Στα τέλη Νοεμβρίου, η Τράπεζα Πειραιώς θα γίνει ξανά κρατική. Αυτό θα συμβεί επειδή ο Ενιαίος Εποπτικός Μηχανισμός της ΕΚΤ (SSM) αρνήθηκε να επιτρέψει στην τράπεζα που φέτος βγάζει ζημιές να πληρώσει το κουπόνι για τα μετατρέψιμα ομόλογα ύψους 2 δις ευρώ που κατέχει μέσω του ΤΧΣ το ελληνικό Δημόσιο, έτσι αυτά θα μετατραπούν σε μετοχές. Το μερίδιο του ελληνικού Δημοσίου στην Πειραιώς θα ανέλθει σε 61.3%, αλλά με βάση τη σημερινή χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής, η ζημιά του Δημοσίου θα φτάσει με το «καλημέρα» τα 2.2 δις ευρώ. Όλα αυτά αν και γνωστά, θα υλοποιηθούν στα τέλη του μήνα, όταν επικυρωθεί επίσημα η απόφαση του SSM από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Θα έλπιζε κανείς ότι μια τράπεζα που για πολλοστή λαμβάνει υψηλή χρηματοδότηση από το Δημόσιο και είναι θέμα ημερών να περάσει στον έλεγχό του, θα επιδείκνυε μια ελάχιστη μέριμνα για ορισμένες από τις δεδηλωμένες προτεραιότητες της εθνικής πολιτικής. Για παράδειγμα, η Ελλάδα εφαρμόζει διάφορα καθεστώτα ειδικής μέριμνας για τη νησιωτικότητα και τις ακριτικές περιοχές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο μειωμένος ΦΠΑ, το μεταφορικό ισοδύναμο, η διαφόρων κατηγοριών αυξημένη μοριοδότηση και προτεραιότητα για όσους είναι διατεθειμένοι να υπηρετήσουν κοντά στα σύνορα κλπ.
Κλείνουν όλες οι «εκκρεμότητες» πριν την κρατικοποίηση
Κι όμως, ακριβώς επειδή σε ελάχιστες μέρες η Πειραιώς θα γίνει κρατική, η διοίκησή της σπεύδει τώρα να σαρώσει το δίκτυο καταστημάτων σε πολλές νησιωτικές και ακριτικές περιοχές, ακριβώς για να μην χρεωθεί την πολιτική ευθύνη γι’ αυτή τη «σκούπα» αύριο η κυβέρνηση. Η Πειραιώς κλείνει 45 καταστήματα της επαρχίας στις 30 Νοεμβρίου, αμέσως πριν την κρατικοποίηση της τράπεζας. Τα επικείμενα λουκέτα έχουν ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών στις τοπικές κοινωνίες, αλλά η διοίκηση της τυπικά ιδιωτικής ακόμη Πειραιώς κωφεύει και κανείς, συμπεριλαμβανομένων των αυτοδιοικητικών αρχών που στέλνουν επιστολές προς την διοίκηση της τράπεζας, ζητώντας να αναθεωρήσει τις αποφάσεις της, δεν μπορεί να ζητήσει το λόγο από την κυβέρνηση.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους εργαζόμενους. Όλες οι συστημικές τράπεζες έκαναν το φθινόπωρο εθελούσιες, μόνο για την Πειραιώς υπήρξαν καταγγελίες για εκβιαστικές πρακτικές της διοίκησης και για περιφερειακούς διευθυντές που πίεζαν τους υπαλλήλους των καταστημάτων που πάνε για λουκέτο να αποχωρήσουν. Να όμως που τελικά 150 εργαζόμενοι των 45 καταστημάτων που πάνε για λουκέτο δεν πήραν την εθελουσία – λογικό αφού ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων στην Πειραιώς είναι πολύ χαμηλός, μόλις στα 42 έτη, και οι εργαζόμενοι των καταστημάτων που κλείνουν στα σύνορα, ή σε νησιά κλπ. δηλαδή σε κοινωνίες υψηλής ανεργίας και πάντως περιορισμένης προσφοράς εργασίας, δεν έχουν κανένα λόγο να θέλουν να βρεθούν άνεργοι εν μέσω πανδημίας και lock down.
150 εργαζόμενοι σε αναγκαστική άδεια
Στην άρνηση λοιπόν 150 εργαζομένων της να υποκύψουν σε μια εκβιαστική εθελουσία, τι έκανε η Πειραιώς; Τους έβγαλε όλους σε αναγκαστική άδεια (με το επιχείρημα ότι δεν έχει πού να τους τοποθετήσει) και έδωσε παράταση στην εθελουσία ως τα τέλη Νοεμβρίου (ακριβώς πριν την κρατικοποίηση) για να τους υποχρεώσει να φύγουν. Σύμφωνα με συνδικαλιστικές πηγές, είναι η δεύτερη φορά που η διοίκηση της Πειραιώς καταφεύγει σε αυτή την πρακτική. Το είχε ξανακάνει και πέρσι, όταν μεγάλος μέρος των εργαζομένων του κλάδου διαχείρισης κόκκινων δανείων αρνήθηκε να μεταβεί στην Intrum, μέχρι που έφτασε στις απολύσεις.
Είναι εντυπωσιακή η σπουδή της διοίκησης της Πειραιώς να κλείσει όλες τις εκκρεμότητες με τα λουκέτα στα καταστήματα της επαρχίας και την έξοδο των εργαζομένων τους πριν την τυπική κρατικοποίηση, προκειμένου να μην μπορούν ούτε οι αυτοδιοικητικές αρχές να ζητήσουν το λόγο από την κυβέρνηση, ούτε οι εργαζόμενοι τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Βγάζει μάτι και δηλώνει ακριβώς πως ό,τι γίνεται σήμερα στην Πειραιώς, γίνεται σε συνεννόηση με τους αρμόδιους του ΤΧΣ και της κυβέρνησης.