Αρχηγική εμφάνιση έκανε ο Κώστας Μπακογιάννης το βράδυ της Δευτέρας στο εναρκτήριο λάκτισμα της προεκλογικής καμπάνιας του για τη διεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου της Αθήνας. Μάλιστα, το «μανιφέστο του» περιελάμβανε μια «συμφωνία εμπιστοσύνης» με τους Αθηναίους , κάτι σαν το …συμβόλαιο με το λαό.
Η φιέστα στην οδό Πειραιώς , ήταν προσεκτικά δομημένη. Ήταν έτσι οργανωμένη από το επιτελείο του, ώστε να αναδείξει δυο στοιχεία. Από τη μια να τονίζει το «μέγα πλήθος» (υποστηρίζοντας το σύνθημα «να φέρουμε τα κάτω πάνω») με κόσμο που έμεινε έξω από το χώρο της εκδήλωσης στο ύψος του Θησείου. Και από την άλλη να χτίζει το προφίλ ενός πολιτικού-(αντι)σταρ με τα φώτα να πέφτουν πάνω του, σαν τροχιοδεικτικά για το, εκτός ορίων πόλης, μέλλον του.
Διόλου τυχαία η επιλογή ενός συναυλιακού χώρου, στην καρδιά της πόλης, όπου έγινε η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για το Δήμο Αθηναίων. Θέλησε να δώσει χαρακτηριστικά «λαοπρόβλητου» ηγέτη, κάτι που φάνηκε από τις πρώτες λέξεις της ομιλίας του που εστίασε με το «καλησπέρα» στην παρουσία του κόσμου: «Σας ευχαριστώ που είστε, τόσοι πολλοί, απόψε εδώ. Με τιμάτε».
Παράλληλα, έδωσε το ξεκάθαρο σήμα για την απαρχή μιας μακράς πορείας που, με το σύνθημα –τίτλο του αυτοδιοικητικού συνδυασμού «Αθήνα ψηλά», μπορεί να φτάσει ως την κεντρική σκηνή. Μάλιστα, για να μην μείνει καμιά αμφιβολία, έφτασε να αποτυπώσει σε μια βαριά φράση την εμβέλεια της πόλης και του δημάρχου της ως εκφραστή του ελληνισμού! Είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας την μητροπολιτική διάσταση της πρωτεύουσας: «Είναι η πόλη των πόλεων. Στα πέρατα του κόσμου προκαλεί δέος για την ιστορία της. Η Αθήνα που σηκώνει όλη την Ελλάδα. Και αν κάποτε στη Σμύρνη άναβαν φωτιές όταν εκλεγόταν ο Δήμαρχος Αθηναίων, είναι επειδή εδώ χτυπάει η καρδιά του ελληνισμού»…
Το μεγάφωνο, στο φορτηγό, έξω από τον χώρο στην οδό Πειραιώς, έπαιζε από νωρίς ποπ μουσική, σαν πάρτι που θα άρχιζε στις 6.30 αλλά καθυστέρησε, τουλάχιστον μισή ώρα, λόγω μεγάλη προσέλευσης κόσμου. Όλα ήταν προγραμματισμένα έτσι, ώστε, με το σταμάτημα της μουσικής, να ακουστεί η φωνή του Κώστα Μπακογιάννη, σε όλη την Πειραιώς, που είχε κλείσει στην άνοδο (προς Ομόνοια) για τα αυτοκίνητα.
Θύμιζε προεκλογική συγκέντρωση της… ΔΑΠ ΝΔΦΚ, ανακατεμένης με πρόσωπα από τα παλιά της ΝΔ, όχι μόνο ηλικιακά αλλά και με εμπειρία πολιτική, καθώς είχε κινητοποιηθεί, όπως περιέγραφαν παρευρισκόμενοι, «ο μηχανισμός της Ντόρας», στελέχη της ΝΔ της Α΄Αθήνας και αυτοδιοικητικοί παράγοντες του δήμου. Παράλληλα, ξεπήδησε –αν και δεν είναι έκπληξη- μια πολιτική σύγκλιση που ψήνεται, αλλά δυσκολεύεται προσώρας να εδραιωθεί σε κεντρικό επίπεδο. Με την άνεση της αυτοδιοικητικής χαλαρότητας η ΝΔ συνάντησε το Ποτάμι. Το «παρών» έδωσε και ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός (έφτασε διακριτικά κι ενώ είχε ξεκινήσει η εκδήλωση), δυο ημέρες μετά το συνέδριο του Ποταμιού όπου οι ισορροπίες παραμένουν εύθραυστες με επίκεντρο τις (εκλογικές και μετεκλογικές) φιλελεύθερες συμμαχίες. Εννοείται ότι παρευρέθηκαν πολλοί βουλευτές της ΝΔ, όπως ο Νίκος Δένδιας, ο Νικήτας Κακλαμάνης, η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης κ.ά. Επίσης, ήταν εκεί ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης, ο συνδικαλιστής και στέλεχος της ΝΔ Βασίλης Σπανάκης , ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος, ο ποινικολόγος Αλέξανδρος Λυκουρέζος , ο επικοινωνιολόγος Σωτήρης Τζούμας, κ.ά.
Ο Κώστας Μπακογιάννης στην ανοιχτή εκδήλωση στον Κεραμεικό έδωσε έμφαση στην αλλαγή της καθημερινότητας του πολίτη.
«Ο Δήμαρχος δεν είναι διαιτητής μικρών ή μεγάλων συμφερόντων, ούτε τερματοφύλακας απέναντι σε ένα επιθετικό κράτος που βαράει πέναλτι. Είναι σύμμαχος με τα όνειρα των δημοτών. Ο Δήμαρχος είναι παντού. Για τα πάντα. Και πάντα. Μαχητικά, πέρα και πάνω από αρμοδιότητες. Γι αυτά που λέμε και κάνουμε ή δεν κάνουμε, θα φταίμε εμείς. Εδώ θα ισχύει στα αλήθεια το γνωστό… Τα παράπονά σας στον Δήμαρχο», είπε.
Παράλληλα, προέταξε τη λογική της συναίνεσης: «Η αυτοδιοίκηση έχει υποχρέωση να ξεπερνά γραμμές και να γκρεμίζει τείχη. Τα σκουπίδια δεν έχουν ιδεολογία και οι λακκούβες δεν έχουν χρώμα. Δικαιούμαστε να είμαστε υπερήφανοι για τις πολιτικές μας επιλογές. Η κοινωνία όμως είναι πολύ πιο μπροστά από την πολιτική. Να σπάσουμε τις φυλακές που έχουμε χτίσει ο καθένας για τον εαυτό του και να μάθουμε στην συνεννόηση, στην συναίνεση και την συνεργασία».
Έθεσε τρεις άξονες στον στόχο για να κατακτηθεί αυτό που ο ίδιος ονομάζει “Πολιτισμός της Καθημερινότητας :
- «Δημόσια ασφάλεια χωρίς την οποία, οτιδήποτε άλλο, καθίσταται άκυρο. Ο Δήμος πρέπει να πάρει επάνω του το ζήτημα και ας μην έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα. Κατάρτιση σχεδίου δράσης με συντονιστικό ρόλο του Δήμου Αθηναίων και συμμετοχή όλων των φορέων.
- Λειτουργία της πόλης ώστε να είναι ανθρώπινη. Είναι το πως μαζεύουμε τα σκουπίδια και η διαχείριση των 11.500 σημείων αποκομιδής. Είναι η ανακύκλωση η οποία σήμερα δεν ξεπερνάει το 10%. Είναι τα πεζοδρόμια που δεν καθαρίζονται και δεν πλένονται. Είναι ο φωτισμός που τόσο μας λείπει. οφείλουμε να κάνουμε στην πόλη ένα ισχυρό ηλεκτροσόκ
- Ανάκτηση του δημόσιου χώρου με παρεμβάσεις σε κάθε γειτονιά. Οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, οι παιδικές χαρές και οι πλατείες μας, όλα είναι κομμάτια του πάζλ που ονομάζεται δημόσιος χώρος. Μιλάω για ένα πλέγμα πολύ συγκεκριμένων έργων στις γειτονιές για να αναδείξουμε τους κρυμμένους μας θησαυρούς. Ότι κάνουμε με τον δημόσιο χώρο, μικρό ή μεγάλο, θέλουμε να διαπνέεται από μια απλή φιλοσοφία, να έχει έναν και μοναδικό στρατηγικό στόχο: Τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας. Την ωραιότερη βόλτα της Ευρώπης. Τον μεγάλο περίπατο που να συνδέει το ένδοξο χθες με ό,τι σύγχρονο, πραγματικό και ζωντανό διαφοροποιεί ετούτη εδώ την πόλη από τις άλλες σπουδαίες πόλεις του κόσμου…».
