Μετά τις δηλώσεις του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο αμερικανικό ABC όπου εμφανίστηκε να εγκαταλείπει -προς το παρόν- την ιδέα ένταξης στο ΝΑΤΟ ζητώντας διάλογο με τη Μόσχα αλλά και εγγυήσεις από τους Δυτικούς, η ανακοίνωση του κόμματός του «Υπηρέτης του Λαού», επιβεβαιώνει τις θέσεις του κόμματος αλλά και μια στροφή προς την πραγματικότητα.
Με μία ανακοίνωση το κόμμα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, (Υπηρέτης του Λαού) αναγνωρίζει ότι, το ενδεχόμενο ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν μπορεί να προχωρήσει για τα επόμενα χρόνια, και ζητάει συγκεκριμένη συμφωνία με χώρες – εγγυητές που θα διασφαλίζει την πλήρη ασφάλεια της χώρας, για αυτό το διάστημα. Επιπλέον, αναφέρει ότι δε δέχεται τα τελεσίγραφα που έχει θέσει, όσον αφορά το Ντονμπάς αλλά και την Κριμαία, η Ρωσία.
Προτείνει μάλιστα ως κράτη -εγγυητές τόσο τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την Τουρκία, ενώ ζητά από τη Μόσχα να εγγυηθεί την ουκρανική κρατική υπόσταση και να εγγυηθεί πως δεν θα την απειλήσει.
Τι αναφέρει το κόμμα του Ζελένσκι:
Δε δεχόμαστε τελεσίγραφα! Η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Δεν εξετάζουμε ούτε καν θεωρητικά το ενδεχόμενο αναθεώρησης του εδάφους μας ή εγκατάλειψης οποιουδήποτε κομματιού του εδάφους μας. Αυτό είναι απαράδεκτο. Η Ουκρανία μας είναι το Ντονέτσκ, το Λουχάνσκ και η Κριμαία.
Δε δεχόμαστε τελεσίγραφα. Δεν εγκαταλείπουμε εδάφη. Αλλά ταυτόχρονα βλέπουμε με νηφαλιότητα την πραγματικότητα. Η Κριμαία, το Ντονέτσκ και το Λουχάνσκ βρίσκονται υπό κατοχή εδώ και 8 χρόνια. Στην υπόλοιπη Ουκρανία διεξάγεται ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας. Ακούμε την απαίτηση της Ρωσίας να αναγνωρίσει τη λεγόμενη “DNR” και “LNR”, να αναγνωρίσει την κατοχή της Κριμαίας. Είναι σαφές ότι δε θα το κάνουμε αυτό. Αλλά πρέπει να αποφασίσουμε πώς θα ρυθμιστεί η ζωή των ανθρώπων σε αυτά τα εδάφη στο πλαίσιο του ενιαίου κράτους μας. Αυτό δήλωσε ο Πρόεδρος Ζελένσκι απαντώντας σε ερώτηση Αμερικανού δημοσιογράφου. Και για το ΝΑΤΟ και τις εγγυήσεις για την Ουκρανία!
Η Συμμαχία δεν είναι έτοιμη να δεχτεί την Ουκρανία τουλάχιστον για τα επόμενα 15 χρόνια και το καθιστά σαφές. Τώρα δεν έχουμε καν την υποστήριξη ενός απόλυτα δίκαιου πολέμου από τη Συμμαχία – μόνο από μεμονωμένα κράτη. Καθώς είναι αδύνατο να ενταχθούμε στο ΝΑΤΟ τα επόμενα χρόνια, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο τις γραμμές του Συντάγματος για την πορεία προς τη Συμμαχία για να υπερασπιστούμε τη χώρα μας. Η πορεία είναι πολιτική. Αλλά όχι τα όπλα. Όχι αεροπλάνα. Όχι η κρατική προστασία. Αντίθετα, πρέπει να μιλήσουμε για συγκεκριμένα πράγματα. Για μια συγκεκριμένη συμφωνία που μπορεί να εγγυηθεί την πλήρη ασφάλεια της Ουκρανίας μέχρι το ΝΑΤΟ να είναι έτοιμο να μας δεχτεί. Θα πρέπει να διαφέρει ριζικά από το Μνημόνιο της Βουδαπέστης – να προβλέπει συγκεκριμένα πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά βήματα των κρατών- εγγυητών της ασφάλειας της Ουκρανίας.
Τέτοια κράτη- εγγυητές μπορεί να είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία, οι γείτονες της Ουκρανίας. Από την πλευρά της, η Ρωσία πρέπει επίσης να δηλώσει νομικά ότι αναγνωρίζει την ουκρανική κρατική υπόσταση και εγγυάται ότι δε θα απειλήσει το κράτος μας. Είναι σαφές ότι στις σημερινές συνθήκες αυτό ακούγεται παράλογο, δεδομένης της ρωσικής εισβολής. Αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις μας θα αποκρούσουν τον εχθρό και η περαιτέρω ειρηνική ανάπτυξη της Ουκρανίας θα πρέπει να διασφαλιστεί. Τότε θα είναι σημαντικό για τη Ρωσία να υπογράψει τις εγγυήσεις της για την κυριαρχία μας μαζί με άλλους εγγυητές.
