Η πτώση της κυβέρνησης οξυγόνο της κοινωνίας

Στις 28 Φεβρουαρίου 2025, δύο χρόνια µετά το έγκληµα των Τεµπών, ο ελληνικός λαός µίλησε µε τρόπο που δεν αφήνει περιθώρια παρερµηνειών. Γέµισε τις πλατείες και τους δρόµους της χώρας, από την Αθήνα µέχρι τις πιο µικρές πόλεις, µέχρι τις κοινότητες της ∆ιασποράς σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ηταν µια πανελλήνια συνέλευση, µια έκφραση οργής, πόνου και αξιοπρέπειας, ένα γεγονός καταλυτικό.

Ο λαός βγήκε στους δρόµους για να τιµήσει τη µνήµη των 57 θυµάτων αλλά και για να απαιτήσει την απονοµή δικαιοσύνης. «∆εν έχω οξυγόνο» φώναξαν οι πολίτες, εργαζόµενοι, φοιτητές, συνδικάτα, οικογένειες, νέοι και ηλικιωµένοι – ένας ολόκληρος λαός που επαναλαµβάνει τα τελευταία λόγια των ανθρώπων που χάθηκαν άδικα. Επίσης, πρόσθεσε το «ποτέ ξανά» ως απαίτηση και διεκδίκηση.

Τι άκουσε όµως και τι κατάλαβε ο πρωθυπουργός από τις παλλαϊκές συγκεντρώσεις; Πάντως ό,τι και αν κατάλαβε, επέλεξε για άλλη µια φορά την έπαρση, την αλαζονεία, τον αυταρχισµό και τις προκλήσεις προς την αντιπολίτευση. 

∆εν ανέλαβε τις ευθύνες του, µίλησε πάλι για διαχρονικές «παθογένειες» και επικαλέστηκε τη ∆ικαιοσύνη που θα αποφασίσει! Ποια ∆ικαιοσύνη όµως; Αυτή που δεν εµπνέει πλέον εµπιστοσύνη στους πολίτες; Αυτή που, στα ανώτατα κλιµάκιά της, δεν µπορεί πια να πείσει για την ανεξαρτησία και την αµεροληψία της; 

Και ενώ η ασφάλεια των σιδηροδρόµων παραµένει ζητούµενο, όπως περιγράφεται στα εννέα σηµεία της έκθεσης της επιτροπής Γεραπετρίτη και στις δεκαεπτά συστάσεις της πρόσφατης έκθεσης του ΕΟ∆ΑΣΑΑΜ, ο πρωθυπουργός ανέφερε κυνικά στη Βουλή ότι το 2027 θα έχουµε ασφαλείς σιδηροδρόµους! Μέχρι τότε τι γίνεται; Αυτή είναι η υπεύθυνη απάντηση στους πολίτες;

Μετά την 28η Φεβρουαρίου η κυβέρνηση Μητσοτάκη µία µόνο υπηρεσία µπορεί να προσφέρει στον λαό: την παραίτησή της. Να προκηρύξει άµεσα εκλογές, για να εκφραστεί πολιτικά αυτό το πρωτοφανές κύµα οργής και αγανάκτησης. Για να µπει τέλος στη νεο-φιλελεύθερη µονοκρατορία και τη συγκάλυψη.

Ως Κίνηµα ∆ηµοκρατίας στεκόµαστε στο πλευρό των οικογενειών των θυµάτων και της κοινωνίας που ζητά δικαιοσύνη. Καταθέσαµε στη Βουλή δύο φορές τροπολογία για να διασφαλίσουµε ότι δεν θα υπάρξει περίπτωση παραγραφής τυχόν υπουργικών αδικηµάτων. Υποβάλαµε, µαζί µε τον πρόεδρο του Κινήµατος Στέφανο Κασσελάκη, επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής ζητώντας τη σύσταση µιας ενιαίας προανακριτικής επιτροπής. Οχι για ένα µόνο πολιτικό πρόσωπο που θα «θυσιαστεί», αλλά για όλους τους εµπλεκόµενους πολιτικούς, υπουργούς και κρατικούς υπευθύνους οι οποίοι µε τις παραλείψεις τους οδήγησαν σε αυτήν την τραγωδία και έκτοτε προσπαθούν να µπαζώσουν τις ευθύνες τους.

Η διαχείριση του εγκλήµατος των Τεµπών είναι ένα καµπανάκι για την ποιότητα της δηµοκρατίας µας. Ηρθε η ώρα για βαθιές τοµές. 

Ως Κίνηµα ∆ηµοκρατίας ζητάµε και προτείνουµε στο πλαίσιο της συνταγµατικής αναθεώρησης να καταργηθεί η υπουργική ασυλία, άρθρο 86 του συντάγµατος και να δοθούν στη ∆ικαιοσύνη τα εργαλεία και η ανεξαρτησία να κρίνει ισότιµα – από τον τελευταίο πολίτη µέχρι τον πρωθυπουργό. Μόνο έτσι θα αποκατασταθεί η εµπιστοσύνη του λαού στο κράτος δικαίου. 

Η δικαιοσύνη είναι το οξυγόνο µας.