Το πρώτο κρίσιμο κρας τεστ για τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν θα προκύψει στην οικονομία, υποστηρίζει ο Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας Σαρλ Βαΐπλός, καθηγητής στο Ινστιτούτο Διεθνών και Αναπτυξιακών Σπουδών της Γενεύης,.
«Το οικονομικό πρόγραμμα του Μακρόν ήταν ιδιαίτερα έξυπνο, καθώς απάντησε άψογα σε αναλύσεις δεκαετιών για τα δεινά που πλήττουν τη γαλλική οικονομία. Δεσμεύθηκε να απελευθερώσει τη διαβόητη αποστεωμένη αγορά εργασίας και να ελαφρύνει την υπερβολική φορολογία για την επιχειρηματικότητα. Υποσχέθηκε επίσης να συρρικνώσει το δυσκίνητο γαλλικό δημόσιο το οποίο σήμερα δαπανά το 57% του ΑΕΠ ετησίως, περιορίζοντας την πολυνομία και εξορθολογίζοντας το ξεπερασμένο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας», σημειώνει ο κ. Βαΐπλός, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο πρακτορείο Project Syndicate.
Όμως τα πρώτα σημάδια από την κυβέρνηση Μακρόν, σύμφωνα με τον αρθρογράφο, είναι ανησυχητικά, καθώς το μακροοικονομικό πρόγραμμα που προωθεί ο πρωθυπουργός, Εντουάρ Φιλίπ «συνιστά μία σοβαρή απογοήτευση».
Σύμφωνα με το πρόγραμμα «θα περικοπούν οι δημόσιες δαπάνες κατά μόλις 3 μονάδες του ΑΕΠ εντός πέντε ετών. Αναβάλλονται αρκετές έξυπνες φορολογικές περικοπές, εκ των οποίων αρκετές μέχρι και το τέλος της θητείας του Μακρόν, το 2022. Ως μερικό αντιστάθμισμα στις φορολογικές περικοπές θα επιβληθεί μία αύξηση στην γενική φορολογία για το 2018. Ο Γάλλος πρωθυπουργός επιμένει ότι είναι θέμα αξιοπιστίας η χώρα να ισοσκελίσει τους προϋπολογισμούς τους και να φέρει το έλλειμμα της κάτω από το 3% του ΑΕΠ, όπως έχει υποσχεθεί στις Βρυξέλλες».
Μία τέτοια αντιμετώπιση, όμως, απειλεί, κατά τον αρθρογράφο, «να υπονομεύσει την οικονομική ανάκαμψη της γαλλικής οικονομίας σε μία εποχή που πρέπει να προωθηθούν αντιδημοφιλείς μεταρρυθμίσεις».
Ο καθηγητής Οικονομικών επιχειρεί να δώσει κάποιες ερμηνείες για τις επιλογές του προέδρου Μακρόν. «Η πιο θετική ερμηνεία υποθέτει ότι ο Μακρόν αποφάσισε να επικεντρωθεί σε βαθιές και θαρραλέες μεταρρυθμίσεις, προσεγγίζοντας τα μακροοικονομικά θέματα με προσοχή, ακολουθώντας το δρόμο των προκατόχων του, Νικολά Σαρκοζί και Φρανσουά Ολάντ. Και οι δύο αρχικά απέρριψαν την λιτότητα, αλλά κατέληξαν να την υιοθετήσουν», γράφει.
Και εξηγεί: «Η δεύτερη, πιο ανησυχητική, ερμηνεία της λήψης αποφάσεων του Μακρόν είναι ότι έχει ήδη αιχμαλωτιστεί από την κυβέρνηση του. Οι κορυφαίοι Γάλλοι δημόσιοι υπάλληλοι που παραδοσιακά βρίσκονται στο πλευρό του έχουν δύο χαρακτηριστικά: είναι υπερβολικά επιφυλακτικοί και δεν κατανοούν καλά την μακροοικονομική στρατηγική».
Η τρίτη ερμηνεία, σύμφωνα με τον Γάλλο οικονομολόγο, είναι ότι ο Μακρόν πιστεύει πως θα πρέπει να δράσει άψογα στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, να πληροί τα αυστηρότερα γερμανικά πρότυπα, εάν θέλει να προωθήσει το όραμα του για την Ευρωπαίκή ‘Ενωση.
«Αυτή όμως η προσέγγιση θα ήταν λογική εάν ο Μακρόν είχε πραγματικά ένα νέο όραμα για την Ενωση. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, απλώς αναμάσησε την παραδοσιακή γαλλική άποψη: μία κοινή ευρωπαϊκή κυβέρνηση και ένας υπουργός Οικονομικών της ευρωζώνης, με έναν ξεχωριστό προϋπολογισμό για τη χρηματοδότηση των δημόσιων επενδύσεων», αναφέρει ο Βαΐπλός.
«Η ταχεία πολιτική άνοδος του Μακρόν αντανακλούσε την ικανότητά του να λέει αυτό που πρέπει την κατάλληλη στιγμή. Αλλά αυτό σήμαινε ότι μετακόμισε στα Ηλύσια Πεδία χωρίς να έχει δείξει ποιός πραγματικά είναι. Ας ελπίσουμε ότι θα αποδειχθεί ο άνθρωπος που αντικατοπτρίζεται στο αγαθών προθέσεων οικονομικό πρόγραμμα για το οποίο αγωνίστηκε προεκλογικά, και όχι στις μακροοικονομικές πολιτικές που εφαρμόζει από τότε που ανέλαβε την εξουσία», καταλήγει ο Γάλλος οικονομολόγος.
