Για το παιδί που ξεκίνησε από το μηδέν και που μοιραζόταν μισό σουβλάκι με τα αδερφάκια του για να ζήσει, η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μπορεί να κατέκτησε δύο τίτλους MVP και να είχε αμέτρητες άλλες προσωπικές διακρίσεις, μπορεί να έγινε ο «Μίδας» με το μαλαματένιο συμβόλαιο των 228 εκατομμυρίων δολαρίων, μπορεί να γκρέμισε ακόμη και το αδιαπέραστο τείχος του… ΠΣΑΤ (ο οποίος τον ανακήρυξε, επιτέλους, «Αθλητή της Χρονιάς» για το 2020), αλλά ακόμη δεν έχει αυτό που ονειρεύεται. Ωστόσο, πλέον το αγγίζει με το ένα χέρι και έχει τη χρυσή ευκαιρία να το κάνει δικό του μες στην εβδομάδα. Οι προφητείες που ήθελαν τους Μπακς ημιθανείς μετά το αρχικό 2-0 διαψεύστηκαν στην πράξη με τις δύο απανωτές νίκες στο Μιλγουόκι και η σειρά των τελικών εξελίχτηκε σε ομοβροντία τριών αγώνων από μηδενική αφετηρία, αρχής γενομένης από αυτόν που ολοκληρώθηκε πριν από μερικές ώρες στην Αριζόνα.
Οπως αποδείχτηκε, ακόμη και το 3-2 είναι ευάλωτο, αφού οι δύο ομάδες είναι ικανές να πάρουν δύο απανωτές νίκες μέσα σε ένα τριήμερο. Ο Γιάννης δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ότι θα αντάλλασσε την προσωπική τροπαιοθήκη του για έναν τίτλο στο ΝΒΑ (ή για ένα μετάλλιο με την «επίσημη αγαπημένη») και το εννοεί απόλυτα. Για μια πόλη ταπεινή, παγερή και εθισμένη στη μιζέρια, το Ελληνόπουλο έγινε μεσσίας, ικανός να τη βάλει στον χάρτη και να τη μετατρέψει σε θέατρο ονείρων και γη επαγγελίας. Εάν πάρει και πρωτάθλημα, ο Γιάννης θα γίνει άγαλμα και εικόνισμα στο Μιλγουόκι. Κρίμα που είναι αδύνατο να το συνδυάσει με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.