Οι συναυλιακές εμπειρίες χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με τον καλλιτέχνη, το χώρο, τη διάθεση του θεατή. Υπάρχει κι εκείνη η κατηγορία, αυτή των βιωματικών συναυλιών, που ειδικά στους προχωρημένους σε ηλικία είναι αδύνατο να μη φέρει θύμησες από παλαιότερες εποχές, παραστάσεις που καρφώθηκαν στη μνήμη τους, να μη λειτουργεί ως soundtrack του μεγαλώματος του. Στη γενιά των 40+ που γαλουχήθηκε χωρίς τα social media, και περίμενε διακαώς τα αγαπημένα της τραγούδια σε ραδιόφωνο και MTV, αυτές οι συναυλίες έχουν τον ρόλο των «χρωστούμενων» προς τον εαυτό της. Υπάρχουν λόγοι που η νοσταλγία «πουλάει» και σίγουρα δεν είναι τόσο ευτελείς όσο θέλουν να τους παρουσιάζουν μερικοί. Ακόμα και αν η εποχή συγκεκριμένων ακουσμάτων φαντάζει μακρινή, ο καθένας μας ξέρει καλά πως τιμώντας την, τιμά τα βιώματα του, καθώς και το ήθος και έθος που απέκτησε. Η συναυλία των Pet Shop Boys, στο πλαίσιο του Release Athens 2022, έφερε έντονες συγκινήσεις στους παρευρισκόμενους. Διότι ήταν βιωματική! Δεν ήταν όμως μόνο αυτοί οι λόγος που η έβδομη μέρα του φεστιβάλ θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας.
Ας μας συγχωρέσουν οι Mazoha, Bobya Cottisha και ο Κ. Βήτα που άνοιξαν τη βραδιά και τους οποίους δεν προλάβαμε λόγω φόρτου εργασίας, καθώς η Πέμπτη είναι μια παραδοσιακά πολύ δύσκολη μέρα για τις κυριακάτικες εφημερίδες. Η είσοδός μας στο venue έγινε λίγη ώρα αφότου οι Thievery Corporation είχαν εφορμήσει στη σκηνή. Η κολεκτίβα που έχουν δημιουργήσει ο Rob Garza και ο Eric Hilton αισθάνεται σαν στο σπίτι της κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα και δη στην Πλατεία Νερού, που είναι κάτι σαν δεύτερο σπίτι τους καθώς αυτή ήταν η τέταρτη φορά που έπαιξαν εκεί, ενώ η τελευταία το καλοκαίρι του 2019 μνημονεύεται από πολλούς ως η κορυφαία εμφάνισή τους. Μέχρι τη χθεσινή φυσικά, κατά την οποία παρέσυραν επί 90 λεπτά στους ηλεκτρονικούς ρέγκε, χιπ χοπ, έθνικ, φάνκι ρυθμούς τους το σαν έτοιμο από καιρό για πάρτι κοινό, που με μια πρόχειρη εκτίμηση ήταν το πολυπληθέστερο μέχρι σήμερα στο φετινό Release.
Ήταν τέτοια η ανταπόκριση που θα ήταν άδικο να λέγαμε ότι οι Thievery Corporation αποτέλεσαν απλά το ορεκτικό για αυτό που θα ακολουθούσε. Ήταν μέρος του κυρίως πιάτου και αυτό αποτελεί μια μεγάλη κατάκτησή τους, ενώ λίγο μετά το τέλος του σετ τους, εντοπίσαμε μερικά από τα μέλη τους αναμειγνύονται με τον κόσμο για να παρακολουθήσουν τους Pet Shop Boys …
Το θρυλικό synth-pop ντουέτο από το Λονδίνο μας κάλεσε στον ονειρικό του κόσμο (Dreamworld Tour), με το setlist, τα οπτικά και ηχητικά εφέ, αλλά και την απόδοση των Neil Tennant και Chris Lowe να δικαιολογεί πλήρως την ονομασία της συγκεκριμένης τουρνέ. Μια συναυλία άψογη από κάθε άποψη, με τα «επιμέρους» όμως να μην έχουν τόση σημασία μπροστά στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Αυτή που είχε μέσα της παρέες νεόκοπες και παλιότερες, φίλους που είχαν να συναντηθούν καιρό, ακόμα και χρόνια, ανθρώπους που έχουν μοιραστεί τα κοινά τους πάθη online και περίμεναν την κατάλληλη ευκαιρία να βρεθούν από κοντά, να ανταλλάξουν καινούριες απόψεις και να ζήσουν κοινές παραστάσεις. Αυτή την ατμόσφαιρα που στη μισή πρώτη νότα του «It’s a Sin», έγινε μάρτυρας της ένωσης πολλών χιλιάδων ανθρώπων, να εξαγνίζουν τις αμαρτίες του τραγουδώντας κάθε στίχο του Neil Tennant, ο οποίος με τη σειρά του συγχωρούσε τον εαυτό του για ό,τι ένιωσε ως μαθητής του Καθολικού Λυκείου του St. Cuthbert, στο Newcastle.
Όσο για τα «επιμέρους», πως θα μπορούσε να μην σταθεί στο φοβερό οπτικοακουστικό show των Pet Shop Boys, με την ειδικά διαμορφωμένη σκηνή να δίνει πολλούς extra πόντους στην έτσι κι αλλιώς εξαιρετική εμφάνιση του ντουέτου. Εικόνες από ένα, όχι και τόσο, μακρινό μέλλον, μουσική που ακούγεται εξίσου νεωτεριστική και μοντέρνα, όπως και τότε, εξαιρετικά περασμένη μέσα από το πρίσμα της pop μουσικής και pop κουλτούρας. Ένα «Opportunities» να μιλάει για το θαυμαστό νέο κόσμο (“I’ve got the brains, you’ve got the looks, let’s make lots of money”), ένα «Domino Dancing» να ενώνει χιλιάδες φωνές στην Πλατεία Νερού, τα «Go West» και «West End Girls» να μας θυμίζουν την εποχή που ο κόσμος ανυπομονούσε να ενημερωθεί από το κραταιό τότε MTV. Τέλος και κυριότερα, ένα «It’s a Sin» να αποτελεί μία από τις κορυφαίες συναυλιακές στιγμές του φετινού καλοκαιριού. Για τους προαναφερθέντες λόγους και για όσους άλλους κουβαλάει ο καθένας μέσα του. Η συναυλία των Pet Shop Boys τελειώνει κι μαζί της ένα από τα αρτιότερα οπτικοακουστικά θεάματα που έχουμε παρακολουθήσει. Κι ας ήταν αρκούντως μεγάλη η συναισθηματική φόρτιση ώστε να μην το αντιλαμβανόμαστε εκείνη τη στιγμή…
