Η νομιμοποίηση της φωτογράφισης από κυβερνητικές δραστηριότητες

Η νομιμοποίηση της φωτογράφισης από κυβερνητικές δραστηριότητες

Με μια ακόμη νυχτερινή τροπολογία και χωρίς την ελάχιστη διαβούλευση, το Υπουργείο Δικαιοσύνης αποφάσισε να αλλάξει τον τρόπο ορισμού του Προέδρου της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, γνωστής και ως «Αρχής κατά του ξεπλύματος μαύρου χρήματος».

Σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς, Πρόεδρος της Αρχής οριζόταν εν ενεργεία ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός, τον οποίο επέλεγε μαζί με τον αναπληρωτή του το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο κατά την ελεύθερη και ανεξάρτητη κρίση του. Ο Υπουργός ήταν υποχρεωμένος να αποδεχθεί τη σχετική απόφαση και κατόπιν να διορίσει τους εκλεκτούς του ΑΔΣ στις αντίστοιχες θέσεις.

Η νέα διάταξη τροποποιεί απαράδεκτα, αντιθεσμικά και φωτογραφικά τη διαδικασία, σε βαθμό που προκύπτουν σοβαρότατες ενδείξεις για πρόθεση χειραγώγησης και πολιτικού ελέγχου της ίδιας της ουσίας, δηλαδή του πολύ ευαίσθητου και βαρυσήμαντου έργου της Αρχής. Με τρόπο κοφτό, εξόφθαλμο και κυνικό, το Υπουργείο μεθοδεύει την καταστρατήγηση της ανεξαρτησίας ενός θεσμού με ευρείες εξουσίες και με γενικό πρόσταγμα σε υποθέσεις βαρύτατης οικονομικής εγκληματικότητας, η οποία συχνά έχει διεθνή χαρακτηριστικά και άλλοτε συνδέεται με διαφθορά κρατικών υπαλλήλων, λειτουργών, και αξιωματούχων.

Αλλά πώς το κάνει αυτό τόσο χειρουργικά; Η απάντηση είναι απλούστατη: αφήνει σχεδόν άθικτη την παλιά διατύπωση, αλλά προσθέτει μια δεύτερη κατηγορία υποψηφίων και μια νέα, διαφορετική διαδικασία επιλογής τους. Συγκεκριμένα, Πρόεδρος της Αρχής μπορεί πλέον να επιλέγεται και «επί τιμή» -ίσον «συνταξιούχος»- ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός· κι επειδή το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο δικαιούται να κρίνει και να επιλέγει μόνο εν ενεργεία λειτουργούς, τον «επί τιμή» εισαγγελέα θα τον επιλέγουν από κοινού οι Υπουργοί Οικονομικών και Δικαιοσύνης, κατόπιν πρότασης του Υπουργού Δικαιοσύνης και απλής -ίσον «μη δεσμευτικής»- γνώμης της Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Να το απλοποιήσουμε: ο Υπουργός Δικαιοσύνης θα προτείνει όποιον υποδείξει το Μαξίμου, η Επιτροπή της Βουλής θα παρέχει μια γνώμη με μηδενική ισχύ και αξία χαρτομάντηλου, και στο τέλος οι δύο Υπουργοί θα διορίζουν τον εκλεκτό του πρωθυπουργού σε θέση η οποία εξ ορισμού απαιτεί αυξημένα εχέγγυα ανεξαρτησίας και πλήρους αποστασιοποίησης από πολιτικές επιρροές.

Επειδή κατά το κοινώς λεγόμενο «χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει», κι επειδή τελευταία κάποιοι Υπουργοί αρέσκονται από βήματος Βουλής να προκαλούν την αντιπολίτευση να «βάλει στοίχημα» (sic) για τη μελλοντική εξέλιξη διαφόρων ζητημάτων, τους προτείνω κι εγώ δύο άχαστα: α) επόμενος Πρόεδρος θα οριστεί επί τιμή εισαγγελέας, και β) τα μαντάτα από τον ΟΟΣΑ και τη FATFγια την τροπολογία θα εκθέσουν τη χώρα διεθνώς.

Μιας και από την κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να ελπίζει κανείς για τίποτε, εύχομαι τουλάχιστον να μη βρεθεί «επί τιμή» εισαγγελέας που θα αναλάβει έναν τέτοιο διορισμό και έτσι θα καταδεχτεί να του σπιλώσουν μονομιάς την υπόληψη και την αξιοπιστία.

Η Αγγελική Αδαμοπούλου είναι βουλευτής Α΄ Αθήνας του ΜέΡΑ25

Documento Newsletter