφονήσεις με πνιγμό απαιτούνται κάποια λεπτά, ξέρουμε πλέον πόσος χρόνος χρειάζεται για να δολοφονήσεις έναν πολιτικό μέσω της προπαγάνδας: 8 χρόνια.
Από το 2015 μέχρι σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο απόλυτος δαίμονας του Συστήματος που λυμαίνεται τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Γιατί; Για έναν απλό λόγο: Τους έκοψε τη μάσα, τη μίζα, τα deals, και κάποιους από αυτούς που κυβερνούν από τα παρασκήνια τη χώρα, τους έβαλε και να πληρώσουν.
Το 2014-15, το Σύστημα δεν είχε καμία δύναμη, σε μία χώρα χρεοκοπημένη με λαό εξαθλιωμένο. Έτσι, η νίκη του Τσίπρα σε ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές, δημοψήφισμα και δεύτερες εθνικές εκλογές ήταν ένα αναπότρεπτο πικρό ποτήρι.
Κάποιοι προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν. Θυμάστε τις γάτες Ιμαλαΐων και το κόκκινο εξώφυλλο του Βήματος. Όμως ο Τσίπρας δεν έκανε χατίρια. Κι εκείνοι δεν του το συγχώρεσαν ποτέ.
Με τέσσερα χρόνια ανελέητης προπαγάνδας, κατάφεραν να τον ρίξουν από την εξουσία, αλλά όχι να τον συντρίψουν. Το 32% των πολιτών ήταν μαζί του στην ήττα του.
Με οκτώ χρόνια ανελέητης προπαγάνδας, έφεραν το επιθυμητό: Τον τσάκισαν στο 20%. Κατάφεραν έναν λαό που φημίζεται για την πολιτική του λήθη, να τον ποδηγετήσουν απόλυτα. Ο Μητσοτάκης κυβερνά, αλλά ο Τσίπρας συνεχίζει να ευθύνεται για όλα τα δεινά της χώρας. Ο ψεύτης, ο προδότης, αυτός που έκοψε τις συντάξεις (ενώ οι προηγούμενοι τις είχαν κόψει 12 φορές), αυτός που… μας έβαλε στα μνημόνια (ενώ μας έβγαλε), αυτός που πούλησε τη Μακεδονία (ενώ πέτυχε συμφωνία που οι άλλοι ούτε φαντάζονταν), αυτός που φτωχοποίησε τους πολίτες (ενώ ανέκοψε την ανθρωπιστική κρίση που μάστιζε τη χώρα).
Υπό την μπαγκέτα μεγαλοδημοσιογράφων και μεγαλοπαραγόντων, ένας λαός θυμωμένος έναντι όλων, εκτόνωσε τον θυμό του όχι προς αυτόν που κυβερνάει αλλά προς αυτόν που του είπε η οργανωμένη προπαγάνδα. Κι έφτασε να χειροκροτά μανιασμένα τα λιοντάρια την ώρα που κατασπάραζαν τον Τσίπρα στο Κολοσσαίο.
Κι επειδή ζει ακόμα μετά τον πρώτο γύρο, η καθοδηγούμενη μάζα περιμένει τον δεύτερο, για να ευχαριστηθεί το ξερίζωμα της πολιτικής του σάρκας.
Το τελευταίο λιοντάρι που ρίχνουν η Διαφθορά και η Διαπλοκή στην αρένα, είναι ο «εθνοπροδότης Τσίπρας», γιατί ένας -μόνο ένας- νομός σε όλη την Ελλάδα τόλμησε να βαφτεί κόκκινος. Κι έτσι, ο πρωθυπουργός που τα είπε σταράτα στον Ερντογάν στο Μαξίμου, που έδιωξε το Μπαρμπαρός από τα χωρικά μας ύδατα, που έσπασε το τουρκικό τόξο στα βόρεια σύνορά μας, σπιλώνεται ως προδότης από την κυβέρνηση του Όρουτς Ρέις, του Turkaegean, της Αγίας Σοφίας που έγινε τζαμί και του Τουρκολιβυκού συμφώνου.
Κι εκείνος; Δυστυχώς, φαίνεται εδώ και καιρό να έχει παραδοθεί στη μοίρα, δε μιλάει για τη δολοφονία χαρακτήρα του και το σχέδιο εξαφάνισης του ΣΥΡΙΖΑ από τον πολιτικό χάρτη, δεν επιτίθεται στα κανάλια – απλώς πηγαίνει σε αυτά και λέει το πρόγραμμά του-, δε δείχνει στον λαό τα λιοντάρια με το δάχτυλο.
Ίσως γιατί ξέμεινε από δυνάμεις. Ίσως γιατί δεν πίστευε ποτέ ότι τα ΜΜΕ θα νικήσουν τόσο εύκολα τη μνήμη. Ίσως γιατί έμαθε πια πως όταν το Σύστημα αποφασίζει να σε φάει, θα το καταφέρει ακόμη κι αν του πάρει λίγο παραπάνω. Ίσως πάλι γιατί καταλαβαίνει την ψυχολογία της μάζας. Αυτήν τη στιγμή, ο όχλος που κάποτε τον αγάπησε θέλει να τον δει να πέφτει στη μέση της αρένας.
Λυπάμαι, δε θα συμμετέχω. Δεν ήμουν ποτέ με το Λιοντάρι. Θα είμαι εδώ με εκείνους, τους λίγους πια, που θα τους συντρίψει η στιγμή αλλά θα τους δικαιώσει ο χρόνος.