Πού να φανταζόταν ο Γιώργος Βουλγαράκης πως παρότι δεν έκανε σχολή ως δελφίνος στη ΝΔ, θα έκανε όμως στην καθημερινή πολιτική ζωή.
Πρύτανης ο Σαμαράς, κοσμήτορας ο Στουρνάρας σε αυτήν τη σχολή η οποία αντιπαραβάλλει στην ηθική τη νομιμότητα για να ανακαλύψει πως δεν έχουν κανένα λόγο να συνυπάρχουν, αντιθέτως μπορεί η νομιμότητα να βγάζει τη γλώσσα στις αξίες της κοινωνίας παράγοντας ταυτόχρονα μια νομιμοποιημένη ανηθικότητα. Από δίπλα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το μεταπτυχιακό του στην ανάλυση περί νόμιμων offshore.
Οταν αποκαλύφθηκε πως η υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Ράνια Αντωνοπούλου εισέπραττε νομίμως επιδότηση ενοικίου, η αντιπολίτευση διά βοής έθεσε το θέμα του ανήθικου του πράγματος, που (ω τι διαφορετική αντιμετώπιση) παρέκαμπτε τη νομιμότητα και τη χρησιμότητά της στη μέχρι τότε βουλγαράκεια πολιτική αντίληψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ κλήθηκε επίμονα (και ορθώς) να απαντήσει για το ηθικόν του πράγματος και όχι για τη νομιμότητα του δράματος.
Δεν πέρασαν ούτε δέκα μέρες για να επανέλθει η αντίστροφη θεώρηση που θέλει να υπάρχει νομιμότητα και καμία μα καμία ηθική σε όσα αποσβολωμένη παρακολουθεί η κοινωνία. Ο Γιάννης Στουρνάρας, σημαίνον στέλεχος του δημόσιου τομέα, κρατικοδίαιτος επί δεκαετίες για την ακρίβεια παρά όσα θέλει να λέει περί ιδιωτικού τομέα, αποκαλύπτεται πως ήταν έμμισθος σύμβουλος της Novartis. Αφού υπέγραψε «εμπιστευτικές συμβάσεις» με την αμαρτωλή φαρμακευτική, λίγο αργότερα ανέλαβε υπουργός και (όπως τον κατηγορούν οι μάρτυρες) εξυπηρέτησε τη φαρμακευτική.
Σε άλλο ευρωπαϊκό κράτος ο Στουρνάρας θα είχε παραιτηθεί. Στην Ελλάδα βγήκε να υποστηρίξει τη νομιμότητα των συμβάσεων και μαζί του έντυπα και σίγουρα κακέκτυπα της πολιτικής βολεύτηκαν με την εξήγηση. Δεν αναρωτήθηκαν γιατί απέκρυψε τη σχέση με τη Novartis. Δεν του ζήτησαν να απαντήσει μέχρι πού έφτασε η μοιραία σχέση και τι τελικώς γέννησε η διασταύρωση της νομιμότητας του Στουρνάρα με την ηθική της Novartis. Οσοι είχαν διυλίσει τις 23.000 της Αντωνοπούλου και τη νομιμότητα της είσπραξης κατάπιαν αμάσητα τα δεδομένα που θέλουν τη Novartis να έχει κερδίσει ευνοημένη από πολιτικά πρόσωπα.
Αυτή η σημαία της νομιμότητας δεν σηκώθηκε για πρώτη φορά απέναντι σε απλά ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις και μια κάποια ηθική. Ακόμη και στην περίπτωση του έτερου πολιτικού εταίρου στο κόμμα του Μητσοτάκη, του Νίκου Γεωργιάδη, ο οποίος είχε εμπλοκή σε υπόθεση παιδεραστίας, προτάχθηκε η νομιμότητα διά επίμονων ερωτήσεων που αφορούσαν την ηλικία του κακοποιημένου νεαρού, για να καταλήξουμε ότι δεν ήταν παιδί 13 χρόνων αλλά 16, οπότε ο νόμος είναι πιο ανεκτικός. Και θέλουν και η κοινωνία να αποκτήσει ανεκτικότητα τοποθετώντας τα σκάνδαλα και τους απατεώνες μέσα στον τυπικό έλεγχο της νομιμότητας.
Η προσπάθεια να διασταλεί η νομιμότητα ή η «νομιμότητα» ώστε να μην τέμνεται πουθενά με την ηθική δεν είναι μόνο στάση κάποιων προσώπων αλλά θεώρηση. Ο νεοφιλελευθερισμός επιδιώκει τη διάσταση νομιμότητας και ηθικής. Στη συνέχεια διαμορφώνει νόμους που να τον ανέχονται και να νομιμοποιούν τη συμπεριφορά του και την αδικία και γραφικοποιεί την ηθική ως μια απαίτηση ηλιθίων. Οι ηττοπαθείς ηλίθιοι απέναντι στους ισχυρούς που διαμορφώνει ο δαρβινισμός της αγοράς και του χρήματος.
Συνεπώς το συμπέρασμα είναι πως και ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας και ο Μητσοτάκης με την προσωπική τους στάση είναι συμβατοί με ένα σύστημα που δημιουργήθηκε από τους ίδιους για να τους εξυπηρετεί. Την ηθική ούτε την επικαλούνται ούτε την εκτιμούν. Σε ένα σύστημα «αγοράς» που έχουν θεοποιήσει είναι αποδεκτό να έχουν offshore, να δουλεύουν για τη Novartis και στη συνέχεια να εμφανίζονται ως ελεγκτές της ή πολύ περισσότερο να προσλαμβάνουν συμβούλους και συνεργάτες από τα σπλάχνα της. Με αυτήν τη νομιμοποίηση της ανηθικότητας, οι ίδιοι είναι αλώβητοι και ισχυροί. Δηλώνουν νόμιμοι ακόμη και αν η δραστηριότητά τους είχε ως φόντο ανθρώπους που πέθαιναν στον βωμό του κέρδους της Novartis.
Είναι νόμιμοι φυσικά. Οπως νόμιμες ήταν και οι συμβάσεις που υπέγραφε ο Ακης Τσοχατζόπουλος και νόμιμοι είναι όσοι ξεπλένουν μαύρο χρήμα υπογράφοντας ένα χαρτί που δηλώνει μια συναλλαγή για να κρύψει μια άλλη. Φυσικά είναι νόμιμοι και ως έχοντες και κατέχοντας offshore και ως υπογράφοντες συμβάσεις από το ΚΕΕΛΠΝΟ και τη Novartis και ως φορείς κάθε απάτης που καταφέρνουν να την κάνουν ΦΕΚ. Νόμιμοι είναι και τους συμφέρει να επικαλούνται τους νόμους γιατί απλώς τόσα χρόνια τους κάνουν αυτοί. Είναι ο λόγος που απεχθάνονται την ηθική, γιατί τη διαμορφώνουν και την απαιτούν άλλοι: η κοινωνία.