Την προηγούμενη εβδομάδα, τη στιγμή που ολοκληρωνόταν η ψηφιακή σύνοδος κορυφής της G20 με οικοδέσποινα χώρα τη Σαουδική Αραβία, η ντόπια ακτιβίστρια Λουζάιν αλ Χάθλουλ, η οποία βρίσκεται φυλακισμένη παράνομα εδώ και δύο χρόνια από το μοναρχικό καθεστώς χωρίς απαγγελία κατηγοριών, πληροφορούνταν ότι η υπόθεσή της θα δικαζόταν σε δικαστήριο εγκλημάτων τρομοκρατίας.
Η Λουζάιν απήχθη από το καθεστώς το 2018 στην προσπάθειά της να διαφύγει οδικώς από τη χώρα.
Το βαρύτατο έγκλημά της ήταν η διεκδίκηση του δικαιώματος οδήγησης ΙΧ από γυναίκες (παραχωρήθηκε το ίδιο έτος) και η κατάργηση της «αντρικής κηδεμονίας» που απαγορεύει αυτόβουλες πράξεις της γυναίκας χωρίς την έγκριση του άντρα-προστάτη. Η Χάθλουλ έχει καταγγείλει ότι έχει υποστεί ηλεκτροσόκ, μαστίγωμα, σεξουαλική επίθεση και δεν έχει καμία επικοινωνία με το οικογενειακό της περιβάλλον, ενώ από τις 26 Οκτωβρίου έχει ξεκινήσει απεργία πείνας. Οι διεθνείς ακτιβιστικές οργανώσεις διαμαρτύρονται βέβαια και κάλεσαν για άλλη μία φορά τις χώρες που συμμετείχαν στην G20 να πιέσουν τους ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας για την απελευθέρωση όλων των παρανόμως –με βάση τις διεθνείς αρχές προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων– φυλακισμένων. Αλλη μία φορά όμως οι διαμαρτυρίες τους δεν εισακούστηκαν.
Οι διαμαρτυρίες στο εσωτερικό της χώρας πάντως και οι διεθνείς αντιδράσεις έχουν ανοίξει κάποια μεταρρυθμιστικά «παράθυρα» στη Σαουδική Αραβία: πλέον οι γυναίκες μπορούν να οδηγούν (μόλις από το 2018), μπορούν να αιτηθούν έκδοση διαβατηρίου χωρίς συγκατάθεση του συζύγου, αλλά συνεχίζουν να βρίσκονται υπό την αντρική κηδεμονία και να φυλακίζονται, όπως η Λουζάιν αλ Χάθλουλ, όταν διεκδικούν τα στοιχειώδη δικαιώματα.
