Το τελευταίο διάστημα και ειδικότερα την τελευταία εβδομάδα παρατηρείται ξανά μεγάλη έξαρση των κρουσμάτων Covid παρότι βρισκόμαστε σε lockdown και πολλές περιοχές –που χαρακτηρίζονται “κόκκινες»– σε αυξημένο ή ολικό lockdown.
Παρατηρείται και πάλι εκτός από τον καθημερινό τετραψήφιο αριθμό κρουσμάτων ανησυχητική αύξηση ασθενών στις ΜΕΘ –ήδη η κατάσταση είναι οριακή– και επιπλέον η πορεία του εμβολιασμού των πολιτών είναι εξαιρετικά αργή. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω τα κραυγαλέα περιστατικά των εμβολιασμών φίλων, γνωστών και συγγενών της «άριστης» κυβέρνησης ενώ κανονικά θα έπρεπε να εμβολιάζονται ηλικιωμένοι, ευπαθείς ομάδες πληθυσμού και ΑμεΑ. Θυμόμαστε καλά ότι αυτό είχε συμβεί και στην αρχή των εμβολιασμών, όταν οι κυβερνητικοί και άλλοι άριστοι έτρεχαν σαν ξελιγωμένοι να εμβολιαστούν πρώτοι και να φωτογραφηθούν.
Είναι προφανές ότι κάτι –ή πολλά– δεν γίνεται σωστά και ο σχεδιασμός, αν υπάρχει, είναι ελλιπής και λάθος. Μεγάλες εστίες μετάδοσης, σύμφωνα με τα δεδομένα, είναι τα σχολεία, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα στρατόπεδα και γενικά οι δομές όπου παραμένει ή τις επισκέπτεται πολύς κόσμος.
Οταν η κυβέρνηση πήρε την απόφαση να ανοίξουν τα σχολεία είχαν γίνει πολλές παρατηρήσεις από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας σχετικά με το αν τα μέτρα που έχουν παρθεί είναι επαρκή ή πρόχειρα και ελλιπή. To περιβόητο σχέδιο (;) των ανοικτών παραθύρων μες στο καταχείμωνο με υπερσυνωστισμό στις τάξεις, χωρίς προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας και επιπλέον χωρίς τη διενέργεια τεστ με ευθύνη της πολιτείας σε όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές αποδείχτηκε εγκληματικό και άκρως επικίνδυνο.
Αν προσέξει κάποιος καθημερινά πόσα σχολεία ή τμήματα σχολείων είναι κλειστά λόγω Covid, θα καταλάβει πόσο τραγικά απέτυχε η κυβέρνηση στον ανύπαρκτο σχεδιασμό της.
Ενα άλλο σημείο πολύ κομβικό είναι ο υπερσυνωστισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ειδικά τις ώρες αιχμής, όπως και κατά την αναμονή, που σε πολλές περιπτώσεις είναι μεγάλη.
Στη Χίο μέχρι πριν από λίγες μέρες μας παρουσίαζαν μια κατάσταση με σχεδόν μηδενικά κρούσματα και ξαφνικά έχουμε βρεθεί στα ύψη. Πώς προέκυψε; Προσωπικά πιστεύω ότι πάντα υπήρχαν κρούσματα αλλά δεν γίνονταν τεστ ή γίνονταν μόνο rapid test. Παρατηρείται πλέον ευρεία διασπορά, με τα περισσότερα κρούσματα στα σχολεία, στον στρατό και στα σουπερμάρκετ, ακόμη και στα σχολικά λεωφορεία. Για παράδειγμα, ο συνωστισμός το μεσημέρι μες στο σχολικό λεωφορείο όταν επιστρέφουν τα παιδιά από σχολεία της περιφέρειας και βγαίνουν στην πλατεία της Χίου είναι απίστευτος. Η μόνη λέξη που ταιριάζει είναι «ασφυκτικός».
Επιπλέον δεν ξέρω κατά πόσο γίνονται μοριακά τεστ σε εργαζόμενους στις υπηρεσίες και τις δομές του δήμου και της περιφέρειας, τι έλεγχος υπάρχει στις πύλες εισόδου του νησιού, στα στρατόπεδα και τα σουπερμάρκετ. Επί της ουσίας τι πρόληψη υπάρχει και αν πλέον τα περιμένουμε όλα από το εμβόλιο και όποιος αντέξει.
Από την αρχή της πανδημίας – έναν χρόνο πριν– είχε συζητηθεί αρκετά τι θα γίνει αν υπάρξει κρούσμα σε δομές που μένει ή επισκέπτεται πολύς κόσμος. Ηταν απολύτως βέβαιο ότι η μετάδοση θα είναι ταχύτατη και ανεξέλεγκτη και γι’ αυτό η κυβέρνηση όφειλε να πάρει μέτρα. Οχι μόνο δεν πήρε, αλλά συγχρόνως πειραματίζεται δημιουργώντας ένα απίστευτο αλαλούμ, ένα μπρος πίσω. Μοιάζει σαν μια ολόκληρη χώρα να περιμένει πλέον τη σωτηρία από το εμβόλιο, αφού η κυβέρνηση απέτυχε παταγωδώς στην πρόληψη και τη διαχείριση της πανδημίας.
Η καθημερινότητά μας παραμένει εξαρτημένη από την πανδημία για πάνω από έναν χρόνο, η οικονομία ασφυκτιά, το αύριό μας είναι δύσκολο και απρόβλεπτο και μια επικίνδυνη και ακραία εμμονική νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί να την καμαρώνουν τα ταϊσμένα ΜΜΕ.
Η Ευαγγελία Μανιτσούδη είναι εκπαιδευτικός