Γραμμή σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) υιοθέτησε το Μαξίμου –όπως όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν– για το θέμα των «κόκκινων» δανείων. Εχοντας εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη των ελληνικών τραπεζών στο προωθούμενο σχέδιο, μόνο με καχυποψία μπορεί να σταθεί απέναντι στις αιτιάσεις των σοφών της Φρανκφούρτης (όπου και η έδρα της ΕΚΤ).
Ο Μάρτης του 2019 δεν είναι Μάρτης του 2015. Τότε μπορεί ο Ντράγκι να τράβηξε το χαλί στην άγουρη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τα spreads να είναι τετραψήφια και τα επιτόκια των ομολόγων πολύ… διψήφια. Τα ελλείμματα έτρεχαν σαν τρελά και στα ταμεία δεν υπήρχε μία. Και επιπλέον η Ελλάδα ήταν το μαύρο πρόβατο που όλοι ήθελαν να τιμωρήσουν σκληρά. Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, που τα ταμεία είναι γεμάτα, ο προϋπολογισμός πλεονασματικός, τα ελληνικά ομόλογα περιζήτητα και η συνέπεια εκτέλεσης του δημοσιονομικού προγράμματος με ανθρώπινο τρόπο δεδομένη, οι πραγματικοί θιασώτες της ευρωπαϊκής ενότητας βλέπουν την Ελλάδα σαν όαση ανάμεσα στη μαυρίλα των ποικιλώνυμων… Ορμπάν.
Η στιγμή που διαλέγει η ΕΚΤ να κάνει δύσκολη τη ζωή της κυβέρνησης (με όπλο πίεσης το 1 δισ. των επιστροφών των κερδών από ελληνικά ομόλογα) δείχνει μέγιστη αμετροέπεια ακόμη κι αν έχει… αγνές τραπεζικές προθέσεις.
Θα ήταν πράγματι τρέλα –πολιτική και οικονομική– παραμονή των ευρωεκλογών και με ορατά τα επιτεύγματα της ελληνικής πλευράς να υπονομευτεί η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης. Ομως τώρα δεν είναι όπως τότε. Απλά πράγματα…
