Οτι οι αμερικανιές έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας είναι προφανές. Αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα πρωινάδικα ή να φυλλομετρήσουμε μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα. Τα «γιατί;» και τα «πώς;» έχουν εξαφανιστεί από τη δημόσια συζήτηση ακόμη και για θέματα που στα λόγια η κυβέρνηση τα θεωρεί αβανταδόρικα και έχουν αντικατασταθεί από χαζοχαριτωμενιές και φωτογραφίες πολιτικών που ακολουθούν τις εντολές των Αμερικανών συμβούλων επικοινωνίας.
Ο πρωθυπουργός να χαϊδεύει σκυλάκια, ο πρωθυπουργός να χαϊδεύει παιδάκια, ο πρωθυπουργός να χαμογελάει με αστεία με τα οποία κανένας άλλος δεν γελάει, ο πρωθυπουργός να χαιρετάει περαστικούς που δεν είναι περαστικοί αλλά κομπάρσοι, ο πρωθυπουργός να φτιάχνει τη φράντζα του, ο πρωθυπουργός να ψάχνει τι θα κάνει τα χέρια του – αλλά αυτό κόβεται γιατί δεν συνάδει με την εικόνα που θέλουν οι σύμβουλοι.
Και βέβαια από κοντά η πρωθυπουργική σύζυγος: στο Μαξίμου, στα Χανιά, στην Πάρνηθα, την Τήνο, σε μουσεία και εκθέσεις, σε δρόμους και πλατείες, με επίσημους και μη, σε μια προσπάθεια να στηθεί και στα καθ’ ημάς μια εικόνα ξεπατικωτούρα από τα σχετικά αμερικανικά εγχειρίδια· λίγο Χίλαρι και λίγο περισσότερη Μελάνια, σε ένα τυπικά ευρωβαλκανικό νεοφιλελεύθερο μείγμα… πρώτης κυρίας.
Και βέβαια το όλο concept συμπληρώνεται με την πρώτη… κόρη και με επισκέψεις σε βιβλιοπωλεία, φαρμακεία και διανομές συσσιτίων, λίγο παιδεία, λίγο υγεία και λίγο φιλανθρωπία τις ελεύθερες ώρες μας, αλλά και με πρώτο… γιο, με ολίγη από στρατόπεδο στον Εβρο και πολύ από Μονακό και Ρολάν Γκαρός και γενικώς τένις κορτ. Φαίνεται όμως ότι η οικογένεια είναι αποφασισμένη να ξεπεράσει το αμερικανικό υπόδειγμα ανεβάζοντας το επικοινωνιακό παιχνίδι σε ανώτερα επίπεδα. Γι’ αυτό το όλο σύστημα απέκτησε πλέον και πρώτη… πεθερά, η οποία συμπεριελήφθη –για αρχή, να τη συνηθίσουμε– στην επίσημη πρωθυπουργική αποστολή στο Κάιρο.
Ποιος Τραμπ λοιπόν και ποιοι Μπους; Κυριάκος Μητσοτάκης über alles.
