Καµιά απόδειξη δεν χρειαζόµαστε στην ηµεδαπή για να πειστούµε ότι υπάρχουν καβάντζες κλίνες ΜΕΘ για VIP ασθενείς. Γιατί απλώς δεν χρειάζεται το σύστηµα να εκτεθεί µε τόσο προκλητικό και επικίνδυνο για το ίδιο τρόπο.
Η «δουλειά» γίνεται πιο εύκολα και κυρίως πιο ακίνδυνα: κάθε µέρα φεύγουν απ’ τη ζωή 80 µε 100 συνάνθρωποί µας. Πολλοί από αυτούς ήταν διασωληνωµένοι σε ΜΕΘ. Κάθε πρωί λοιπόν το σύστηµα καταγράφει έναν σηµαντικό αριθµό κενών κλινών. Και το ΕΚΑΒ φροντίζει αυτές να καλυφθούν από τη λίστα αναµονής.
Εκεί παρεµβαίνει το µακρύ χέρι της εξουσίας βγάζοντας από τη σειρά του έναν «ανώνυµο» πολίτη, έναν φτωχοδιά-βολο, και βάζοντας έναν VIP ασθενή, έναν αντιεµβολιαστή µητροπολίτη για παράδειγµα, έναν αντιεµβολιαστή πολιτικό και πάει λέγοντας.
Οταν χρειάστηκε τους έδωσαν και µονοκλωνικά, ενώ την ίδια ώρα κατηγορούσαν για αντιεµβολιαστή τον Παύλο Πολάκη που τα ζητούσε από την πρώτη στιγµή, αλλά µια χαρά τα έπαιρναν τα φαρµακάκια τους όταν τους έδειχνε τα δόντια του ο ιός.
Γιατί να κρατήσεις καβάντζες ΜΕΘ; Εχεις στεγανοποιήσει και τα ΜΜΕ και το έχεις κλειδώσει το σύστηµα από πα-ντού. Απλά και παστρικά, που έλεγαν οι παλαιότεροι.
Σκεφτόµουν προχθές να γραφόταν µια θεατρική παράσταση την οποία θα παρακολουθούσαν (υποτίθεται) ασθενείς µε Covid-19 σε φορητό αναπνευστήρα και στην οποία πρωταγωνιστές θα ήταν ένας πολιτικός υπό δίωξη γιατί τα έπαιρνε από µεγάλη φαρµακευτική και υποψήφιος για την προεδρία κόµµατος, µια τηλεπερσόνα που µπούκαρε µε φουσκωτούς µεγαλοεπιχειρηµατία σε θεατρική παράσταση που δεν της άρεσε, ένας τηλεστάρ της trash TV που προπηλάκιζε υπουργούς γιατί δεν τον άφηναν να κλέβει δηµόσιο χρήµα, έψαχνε εκτελεστές για δηµοσιογράφους που αποκάλυπταν τα έργα και τις ηµέρες του και πυροβολούσε τον µαντρότοιχό του για να µην αποσύρει η αστυνοµία την προστασία του!
Και την ώρα της παράστασης ένας διευθυντής νοσοκοµείου, πωλητής λουκουµάδων το επάγγελµα, θα έβγαζε έναν 58άχρονο ασθενή από τη ΜΕΘ και θα έβαζε από την πίσω πόρτα έναν 80χρονο σκληρό αντιεµβολιαστή µητροπολίτη!
Αρκετά ευφάνταστη, θα µου πείτε, ούτε το πιο νοσηρό µυαλό δεν θα έστηνε τέτοια παράσταση. Κι όµως η ζωή πολλές φορές ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία, οπότε µην αποκλείετε κάπου, κάπως, κάποτε να συµβούν όλα τα παραπάνω παράδοξα µαζί.
