Οι αριθμοί δεν λένε πάντα την αλήθεια, συχνότατα μάλιστα αυτό συμβαίνει στην πολιτική. Για να αποκατασταθούν οι ακριβείς διαστάσεις της πραγματικότητας σε νούμερα απαιτείται ένας κάποιος χρόνος και σχεδόν πάντα αυτό γίνεται ύστερα από οδυνηρές αποκαλύψεις.
Το «ποιος είναι τι» αποκαλύπτεται εκ των υστέρων και έπειτα από καταστροφές.
Ή θα είσαι ηγέτης για τις ανάγκες της κοινωνίας ή αχυράνθρωπος των συμφερόντων που την εξαθλιώνουν.
Ή θα είσαι καταθέτης του λαού ή θα είσαι τοκογλύφος του.
Ή θα πολιτεύεσαι ή θα προπαγανδίζεις.
Ή θα κολυμπάς κόντρα στο ρεύμα κι ας πνιγείς ή θα επιπλέεις σύμφωνα με το ρεύμα πνίγοντας τους άλλους.
Ή θα είσαι γεννημένος νικητής ακόμη και στη μεγαλύτερη ήττα σου ή θα ηττάσαι ακόμη και στον θρίαμβό σου.
Οπως είχε πει ο οικονομολόγος Νασίμ Νίκολας Τάλεμπ: «Οι ήρωες είναι ήρωες επειδή έχουν ηρωική συμπεριφορά, όχι επειδή νίκησαν ή έχασαν».
Από το 2016 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκίνησε το χτίσιμο ενός καθεστώτος με βασικό περιτύλιγμα την επάρκεια (κυρίως του ιδίου αλλά και των συν αυτώ) σε τεχνογνωσία και managerial, σε επιτελικότητα και αριστοσύνη, σε εκσυγχρονισμό και ψηφιοποίηση και στην αποτελεσματική ανασυγκρότηση και ολική επανίδρυση του κράτους.
Από την άλλη, με την καθολική υπεροπλία του στα μέσα ενημέρωσης κατόρθωσε να παρουσιάσει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον βασικό αντίπαλό του Αλέξη Τσίπρα ως σύστημα λαϊκιστών, αγράμματων, εχθρών των επενδύσεων, της ανάπτυξης και της ευημερίας, εθνικά επικίνδυνων και κοινωνικά επιζήμιων.
Ο μηχανισμός λειτούργησε άψογα και το σχέδιο επιτεύχθηκε απολύτως. Παρότι η πρώτη τετραετία του Μητσοτάκη κατέγραψε τις ανεπάρκειες και τις αβελτηρίες της κυβέρνησής του με διαψεύσεις προσδοκιών και καθολικές καταστροφικές επιλογές, αυτές δεν του καταλογίστηκαν ούτε στάθηκαν ικανές να τον καταδικάσουν πολιτικά, για τρεις κυρίως λόγους:
Τα αργυρώνητα ΜΜΕ (θέση 108 στην παγκόσμια κατάταξη) με καθολικό τρόπο επέβαλαν μια εικονική πραγματικότητα και απέδωσαν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τον υπαίτιο.
Τον αφειδή διαμοιρασμό χρήματος, είτε με συνεχή δανεισμό είτε από το «μαξιλάρι» το οποίο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μάζεψε για να παραμείνει η χώρα ανεξάρτητη και όχι δανείων υποτελής.
Την απόδοση στην ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση και την τεράστιας εμβέλειας ηγετική φυσιογνωμία του Αλέξη Τσίπρα λαϊκιστικής, καταστροφολογικής και αντεθνικής ή αντιπατριωτικής στάσης.
Στη δεύτερη τετραετία που μόλις ξεκίνησε το καθεστώς θριάμβευσε εκλογικά αφανίζοντας την αξιωματική αντιπολίτευση και ενισχύοντας παράλληλα ακροδεξιούς και φασιστικούς κοινοβουλευτικούς συμμάχους, σε επίρρωση του πρωθυπουργού που είπε «αντιπολιτεύομαι τον εαυτό μου».
Τώρα πια η κατάμαυρη (όχι μόνο από τις φωτιές) πραγματικότητα, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, ανήκει στον Μητσοτάκη, ολοκληρωτικά και αποκλειστικά.
Ο θρίαμβός του έγινε η πανωλεθρία του.
