«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω» ήταν η προσπάθειά μου να δρομολογήσει – εισηγηθεί η απελθούσα ΚΕ θεσμικά καταστατικά αντίβαρα και δικλείδες ασφαλείας στο Έκτακτο Συνέδριο που να βελτιώνουν και μετριάζουν το μονοπρόσωπο μοντέλο της ηγετικής του εκπροσώπησης αλλά και να διασφαλίζουν την μειοψηφία στα όργανα.
Εκτιμώ ότι αν επιλέγονταν η πρότασή μου για στοχευμένες καταστατικές αλλαγές, αυτό θα επιδρούσε “συγκρατητικά” στα χιλιάδες μέλη και στελέχη που θα δυσαρεστηθούν με το όποιο αποτέλεσμα στην κάλπη του Προέδρου.
Το να μπορείς να βρείς την πολιτική σου αντιστοίχηση σε έναν αντιπρόεδρο κόμματος η σε μια λίστα υποψήφιων μελών της ΚΕ δημιουργεί συγκλίσεις και όχι αποκλίσεις.
Δυστυχώς τα διαδικαστικά τερτίπια, οι εκτροπές και οι φανατικοί μονόδρομοι επικράτησαν.
Η σοφία για την αναγκαιότητα της στοιχειώδους ενότητας και βιωσιμότητας “της επόμενης ημέρας” δεν υπάρχει -απ ‘ ότι φαίνεται- ως σημαντική συνισταμένη στην σύνθεση αυτού του πολιτικού οργάνου.
Όλα έχουν προσδιοριστεί και υποταχθεί στην λογική της μίας και τελικής εσωτερικής αναμέτρησης που θα δρομογήσει το συνολικό σχέδιο του τελικού νικητή έναντι του απόλυτου αντιπάλου.
Όλα έχουν εγκλωβιστεί στο δίπολο ανάλυσης και προσδοκιών οι μεν “ο φρέσκος δυναμικός ηγέτης” που θα μας πάει στους ουρανούς με ή χωρίς το κόμμα αυτό και οι άλλοι “η ανταλλακτική αξία” της ιστορικής μαρκίζας στο πεδίο της κεντροαριστερής κολυμπήθρας και τα σκυλιά δεμένα.
Και οι δύο προσεγγίσεις αβαθείς και ατελέσφορες αν δεν επαναπροσδιορισθούν εκατέρωθεν ριζικά μέχρι την επόμενη Κεντρική Επιτροπή.
Είναι προφανές ότι η χρουστσωφικού τύπου “καθαίρεση” του ελληνοαμερικάνου Στέφανος Κασσελάκης – Stefanos Kasselakis 11 μήνες μετά την ανάληψη των Προεδρικών καθηκόντων του και με ένα νωπό θετικό εκλογικό αποτέλεσμα (14,92%) ως παρακαταθήκη, έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα την πολιτική αξιοπιστία μας για την κυβερνησιμότητα της χώρας και έχει διεγείρει αρνητικά το συλλογικό φαντασιακό ακόμα και για τον ηθικό-αξιακό πυρήνα των πολιτικών μας δεσμεύσεων.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτό που είπε ο παραιτηθείς από την Κεντρική Επιτροπή σ. Μενέλαος Γκίβαλος στην επιστολή του μπορεί πλέον και να ισχύει:
“Στην ουσία με την ψήφιση της πρότασης μομφής δεν καθαιρέθηκε μόνο ο Στέφανος Κασσελάκης (ενδιάμεσος στόχος) αλλά έλαβε τέλος ο ίδιος ο ιστορικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως πόλου διεκδίκησης της εξουσίας”.
Η μόνη ελπίδα είναι η σοφία των δεκάδων χιλιάδων μελών και τα αντανακλαστικά της συλλογικής αυτοσυντήρησης και ανασύνταξης.
*O Βαγγέλης Πιλάλης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Συντονιστής Χρηματοπιστωτικού Τμήματος
