Τη στροφή προς την οικολογία άλλοι την αποκαλούν μόδα και πολιτική επένδυση στην περιβαλλοντική αίγλη της σκοτεινής εποχής μας. Αλλοι την προσδιορίζουν ως ανάγκη των κοινωνιών για να απαιτηθούν πιο έντονα λύσεις απέναντι στην κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Η σχέση πολιτικής και οικολογίας αναθερμαίνεται.
Πάντα παρούσα η λαϊκή απαίτηση για οικονομικο-κοινωνικές αλλαγές που να αφήνουν τις ζωές να ανθίζουν στις γειτονιές, στην πόλη, στον πλανήτη. Πάντα απέναντι η αντίληψη που θέλει το περιβάλλον πεδίο επιχειρηματικού ξεζουμίσματος με επίκεντρο την ενέργεια, σε γη και ουρανό, την εξόρυξη κέρδους από κάθε πτυχή δράσης – και από την πράσινη. Και στη μέση η πολιτική, με κυρίαρχη την κατεύθυνση που θέλει την οικολογία σαν την καλαμιά στον κάμπο, αποσπασμένη από την κοινωνική διάστασή της.
Από όλα έχει ο μπαξές στην Ελλάδα και αλλού. Ποιος να ξεχάσει τη δεκαετία του ’90 την κυβερνητική θητεία του οικολόγου υπουργού Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ στη Γερμανία ο οποίος συναίνεσε στον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας; Πέρασαν τα χρόνια, η οικολογία σε όλη την Ευρώπη έχει περάσει πολλά εκλογικά κατώφλια και στην Ελλάδα συχνά έχει βρεθεί περισσότερο σαν πράσινη πινελιά ή σαν συνεργασία στελεχών που προσθέτουν περιβαλλοντική λάμψη σε κόμματα και κυβερνήσεις.
Σήμερα επανέρχεται έντονα η συζήτηση για την παρέμβαση ενός αυτόνομου πράσινου πολιτικού πόλου και στις εκλογές, στο φόντο της θετικής δυναμικής των Πρασίνων στη Γερμανία.
Το 2019 ήταν η χρόνια που επανεξετάστηκε από τους Οικολόγους Πράσινους ο κυβερνητικός κύκλος τους – η θητεία του Γιώργου Δημαρά και του Γιάννη Τσιρώνη στο υπουργείο Περιβάλλοντος ήταν εμβληματική της συνεργασίας τους με ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (2015-19). Σήμερα οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπληρώνουν 19 χρόνια από την ίδρυσή τους (2002) και προβάλλουν ως σημαντικό στοιχείο που τους διαφοροποιεί από άλλα πράσινα σχήματα ότι είναι ιστορικά το μόνο οικολογικό κόμμα της χώρας «που συμμετείχε σε κυβέρνηση και έχει να επιδείξει κυβερνητικό έργο». Ομως είχε τίμημα η επιλογή αυτή: διασπάσεις, φαινόμενα απαξίας…
Βάζουν νέο στοίχημα
Το νέο στοίχημα που θέτουν οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι «η αυτόνομη πράσινη παρουσία σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, στοχεύοντας στην αυτόνομη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του οικολογικού χώρου». Δεν απολογούνται για όσα δεν κατάφεραν στο κυβερνητικό τους έργο, αλλά τα θέτουν ως στόχο προς επίτευξη.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, κόμμα που είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κινήματος –στελέχη τους είναι μεταξύ άλλων οι Δημήτρης Πολιτόπουλος (πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης – ΕΟΑΝ), Ελένη Μπότση, Γ. Δημαράς, Γ. Τσιρώνης–, έχουν επαφές με κινήσεις του χώρου και συζητούν για συνεργασίες.
Ιδιαίτερη περίπτωση είναι η Πράσινη Αριστερά, που εδώ και τρία χρόνια δίνει το διττό στίγμα της δράσης της: οικολογία και κοινωνική δικαιοσύνη. Ιδιαίτερα μετά τον Απρίλιο του 2021 βρίσκεται σε επικοινωνία με διάφορες κινήσεις. Μάλιστα έχει συσταθεί μόνιμη επιτροπή διαλόγου με τους Οικολόγους Πράσινους, έχουν γίνει εκδηλώσεις και θα συζητηθεί και το ζήτημα της εκλογικής καθόδου. Από την άλλη, η Πράσινη Αριστερά συνεργάζεται με τη Σοσιαλιστική Προοπτική με επικεφαλής τον καθηγητή Οικονομικών ΑΠΘ Αριστοτέλη Ζαρωτιάδη (είχε συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012-15, ενώ αργότερα είχε επαφές με σχήματα όπως η ΛΑΕ κ.ά.).
Η Πράσινη Αριστερά δημιουργήθηκε το 2018 από στελέχη που προέρχονται από τη Δημοκρατική Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, από οικολόγους και ανένταχτους. Δεν έλαβε μέρος στις κάλπες του 2019 αλλά θα μετάσχει στην προσεχή αναμέτρηση. Προεδρεύων είναι ο Θράσος Φωτεινός και μέλη της διοικούσας επιτροπής οι Σταύρος Προμπονάς, Θεόφιλος Κωτσίδης, Αρης Τσουκνίδας.
Πρόσφατα ο πολιτικός επιστήμονας Θέμης Δημητρακόπουλος, πρώην μέλος του τμήματος οικολογίας και περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην σύμβουλος στο υπουργείο Παιδείας επί Νίκου Φίλη, και η επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη, αρχιτέκτων-πολεοδόμος, δημοσιοποίησαν ότι συμπορεύονται με την Πράσινη Αριστερά.
Την ίδια ώρα οι Πράσινοι αναπτύσσουν έντονη πολιτική δραστηριότητα. Προβάλλουν ότι επιδιώκουν τη δημιουργία ενός αυτόνομου πόλου της πολιτικής οικολογίας «με ταυτόχρονη οικοδόμηση προϋποθέσεων για ευρύτερο αντίκτυπο των πράσινων ιδεών». Θεωρούν ότι αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σε μια νέα πολιτική κατεύθυνση για τη χώρα, «με πρωταρχικό στόχο τη βιωσιμότητα και την εξασφάλιση της Δημοκρατίας και των δικαιωμάτων των πολιτών». Συντονιστής των Πρασίνων είναι ο Αριστείδης Παπαδάκης και εμβληματικά στελέχη τους μεταξύ άλλων οι πρώην ευρωβουλευτές των Ευρωπαίων Πρασίνων Μιχάλης Τρεμόπουλος και Νίκος Χρυσόγελος.
Συνάντηση με Φώφη
Ξεκίνησαν πριν από λίγο καιρό επαφές με τα κοινοβουλευτικά κόμματα, αρχής γενομένης από τη συνάντηση με την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά (14.7.2021). Η αντιπροσωπεία των Πρασίνων στη Χαριλάου Τρικούπη εξέπεμπε και τη συνεργασία τους με τους Πειρατές. Εκ μέρους των Πρασίνων στη συνάντηση με το ΚΙΝΑΛ συμμετείχαν ο συνεκπρόσωπος και μέλος της Γραμματείας Θανάσης Γούναρης, η πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του Κόμματος Πειρατών Ελλάδας και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου των Πρασίνων Πηνελόπη Πετροπούλου, καθώς και τα μέλη της γραμματείας Μαρία Καβούρη, Κώστας Λουκέρης, ενώ διαδικτυακά παρενέβη ο Μιχ. Τρεμόπουλος.
Από παλιά διάσπαση των Οικολόγων Πρασίνων έχει προκύψει το Πράσινο Κίνημα που ιδρύθηκε το 2018. Στο 2ο τακτικό συνέδριό του που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα (10-11 Ιουλίου 2021) αποφασίστηκε η αυτόνομη κάθοδος στις επόμενες εκλογές. Αναζητούν συνεργασίες, απορρίπτοντας, όπως λένε, «τα εθνομηδενιστικά κόμματα και τα κόμματα που με τις αποτυχημένες πολιτικές τους συνέβαλαν στην ιδεολογική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου χώρου».
Συμπρόεδροι είναι οι Ρία Ακρίβου και Κώστας Καλογράνης, ενώ νέος γενικός γραμματέας του κόμματος εκλέχθηκε ο Λάμπρος Σπάθης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το Πράσινο Κίνημα είχε συνεργαστεί στις εκλογές του 2019 με την Ενωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη.
