Η ταινία της εβδομάδας: Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες (***)

Η ταινία της εβδομάδας: Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες (***)

Σε ένα χωριό του θεσσαλικού κάμπου που αργοπεθαίνει, δύο ξαδέλφια και πέντε γυναίκες, αποφασίζουν να κάνουν μια νέα αρχή. Με λίγη βοήθεια από τη μουσική του Βάγκνερ που παίζουν στα χωράφια και τις ιστορίες που διηγούνται για να πάρουν κουράγιο, επιχειρούν να διεισδύσουν στην παγκόσμια αγορά με τη βιολογική καλλιέργεια ενός παλιού σπόρου ντομάτας.

Ντοκιμαντέρ ελληνικής παραγωγής 2019 (72’)

ΣKHΝΟΘΕΣΙΑ: Μαριάννα Οικονόμου 

ΣΕΝΑΡΙΟ: Μαριάννα Οικονόμου 

MONTAZ: Ευγενία Παπαγεωργίου

Φρέσκο, ζουμερό και γευστικό μαζί, το απολαυστικό ντοκιμαντέρ της Μαριάννας Οικονόμου προκαλεί την κινηματογραφική κριτική να στραφεί στην γευσιγνωσία και σε καλλωπιστικά σχόλια που ταιριάζουν εξίσου στην ταινία καθώς και στις λαχταριστές ντομάτες που καλλιεργούν τα δύο ξαδέλφια στο θεσσαλικό κάμπο. 

Πίσω από αυτό το μικρό θέμα κρύβονται πάντως μεγάλα ζητήματα. Η επαρχία της εγκατάλειψης, το μαράζωμα των καλλιεργειών, οι νέες συνήθειες των αγροτών, οι αλλαγές στο σύγχρονο τρόπο ζωής, η σχέση ανθρώπου και φύσης, η επιστροφή στο παρελθόν ως μέθοδος ανάλυσης του σήμερα και φυσικά, η μεγάλη κουβέντα των ημερών: η κρίση και το αντίδοτο για αυτήν. 

Η καλλιέργεια ντομάτας λοιπόν είναι το θαυματουργό μέσο για να αλλάξουμε προς το καλύτερο τη ζωή μας, ισχυρίζεται το φιλμ που ευτυχώς δεν καταφεύγει σε βαρύγδουπες δηλώσεις και διδακτικές αποφάνσεις. Η αμφιβολία της βιωσιμότητας του εγχειρήματος παραμένει διαρκής και έντονη καθ’ όλη την διάρκεια του φιλμ, όπου μέσω της αφοπλιστικής ειλικρίνειας των διαλόγων γινόμαστε συμπάσχοντες με την αγωνία τους. 

Το χιούμορ όμως είναι η μαγική λέξη που κάνει το φιλμ να ξεφύγει από τα συνήθη στερεότυπα του φιλμ τεκμηρίωσης. Είτε βάζοντας τα δύο μεγάλα ηχεία στη μέση του κτήματος για να ακούν οι ντομάτες τον αγαπημένο τους Βάγκνερ (με λίγα διαλείμματα παραδοσιακής μουσικής για να «έρθουν στα ίσα τους» σύμφωνα με τις παραινέσεις του ξαδέλφου), είτε δοκιμάζοντας απογοητευμένοι τα πρώτα δείγματα της δουλειάς τους («χάλια είναι» ομολογεί με ολοφάνερη στενοχώρια ο ήρωας), είτε παρακολουθούμε τους σπαρταριστούς διαλόγους των «κοριτσιών» με τον εργοδότη τους, αυτές οι «Ντομάτες» έχουν την ικανότητα όχι μόνο να μας προσφέρουν τις κατάλληλες απαντήσεις στα πλέον βασανιστικά ερωτήματα της εποχής αλλά και να μας διασκεδάσουν αφάνταστα. 

Δεν είναι και λίγο, έτσι δεν είναι;

Documento Newsletter