Σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής ή ανωνυμίας έχει καταργηθεί λόγω του απόλυτου ελέγχου της ζωής των πολιτών. Μέσω της τεχνολογίας κάθε προσωπική στιγμή ελέγχεται – ότι βλέπει ο κάθε πολίτης καταγράφεται- και το έγκλημα φθίνει με ταχύτατο ρυθμό.
Κι ενώ η δουλειά των αστυνομικών αρχών δείχνει πλέον πανεύκολη, μια σειρά περίεργων φόνων προκαλεί τριγμούς στο σύστημα. Ο αστυνομικός ντετέκτιβ Σαλ Φρίλαντ εντοπίζει μια νεαρή γυναίκα που δεν έχει κανένα ψηφιακό αποτύπωμα και δεν είναι καταχωρημένη σε κανένα αρχείο. Φυσικά η άγνωστη γυναίκα θα θεωρηθεί ως η βασική ύποπτη για τις δολοφονίες…
Μια εικοσαετία έχει περάσει από το «Gattaca» την πρώτη ταινία του Αντριου Νίκολ, η οποία οδήγησε το σινεμά της επιστημονικής φαντασίας σε άλλη εποχή. Με την νέα του δημιουργία ο νεοζηλανδός σκηνοθέτης επιστρέφει στο κοντινό μέλλον και τον τόπο του εγκλήματος. Και πάλι η δράση ενός δολοφόνου προκαλεί τριγμούς στο σύστημα. Και πάλι ένας αθέατος, μοναχικός τιμωρός κάνει την επανάσταση του. Όπως και σε εκείνο το υπέροχα μελαγχολικό φιλμ, η αγωνία για την επόμενη μέρα συναντά τα ηθικά ερωτήματα γύρω από το ρόλο της πληροφορίας και τη χρήση της τεχνολογίας.
Ο Νίκολ, μέγας δεξιοτέχνης της κάμερας και ακαταμάχητος γραφιάς (ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου με το «Truman show» του Πίτερ Γουίαρ) φτιάχνει σπάνια ατμόσφαιρα και μέσα στα άψογα φροντισμένα κάδρα του τοποθετεί τις στεγνές ζωές των ηρώων του.
Ο ψυχρός επαγγελματισμός – και η καρδιά- του Σαλ δοκιμάζεται όταν διαπιστώνει πως η παρέκκλιση ενός και μόνου «girl» (έτσι ονομάζεται από τους συναδέλφους του η άγνωστη ύποπτη) μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω. Στο σύστημα αλλά και στη ζωή του. Η μινιμαλιστική γραφή του σκηνοθέτη τονίζει την ερωτική ιδιαιτερότητα της ιστορίας και χρησιμοποιώντας ένα κράμα αισθητικής βγαλμένης από virtual reality, νουάρ ατμόσφαιρα και σέξι φωτογραφία (υπέροχη η ερωτική σκηνή) οριοθετεί τον πραγματικό στόχο του. Η δηκτική κριτική του Νίκολ για το σημερινό κόσμο (το σβήσιμο της προσωπικής ζωής μέσω της απορρόφησης -ή υπερέκθεσης- της στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης) ο οποίος οδηγείται σε υπαρξιακό και συναισθηματικό αδιέξοδο, δεν λαθεύει. Το «Anon» πέρα από τον επίκαιρο καταγγελτικό πολιτικό χαρακτήρα του είναι επίσης μια ευφυής παραβολή για την αξία του βλέμματος και μια πικρή, απαισιόδοξη πρόβλεψη για την σταδιακή κατάργηση του έρωτα.
Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας γερμανικής παραγωγής 2018 (100΄)
Σκηνοθεσία: Αντριου Νίκολ Πρωταγωνιστούν: Κλάιβ Οουεν, Αμάντα Σέιφριντ, Κολμ Φιόρε, Μαρκ Ο’ Μπράιαν, Σόνια Γουάλγκερ
