«Είναι τουλάχιστον αστείο να λέγεται ότι φύγαμε για τις “καρέκλες”. Μα αν θέλαμε καρέκλες και αξιώματα θα μέναμε και θα δεχόμασταν αυτά που μας πρότεινε ο κ. Κασσελάκης. Εγώ ήμουν χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ ως απλό μέλος, ως βουλευτής ως υπουργός. Ο κ. Κασσελάκης μόλις εμφανίστηκε θέλησε αμέσως να γίνει πρόεδρος. Φαντάζεστε να είχα δεχτεί και να είχα γίνει τομεάρχης πχ Οικονομικών ή Εργασίας και να τον ακούσω να λέει στον ΣΕΒ αυτά που είπε; Η θα έπρεπε να υποστηρίξω δημόσια άλλα από αυτά που η συνείδησή μου υπαγορεύει ή να τον αδειάσω δημόσια» δήλωσε χτες το βράδυ στον Νίκο Χατζηνικολάου, η Έφη Αχτσιόγλου.
Ακατανόητο το δίλημμα. Απορούμε πως δεν σκέφτηκε να πράξει το ίδιο που έκανε όταν παραμονές των εκλογών ο Κατρούγκαλος πετούσε τη βόμβα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έριχνε ρουκέτες για τα τοπικά νομίσματα και η Θεανώ Φωτίου έλεγε ότι η μεσαία τάξη έχει εισοδήματα 5.000 ευρώ.
Ή μήπως τότε άλλα έλεγε η συνείδηση της κυρίας Αχτσιόγλου;