Για πρώτη φορά μια ταινία από την Νότια Κορέα κατακτά τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Καννών.
Στα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν Χο («Okja», «Snowpiercer»), μια ταινία που αρνείται να κατηγοροποιηθεί σε συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος, πρωταγωνιστούν δύο τετραμελείς οικογένειες. Το μεταξύ τους χάσμα (η πάλη των τάξεων) μπαίνει στο μικροσκόπιο του σκηνοθέτη με τρόπο που δεν έχουμε ξαναδεί στη μεγάλη οθόνη.
Η οικογένεια των Κιμ είναι αγαπημένη, αλλά είναι όλοι τους άνεργοι και το μέλλον τους διαγράφεται σκοτεινό. Ο γιος της οικογενείας κουβαλώντας τις προσδοκίες όλης της οικογένειας, πηγαίνει για συνέντευξη στο πολυτελές σπίτι των Παρκ με στόχο να προσληφθεί ως καθηγητής αγγλικών στην έφηβη κόρη της οικογένειας. Μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, ξεκινάει ένας χείμαρρος περίεργων συμβάντων που φέρνουν τις δύο οικογένειες πολύ κοντά.
Οι ομοιότητες «Τζόκερ» και «Παρασίτων» είναι ανατριχιαστικές. Όπως η μεταμόρφωση ενός συνηθισμένου – έστω και με τις ψυχικές αδυναμίες του- ανθρώπου σε αρχετυπικό σύμβολο του Κάκου είναι μια πολιτική πράξη, με τον ίδιο τρόπο η αντίδραση μιας οικογένειας απόκληρων στην ασφυκτική πίεση ενός άνισου και άδικου κοινωνικού συστήματος, είναι επίσης μια βαθιά πολιτική πράξη. Ο πέρα ως πέρα πολιτικός Τζόκερ γεννιέται σε μια κοινωνία όπου η ανεργία καλπάζει, οι κοινωνικές παροχές μειώνονται, η αναλγησία της εξουσία κυριαρχεί. Με λιγότερο θόρυβο αλλά εξίσου αποτελεσματικό στυλιζάρισμα που τονίζει μια ιστορία που πηγαινοέρχεται διαρκώς μεταξύ γκροτέσκο, μαύρης κωμωδίας και θρίλερ, ο Μπονγκ Τζουν Χο χρησιμοποιεί διάφορα αφηγηματικά εργαλεία για να διεισδύσει στην ουσία μιας πραγματικότητας γεμάτης παράδοξα. Στην αληθινή ζωή οι κόσμοι πλούσιων και φτωχών σπάνια συναντιούνται. Ο κορεάτης κάνει focus στις χτυπητές αντιθέσεις τους (το ημιυπόγειο σπίτι και η πολυτελής βίλα, η βροχή ως ειδυλλιακό στοιχείο και καταστροφικό σύμβολο κ.α.) για να δώσει μια εκδοχή μόνο ενός κόσμου που σημαδεύεται από το ταξικό χάσμα, μεταξύ εχόντων και μη. Αποφασισμένος να μην κάνει μια απλή κι εύκολη ταινία καταγγελίας, μπερδεύει σκόπιμα τους ρόλους θύτη-θύματος, μοιράζει αρνητικά και θετικά πρόσημα και στις δύο οικογένειες, αγγίζει ευαίσθητες πτυχές της καθεμιάς. Όμως στις μικρές ανώδυνες και ανεπαίσθητες λεπτομέρειες (το χρήμα που «σιδερώνει» τις τσακίσεις, η μυρωδιά του σοφέρ, η διπλή χρήση του εντομοκτόνου, το κόλλημα του μικρού με τους ινδιάνους κ.α.) κρύβονται οι δυνάμεις που θα οδηγήσουν το δράμα στην λύτρωση και τα «Παράσιτα» στην ελίτ των μοντέρνων αριστουργημάτων.
Παράσιτα (Parasite) (****)
Κοινωνική νοτιοκορεατικής παραγωγής 2019 (131)
Σκηνοθεσία: Μπονγκ Τζουν Χο
Πρωταγωνιστούν: Σονγκ Κανγκ Χο, Λι Σαν Κουν, Τσο Γέο
https://www.documentonews.gr/filegrid/2019/10/17/5da856d0825e6358cb29d604.pdf
