Μετά από περίπου οκτώ μήνες αποδεικτικής διαδικασίας, σήμερα Πέμπτη, αναμένεται η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στη δίκη σε δεύτερο βαθμό, των Βαγγέλη Σταθόπουλου και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, οι οποίοι κατηγορούνται ότι στις 21 Οκτωβρίου 2019, διέπραξαν κλοπή σε πρακτορείο ΟΠΑΠ στον Χολαργό.
Μαζί τους στο εδώλιο κάθεται και ο Διονύσης Μπάκας στο σπίτι του οποίου βρέθηκαν τα όπλα. Και οι τρεις κατηγορούνται για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση (Επαναστατική Αυτοάμυνα) μέλος της οποίας υπήρξε ο Δ. Χατζηβασιλειάδης, ο οποίος από την πρώτη στιγμή αν και καταζητούμενος τότε, αλλά και τώρα στην εκδίκαση του εφετείου στο οποίο πλέον δίνει το παρόν αφού συνελήφθη το 2021, έχει παραδεχτεί τη διάπραξη της κλοπής κατά την οποία αυτοπυροβολήθηκε κατά λάθος, αλλά έχει βγάλει από το κάδρο τους Β. Σταθόπουλο και Δ. Μπάκα λέγοντας κατηγορηματικά πως δεν έχουν σχέση με την υπόθεση, ούτε με την κλοπή αλλά ούτε και με την Επαναστατική Αυτοάμυνα ενώ η μόνη εμπλοκή τους είναι η βοήθεια που του προσέφεραν. Ο ίδιος μάλιστα από την αρχή σημείωσε ότι υπήρξε μέλος της οργάνωσης, η οποία όμως πια δεν είναι ενεργή, πράγμα που όπως λέει σημαίνει ότι δεν διέπραξε τη ληστεία στο πλαίσιο δράσης της.
Είχε προηγηθεί η εισαγγελική πρόταση η οποία πρότεινε την ενοχή των κατηγορουμένων όπως ακριβώς στο πρωτόδικο δικαστήριο. Δηλαδή την ενοχή του Δ. Χατζηβασιλειάδη για συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή στο πλαίσιο του 187Α. Την ενοχή του Β. Σταθόπουλου για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, διακεκριμένη οπλοκατοχή στο πλαίσιο του 187Α, απλή οπλοκατοχή και για οπλοφορία, ενώ ο εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του Δ. Μπάκα για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση διακεκριμένη οπλοκατοχή στο πλαίσιο του 187Α και απλή οπλοκατοχή.
Ο Βαγγέλης Σταθόπουλος, καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 19 χρόνια φυλακή με το δικαστήριο να εξαντλεί την σκληρότητά του στο πρόσωπό του και χωρίς να δώσει βάση στις καταθέσεις μαρτύρων που τον ήθελαν χιλιόμετρα μακριά από τον Χολαργό την ώρα της κλοπής, αλλά και σωρεία άλλων αποδεικτικών στοιχείων που τον αθωώνουν. Η πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση ήρθε ως αποτέλεσμα, ανεπαρκών στοιχείων, ενός αμφισβητούμενου μείγματος DNA, το οποίο σύμφωνα με ειδικό πραγματογνώμονα που κατέθεσε, θα μπορούσε να είναι οποιουδήποτε και να έχει μεταφερθεί με διάφορους τρόπους στο σημείο που βρέθηκε. Χωρίς αναστολή καταδικάστηκε και ο Δ. Χατζηβασιλειάδης, με ποινή φυλάκισης 16 χρόνια, ενώ στον τρίτο κατηγορούμενο Δ. Μπάκα. επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 10 ετών με ανασταλτικό χαρακτήρα.
«Διώκομαι επειδή είμαι αναρχικός»
«Πιστεύω ότι η δίωξη μου είναι καθαρά φρονηματική. Διώκομαι επειδή είμαι αναρχικός. Βρίσκομαι τρία χρόνια στις φυλακές βιώνοντας όλο αυτόν τον καιρό μια εκδικητικότητα ως προς το πρόσωπό μου.Η σύλληψή μου και η μεθοδευμένη δίωξή μου ήταν αποτέλεσμα της ανάγκης της αστυνομίας να παρουσιάσει επαγγελματικότητα ενόψει της νεοσύστατης τότε ακροδεξιάς κυβέρνησης με το να καταφεύγει σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Από την πρώτη στιγμή που βγήκε αυτή η κυβέρνηση με το δόγμα νόμος και τάξη έκανε επίθεση στο αναρχικό κίνημα. Επιτέθηκε σε δομές και καταλήψεις ενώ υπήρχε μόνιμη αστυνομοκρατία στην περιοχή των εξαρχείων με επεισόδια με ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια σε καθημερινή βάση. Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλοντας να δειχθεί στο ακροδεξιό κοινό της ήθελε να φτιάξει μια υπόθεση σε σχέση με το αντάρτικο πόλης βαφτίζοντας το τρομοκρατία. Φυσικά τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ έβαλαν το λιθαράκι τους. Με είχαν καταδικάσει πριν καν περάσω ανακριτή. Το πρωτόδικο δικαστήριο απλά εκτέλεσε εντολές της αντιτρομοκρατικής τις οποίες πήρε με τη σειρά της από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της έχουν στόχο την εξόντωση του ”εσωτερικού εχθρού” που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνο το αναρχικό κίνημα αλλά γενικότερα όσοι αντιστέκονται», είπε κατά την απολογία του ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου ο Β. Σταθόπουλος και πρόσθεσε:
«Καλούμαι λοιπόν για άλλη μια φορά σε μία δίκη που δικάζεται η έννοια της αλληλεγγύης . Η αλληλεγγύη είναι βασική συνιστώσα έτσι ώστε να χτιστεί ένας κόσμος κατά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι κοινή συνιστώσα των ανατρεπτικών κινημάτων παγκοσμίως. Η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι στάση ζωής. Η αλληλεγγύη είναι βίωμα που την κρατάμε στα χέρια μας και τη μοιράζουμε απλόχερα όπου χρειάζεται. Είναι η επιλογή του να παραμείνεις άνθρωπος. Και επειδή παρέμεινα και παραμένω άνθρωπος όταν πληροφορήθηκα ότι ο Δ. Χατζηβασιλειάδης είχε τραυματιστεί θεώρησα ηθικό μου καθήκον να πάω να τον βοηθήσω».
Ο ίδιος κατά την απολογία του άφησε αιχμές για τα ανώνυμα τηλεφωνήματα στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, των οποίων την ύπαρξη αμφισβήτησε ευθέως, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει ακουμπήσει ποτέ τη μηχανή που βρέθηκε το μείγμα DNA του, σχολιάζοντας μάλιστα σκωπτικά πως οι αρχές έχουν από το 2010 το DNA του στη διάθεσή τους και έθιξε το σενάριο κατασκευής της κατηγορίας. «Η αντιτρομοκρατική στήνει μία δεξαμενή υπόπτων και αναλόγως την περίσταση τραβάει ανθρώπους από κει μέσα και στήνει δικογραφίες», σημείωσε χαρακτηριστικά.
«Επιτελούσα ένα πολιτικό καθήκον στη δυσκολότερη συνθήκη μόνος μου»
Από την πλευρά του ο Δ. Χατζηβασιλειάδης, σε μία καθαρά πολιτική τοποθέτηση στο πλαίσιο της απολογίας αναφέρθηκε σε «ταξικό πόλεμο» χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως «αιχμάλωτο πολέμου» και για ακόμα μία φορά αναλαμβάνει την ευθύνη της κλοπής.
«Είμαι ένας αιχμάλωτος πολέμου. Αιχμάλωτος του κράτους στον ταξικο΄κοινωνικό πόλεμο Βρίσκομαι στην κατεξοχήν συνθήκη διαχωρισμού στο πιο καθαρό σύνορο του αστικού πολιτισμού, στη φυλακή, σε ένα τόπο που αντανακλά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο αστικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός επιβολής οικοδόμησης ταξικών συνόρων και κατά συνέπεια πολιτικών συνόρων τα οποία εμπεδώνουν, αναπαράγουν και συσσωρεύουν τα ταξικά σύνορα και την ταξική ισχύ κατακερματίζοντας το κοινωνικό σώμα Είμαι στον έσχατο τόπο ταξικού, κοινωνικού, πολιτικού αποκλεισμού. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη της αιχμαλωσίας και στην διαδικασία ενός δικαστήριου πραγματώνεται μια ειδική μορφή απομόνωσης η εξατομίκευση μια ειδική μορφή διάλυσης του κοινωνικού σώματος. Ο θεσμός της φυλακής τα συστήματα φυλάκισης είναι συνυφασμένα με την ιστορική πορεία του καπιταλισμού», είπε κατά την έναρξη της απολογίας του.
Αναφερόμενος στην κλοπή του καταστήματος ΟΠΑΠ αλλά και στην οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα, ο Δ. Χατζηβασιλειάδης κάνει λόγο για ιδιαίτερη εγκυρότητα του λόγου, δηλώνει ότι επιτελούσε πολιτικό καθήκον του και σημειώνει:
«Τον Οκτώβρη του 2019 τραυματίστηκα στην απαλλοτρίωση χρημάτων από μια κρατκοκαπιταλιστικη ληστρική εταιρεία, μπαίνοντας στο στόχαστρο ενός κυνηγιού, με δεδηλωμένο σκοπό τη δολοφονία μου ή την εξοντωτική αιχμαλωσία μου. Την ίδια στιγμή που λόγω τραυματισμού αδυνατούσα να κινηθώ, έπεσε στα χέρια του κράτους ένα σύνολο υλικών της αντίστασης και δύο άνθρωποι που συνέβαλαν στην περίθαλψή μου. Τον Αύγουστο του 21 αιχμαλωτίστηκα μετά από απαλλοτρίωση σε τράπεζα. Εδώ σε αυτή την αίθουσα ο λόγος μου έχει μια ιδιαίτερη εγκυρότητα και η εγκυρότητα της αφήγησής μου οφείλεται στην ευθύνη που είχα αναλάβει να κρατάω ένα όπλο, στην ευθύνη που ανέλαβα για τα γεγονότα της νύχτας του τραυματισμού μου και στη συνέπεια μου έκτοτε Η οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα έπαψε να υφίσταται σε μια περίοδο που η δράση της θα έπρεπε να συνεχιστεί και να ενταθεί. Με αποκλειστικά δική μου ευθύνη κράτησα ένα σύνολο υλικών, πρόσφορων για τη μαχητική αντίσταση του κοινωνικού κινήματος και μεταξύ αυτών υλικά της οργάνωσης», είπε και συμπλήρωσε:
«Παρεπόμενα η διακινδύνευση της ποινικής σύνδεσης μου με την οργάνωση της Επαναστατικής Αυτοάμυνας δεν ήταν ένα λάθος. Ούτε οι συνέπειες του τραυματισμού μου τυχαίες. Όχι μόνο δεν θα γινόταν να αποφύγω εκ των υστέρων τις συνέπειες της ιστορικής πραγματικότητας αλλά ήμουν αυτός που είχε ήδη αναλάβει πολύ πρακτικά να την αλλάξει ή τουλάχιστον να τη φέρει στο φως. Επιτελούσα ένα πολιτικό καθήκον στη δυσκολότερη συνθήκη μόνος μου. Δεν ήταν μια ευθύνη για το παρελθόν αλλά μία ευθύνη για το παρόν και το μέλλον. Η ευθύνη που ανέλαβα αποτελεί μέρος του ένοπλου αγώνα για την ανακοπή της κρατικής καπιταλιστικής επιθετικότητας και τη συγκρότηση επαναστατικού κινήματος».
Σε άλλο σημείο τις πολύωρης απολογίας του ο Δ. Χατζηβασιλειάδης μιλώντας για τους δύο συγκατηγορούμενος του είπε:
«Στα πρόσωπα των δυο προφυλακισμένων διώχθηκε η κοινωνική αλληλεγγύη, ως μέρος της στρατηγικής εξόντωσης και απομόνωσης της αντάρτικης πάλης. Ανεξάρτητα από τα γεγονότα, το κράτος επεδίωξε να χτυπήσει τους δύο προφυλακισμένους σα να χτυπούσε στην καρδιά του αντάρτικου. Ο στόχος του κράτους δεν είναι η όσο πιο μακρά αιχμαλωσία των αγωνιστών, αλλά η απομόνωση τους, η διάλυση των αγωνιστικών γραμμών και η πρόκληση ρήγματος στην εξέλιξη της πάλης. Το κράτος τιμώρησε σκληρά την κοινωνική αλληλεγγύη στην πρωτόδικη διαδικασία και με την προφυλάκιση και με την παράταση της αιχμαλωσίας του Βαγγέλη Σταθόπουλου. Η προσωρινή αποφυλάκιση του Διονύση Μπάκα αποτελεί έναν εκβιασμό απόσπασης συνεργασίας και αδιαμφισβήτητα είναι η μια παραμένουσα κατάσταση ομηριας.Το κράτος χρειαζόταν σύμφωνα με τον 187Α να παρουσιάσει μια ομάδα τριών προσώπων (…) Η διωκτική αφήγηση για να κατασκευάσει μια οργάνωση ενέταξε και τον Β. Σταθόπουλο και τον Δ. Μπάκα μέσα στην οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα. Νομίζω δεν χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω για το ανυπόστατο της υπόθεσης. Οι συγκατηγορούμενοι μου είναι δυο άνθρωποι οι οποίοι δεν μπορούν να συνδεθούν με την Επαναστατική Αυτοάμυνα».
«Υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές, ανάλογα με το ποιος είναι ο καθένας μας. Στη δική μου περίπτωση είναι καταφανής η βούλησης της αποπολιτικοποίησης ακριβώς επειδή έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη και μιλάω πολιτικά. Στην περίπτωση του Β. Σταθόπουλου υπάρχει μια απόπειρα διαχωρισμού του πολιτικού και του στρατιωτικού της πολιτικής θέσης από τις συνέπειες της, πάνω στη διαλεκτική της βιας από το δικαστήριο. Στην περίπτωση του Δ. Μπακα υπάρχει μία απόπειρα διαχωρισμού, του κοινωνικού από το πολιτικό. Το πολιτικό είναι ένοχο το κοινωνικό μπορεί να είναι αθώο Έχουμε ένα πόλεμο στο φρόνημα. Όπως είπε ο Αριστοτέλης οι τρεις στόχοι της τυραννίας ο αποκλεισμός η κάμψη του φρονήματος και ο διαχωρισμός μας, να μην έχουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον και ακριβώς έτσι το πρωτόδικο δικαστήριο εφάρμοσε τη θεωρία της άβουλης βούλησης», είπε χαρακτηριστικά ο Δ. Χατζηβασιλειάδης.
