Προβεβλημένος υπουργός, αμέσως μετά την ανακοίνωση του βουλεύματος που παύει τη δίωξη του Ανδρέα Λοβέρδου, για δωροληψία, έσπευσε να παροτρύνει δημοσιογράφο που έχει επικρίνει σφοδρά τον υποψήφιο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
– Ελπίζω να αναδείξεις ότι το Δικαστικό Συμβούλιο κρίνοντας επί της ουσίας,τον απάλλαξε με ψήφους 10-0. Έκλεισε το θέμα.
Μακάρι να ήταν έτσι. Το δικαστικό αλαλούμ που προηγήθηκε του βουλεύματος και η χρονική στιγμή στην οποία εκδόθηκε, αναδύουν ότι θεσμικός ιστός της χώρας καταρρέει.
Διαρκή φαινόμενα εκφυλισμού σε κρίσιμους τομείς οργάνωσης της Πολιτείας δείχνουν ότι στην Ελλάδα η Δικαιοσύνη υπόκειται σε πολιτική χειραγώγηση.
Ο μέχρι τώρα υπό ποινική δίωξη Λοβέρδος, πανηγυρίζει ως «δικαιωμένος». Εφεξής μπορεί να κυκλοφορεί χωρίς το φόβο μιας δίκης.
Σαν να το γνώριζε από καιρό η κυβέρνηση δεν επέτρεψε στο ελληνικό Δημόσιο να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής σε ενδεχομένη δίκη. Εκ παραλλήλου πύκνωναν οι ενδείξεις για μεθόδευση της απαλλαγής, με τον τρόπο που χειρίζονταν την υπόθεση συγκεκριμένοι δικαστικοί λειτουργοί.
Σε συνδυασμό με τη συγκυρία, η έκδοση του συγκεκριμένου βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, κάθε άλλο παρά βελτιώνει την εικόνα της χώρας, μπροστά στην εγχώρια και διεθνή κατακραυγή για θεσμική διολίσθηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη – όπως κορυφώνεται με τις παρακολουθήσεις.
Το βούλευμα που απαλλάσσει τον Λοβέρδο, επιβαρύνει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και σοκάρει την κοινωνία για τις εκτροπές που παράγει η σκοτεινή κυβερνητική δραστηριότητα.
Πριν καν στεγνώσει το μελάνι από το βούλευμα Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου – με κορυφαίους δικαστικούς στη σύνθεσή του- για το σκάνδαλο Novartis, που κονιορτοποίησε τη θεωρία της «σκευωρίας» και κατοχύρωσε η εισαγγελική έρευνα, ως νόμιμη και τα στοιχεία της ως έγκυρα, ακυρώνεται η μόνη ποινική δίωξη που ασκήθηκε με βάση αυτά τα στοιχεία.
Το Δικαστικό Συμβουλίου του Αρείου Πάγου τα αναγνωρίζει, μαζί με την καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, αλλά το βούλευμα ενός κατώτερου δικαστικού οργάνου τα παραβλέπει και εκδίδει απαλλακτική απόφαση.
Αυτή την περίοδο η κυβέρνηση Μητσοτάκη διασύρεται στην Ευρώπη ως υπόλογη για παραβίαση βασικών αρχών του κράτους Δίκαιου. Κοινοτικά όργανα και μεγάλα μέσα ενημέρωσης διακρίνουν ότι διαμορφώνεται ένα δεύτερο καθεστώς Όρμπαν, στα Βαλκάνια και παίρνουν αποστάσεις.
Εφημερίδες με κύρος – η Μοντ, ο Γκάρντιαν, η Ρεπούμπλικα, το Πολίτικο κ.α.- παρουσιάζουν όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα περίπου σαν περιγραφή δραστηριότητας της Στάζι του Χόνεκερ και τα παρομοιάζουν με «τις σκληρές μέρες της δικτατορίας».
Σημειώνουν ότι «η Ελλάδα έγινε ο χειρότερος τόπος για την ελευθερία του Τύπου» και μιλούν για την «πιο σκοτεινή ώρα» του πρωθυπουργού και «θλιβερή εμφάνιση» στο «Γουότεργκέιτ της Ελλάδας».
Οι έγκυροι συνταγματολόγοι της αποφαίνονται για τις παρανομίες και τις συνταγματικές παραβιάσεις με τις δράσεις ης ΕΥΠ και ζητούν δικαστική εκκαθάριση και σεβασμό των θεσμών και του Συντάγματος.
Αυτήν ακριβώς την περίοδο, ένας εσωκομματικός αντίπαλος του Νίκου Ανδρουλάκη – ευνοϊκά διακείμενος απέναντι στον Πρωθυπουργό – για την υποψηφιότητά του οποίου στο ΠΑΣΟΚ εκφράζονται υπόνοιες ότι μπορεί να μη είναι άσχετη με την παρακολούθηση τότε ευρωβουλευτή, παίρνει ένα «δώρο»: βγαίνει από το κάδρο του σκανδάλου Novartis.
Το Δικαστικό Συμβούλιο, που μέχρι τώρα αρνούνταν να εφαρμόσει το νόμο Παπαϊωάννου και κωλυσιεργούσε από τον Νοέμβριο του 2019 που ασκήθηκε η δίωξη, εκδίδει ομόφωνο απαλλακτικό βούλευμα.
Νομικά η δίωξη Λοβέρδου εξαφανίζεται. Αλλά πολιτικοί παρατηρητές, μιλούν για τη σκοτεινή πλευρά της και συνδέουν την μετά την απαλλαγή δράση του με τις φήμες ότι εφεξής θα χρησιμοποιηθεί για τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ – κατά το πρότυπο του «Ποταμιού». Διότι ο Ανδρουλάκης «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις».
Από αυτή την άποψη βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη «ίντριγκα» του κυβερνητικού πυρήνα που κάνει ακόμη πιο σκοτεινές τις υπόγειες διαδρομές του με το δικαστικό σύστημα, αλλά και τις σχέσεις μεταξύ πολιτικών που υποτίθεται ότι είναι αντίπαλοι.
