Η Ναταλία Σουίφτ στο Documento: «Είναι τραυματικό να μη νιώθεις ότι ανήκεις κάπου»

Η Ναταλία Σουίφτ στο Documento: «Είναι τραυματικό να μη νιώθεις ότι ανήκεις κάπου»
«Το έγκλημα που έχει συντελεστεί στα Τέμπη είναι αδιανόητο. Οπως επίσης αδιανόητο είναι πως κανένας δεν έχει αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό», λέει η Ναταλία Σουίφτ

Μια συζήτηση με την ανερχόμενη νεαρή ηθοποιό Ναταλία Σουίφτ για τον ρατσισμό και τη συγκάλυψη, με αφορμή τη συμμετοχή της στην ταινία του Δημήτρη Νάκου «Κρέας».

Η χαρισματική ηθοποιός παίζει στην ταινία «Κρέας» του Δημήτρη Νάκου η οποία αφορά την ιστορία συγκάλυψης ενός φόνου στην ελληνική επαρχία. Προφανώς και το φιλμ μάς φέρνει στον νου μια άλλη υπόθεση… συγκάλυψης, που ένωσε σε μεγάλο βαθμό ολόκληρα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού πριν από μερικές μέρες στη μεγαλειώδη πορεία των Τεμπών. Η Ναταλία Σουίφτ μας μίλησε με αφορφή την προβολή της ταινίας στις αίθουσες.

Το «Κρέας» αφηγείται το χρονικό ενός φόνου ο οποίος αναστατώνει την ηρεμία μιας μικρής επαρχιακής πόλης. Πιστεύετε ότι φωτογραφίζει τα νοσηρά φαινόμενα βίας που κυριαρχούν σε ένα κλειστό περιβάλλον με περισσότερο πολιτικοκοινωνικούς ή ψυχολογικοσυναισθηματικούς όρους;

Νομίζω ότι είναι μείξη και των δύο. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο. Παρότι πρόκειται για φαινόμενα τα οποία μπορούμε πλέον να συναντήσουμε περισσότερο στην επαρχία, δεν αφορούν μόνο κλειστές κοινωνίες. Καθημερινά μαθαίνουμε ότι συμβαίνουν και στις πόλεις. Πάντως, είναι κάτι πάρα πολύ σύγχρονο, ακόμη κι αν πιστεύουμε ότι έχουμε αρχίσει να αποτάσσουμε τον εσωτερικευμένο ρατσισμό που συνεχίζει να υπάρχει διάχυτος.

Η βία στο φιλμ έχει πολλές εκφάνσεις: ψυχολογικές, συναισθηματικές ή σωματικές. Ποια πιστεύετε πως είναι η χειρότερη μορφή της;

Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ποιο είναι το χειρότερο είδος. Εξαρτάται από το υποκείμενο που δέχεται τη βία και από τα τραύματα που αυτή αφήνει. Σχετίζεται σαφώς και με τη διαχείρισή της, αν και δεν μπορούμε να έχουμε για παράδειγμα ένα μέτρο βιαιότητας ώστε να δούμε τι και πού χτυπάει περισσότερο κόκκινο. Η ψυχολογική βία μπορεί να είναι εξίσου τραυματική με τη σωματική. Πολύ σημαντική είναι και η κοινωνική βία, η οποία προφανώς αποτελεί κομμάτι της ψυχικής. Είναι τραυματικό για ένα άτομο να μην καταφέρνει να νιώσει ότι ανήκει κάπου. Αν μάλιστα του γίνεται καθημερινά ξεκάθαρο ότι δεν είναι κομμάτι της κοινωνίας στην οποία ζει, μπορεί να του είναι τρομερά επώδυνο.

Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις που κάνατε μόλις διαβάσατε το σενάριο και ποιοι οι λόγοι που σας έκαναν να πείτε «ναι» στη συνεργασία με τον Δημήτρη Νάκο;

Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον το σενάριο, ειδικά για τα ζητήματα που φέρει: για τη συγκάλυψη αλλά και το κομμάτι του ρατσισμού. Μιλά και για τον ρατσισμό απέναντι σε ένα παιδί από την Αλβανία, το οποίο θεωρητικά το έχουν κάνει μέλος της οικογένειάς τους και του συμπεριφέρονται σαν να είναι δικός τους άνθρωπος. Σήμερα έχουμε την εντύπωση στην Ελλάδα ότι οι άνθρωποι που έχουν έρθει από την Αλβανία δεν δέχονται πια ρατσισμό, το οποίο είναι φοβερό ψέμα. Το βλέπουμε ξεκάθαρα στο φιλμ ότι αντιμετωπίζεται εντέλει όχι μόνο σαν πολίτης δεύτερης κατηγορίας αλλά και σαν άνθρωπος δεύτερης κατηγορίας. Με ενδιαφέρουν αυτό το κομμάτι του ρατσισμού και το κομμάτι της ελληνικής επαρχίας που θίγεται. Επίσης, με σοκάρει το είδος του ανθρώπου που επιθυμεί να ανέλθει κοινωνικά χωρίς να τον νοιάζει αν πατά επί πτωμάτων για να τα καταφέρει. Μου άρεσαν ο ρόλος και οι σκηνές που είχε γράψει ο Δημήτρης γι’ αυτό τον ρόλο, ειδικά η σκηνή του μεγάλου τσακωμού. Ολοι αυτοί οι λόγοι με έκαναν να πω «ναι». Και φυσικά, επειδή ξέρω τον Δημήτρη. Γνωρίζω τη δουλειά του και τον εκτιμώ πολύ.

Η συγκάλυψη είναι το βασικό θέμα του έργου. Ποιες είναι οι σκέψεις σας γύρω από το καυτό ζήτημα των ημερών τα Τέμπη. Πώς είδατε τη μεγαλειώδη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Παρασκευή, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και ολόκληρου του πλανήτη;

Βρέθηκα κι εγώ στη συγκέντρωση, όπως παραπάνω από τη μισή Ελλάδα, όσο κι αν έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια να μειωθεί όλο αυτό. Η αλληλεγγύη και η ενότητα του κόσμου ήταν συγκινητικές και φοβερά δυνατές και θαρραλέες. Το έγκλημα που έχει συντελεστεί είναι αδιανόητο. Οπως επίσης αδιανόητο είναι πως κανένας δεν έχει αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό, δεν έχει παραιτηθεί άνθρωπος. Είναι μεγάλη ντροπή. Αλλά αυτό που έγινε την προηγούμενη Παρασκευή έδειξε ότι υπάρχει μια τεράστια μερίδα του κόσμου που μιλάει, φωνάζει και ζητάει δικαιοσύνη. Ο κόσμος αυτός είναι εκεί και στέκεται απέναντί τους παρά την τεράστια καταστολή. Εκείνη τη μέρα φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω.


ΙΝFO
Το «Κρέας» προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή Feelgood

Ετικέτες

Documento Newsletter