Τη δεκαετία του 2000 κυκλοφορούσε μία φήμη σε διάφορους πατριωτικούς και εκκλησιαστικούς κύκλους, περίπου ως αστικός μύθος. Αφορούσε τον τότε στρατηγό και αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Δημήτρη Γράψα και μία υποτιθέμενη προφητεία του Παΐσιου.
Σύμφωνα με αυτή κάποια στιγμή ο Γράψας είχε επισκεφτεί τον Παΐσιο όταν ήταν σε νεαρή ηλικία και του είχε πει ότι σκεφτόταν να παραιτηθεί από το στράτευμα.
Τότε ο Παΐσιος φέρεται να είπε στον μετέπειτα στρατηγό ότι όχι μόνο δεν θα παραιτηθεί αλλά θα είναι και ο «αρχηγός του στρατεύματος όταν επιτεθούν οι Τούρκοι». Η προφητεία ήταν αρκετά διαδεδομένη και αναπαραγόταν μεταξύ σοβαρού και αστείου σε διάφορους εκκλησιαστικούς και πατριωτικούς «κύκλους». Το άνοιγμα Καραμανλή, την περίοδο εκείνη στον «ξανθό γένος» είχε δημιουργήσει προσδοκίες στον δεξιό χώρο, που ξεπερνούσαν το ρεαλισμό για τις δυνατότητες της χώρας μας. Υπήρχε μία διάχυτη αισιοδοξία με μπόλικη δόση χιούμορ ότι οι Ρώσοι, θα βοηθούσαν την Ελλάδα λόγω ορθοδοξίας να «τσακίσει» τον αιώνιο εχθρό (την Τουρκία), ως σταθερός σύμμαχος.
Η διάδοση της φήμης ήταν τέτοια που το 2009 η Ελεύθερη Ώρα τη δημοσίευσε, παραθέτοντας και σχετικό υποτιθέμενο διάλογο μεταξύ Γράψα και Παΐσιου. Ευτυχώς για την κοινωνία ο ίδιος ο στρατηγός διέψευσε κατηγορηματικά το δημοσίευμα, ενώ έκτοτε κάθε φορά που αναπαράγεται από κάποιο site, που απευθύνεται σε τέτοιου είδους κοινά, το διαψεύδει ξανά και ξανά.
Η αλήθεια είναι ότι σε όλες τις χώρες που έχουν υποστεί κατά την ιστορία τους υποδουλώσεις, ήττες ή εθνικές καταστροφές όπως εμείς, κυκλοφορούν και διασπείρονται διάφοροι μύθοι από στόμα σε στόμα. Μύθοι αισιοδοξίας που ουσιαστικά δίνουν ελπίδα στους λαούς τα δύσκολα χρόνια. Στην ελληνική πραγματικότητα βέβαια οι «αστικοί μύθοι» ενίοτε προβάλλονται και από ΜΜΕ.
Είναι άλλο όμως οι «αστικοί μύθοι» όμως και άλλο η διπλωματία και γεωπολιτική. Άλλο η «τυφλή» ελπίδα και άλλο πράγμα μια συγκροτημένη στρατηγική.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή το χθεσινό διάγγελμα του Ρώσου προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν για την Ουκρανία. Διάφοροι ένθερμοι ρωσόφιλοι πατριώτες στα social media, άρχισαν να γράφουν ύμνους και να επικροτούν τον ηγέτη του «ξανθού γένους». Στο μυαλό τους θεωρούν ότι τη δύσκολη στιγμή η Ρωσία, θα παρέμβει και θα συντρίψει την Τουρκία για χάρη μας, λόγω ορθοδοξίας ή ιστορικών και άλλων δεσμών. Άρα για τη δική τους κοσμοθεωρία η Ρωσία ως μελλοντικός και προαιώνιος σύμμαχος θα πρέπει να έχει τη στήριξη μας σε ότι και αν κάνει. Αγνοούν όμως ότι οι Έλληνες από το 1453 μάταια άκουγαν επί αιώνες προφητείες ιερωμένων ότι θα επέμβει το «ξανθόν γένος».
