Καρέ του άσου επιχειρεί να βγάλει στην τσόχα της πολιτικής, της οικονομίας και της επικοινωνίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εργαλειοποιώντας στον απόλυτο βαθμό την επικαιρότητα.
Με αφορμή την πανδημία λόγω SARS-CoV-2 ο ένοικος του Μαξίμου κατεβάζει ρολά στη δημοκρατία, νομοθετεί με ΠΝΠ, φιμώνει συστηματικά κάθε αντιπολιτευτική φωνή, πριμοδοτεί «δικά του παιδιά» και κατά πολλούς οδηγεί την κοινωνία ελεγχόμενα στο σημείο μηδέν, προκειμένου να εκκινήσει ένα γενικευμένο πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας, με τον ίδιο φυσικά στο τιμόνι και την οικονομία σε συνθήκες Μπιγκ Μπανγκ. Σ’ αυτή την περίπτωση τα πάντα θα επιτρέπονται, χωρίς το ενοχλητικό Σύμφωνο Σταθερότητας, και με αυξημένα χρηματοδοτικά εργαλεία από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) λόγω πανδημίας.
SARS-CoV-2, το… φλος ρουαγιάλ του Κυριάκου
Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του πολιτεύματος, η Βουλή επί της ουσίας κατέβασε ρολά από τις 13/3. H ολομέλεια συνεδριάζει παρουσία μόνο των εισηγητών, των κοινοβουλευτικών επιτροπών, των αρμόδιων υπουργών και του προεδρείου και o κοινοβουλευτικός έλεγχος γίνεται μία φορά την εβδομάδα. Για συνεδριάσεις με τη χρήση των νέων τεχνολογιών ούτε λόγος να γίνεται.
Παράλληλα, τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας έχουν περάσει με τέσσερις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου (ΠΝΠ), το οποίο σημαίνει ότι πρώτα εφαρμόζονται και μετά ψηφίζονται. Το δε υπουργικό συμβούλιο έχει συνεδριάσει μόνο μία φορά, αφού πρώτα ανακοινώθηκαν τα μέτρα. Οσο για σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, παραμένει αίτημα παρά τους δραματικούς τόνους κυβερνητικών στελεχών πρώτα για τον Εβρο και τώρα για την πανδημία.
Λεφτά υπάρχουν μόνο για τα «δικά μας παιδιά»
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται εξαιρετικά φειδωλή σε όσα αποφασίζει για την οικονομική στήριξη των εργαζομένων και των επιχειρήσεων από το παρατεταμένο lockdown, παρότι το μαξιλαράκι των 27 δισ. ευρώ υπάρχει (διαθέσιμα είναι τα 20 εξ αυτών) και το περίφημο Σύμφωνο Σταθερότητας είναι παρελθόν.
Παρά ταύτα το Μαξίμου επιλέγει να μοιράσει μόνο 1 δισ. ευρώ άμεσα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις κι αυτό με χαμηλότοκο δανεισμό, ενώ όλα τα υπόλοιπα μέτρα είτε εγγράφουν χρέη για το μέλλον (αναστολή καταβολής ΦΠΕ κ.λπ.) είτε μεταφέρονται στις πλάτες άλλων κατηγοριών πολιτών, όπως η μείωση του ενοικίου.
Την ίδια ώρα πάνε και έρχονται στη Διαύγεια οι απευθείας αναθέσεις σε φίλους και φίλες και τα εντάλματα πληρωμής (μισθοδοσίες) ειδικών συνεργατών – συμβούλων και διάφορων παρατρεχάμενων της εξουσίας.
Το μεγάλο κόλπο με τους μεσάζοντες
Η υπόθεση με τις έξι επιστημονικές ενώσεις της χώρας και το έκτακτο επίδομα των 800 ευρώ είναι χαρακτηριστική για το πώς λειτουργεί το σύστημα Μητσοτάκη. Αρχικά δικηγόροι, μηχανικοί κ.ά. έμειναν εκτός και μπήκαν εκ των υστέρων με τα περίφημα vouchers κατάρτισης, ώστε να βάλουν χέρι στην πίτα διάφορα ΙΕΚ, KEK και λοιποί ιδιοκτήτες κέντρων κατάρτισης. Δηλαδή οι επιστήμονες της χώρς για να λάβουν 600 ευρώ έκτακτη ενίσχυση λόγω κορονοϊού θα πρέπει να πάνε να τους επιμορφώσει ο απόφοιτος ΙΕΚ!
Το ίδιο συνέβη και με τα 11 εκατ. ευρώ για το περίφημο «Μένουμε Σπίτι», που ενώ έπρεπε να προβληθεί από τα ΜΜΕ δωρεάν, επιλέχθηκε μια διαφημιστική για να μοιράσει το χρήμα χωρίς να γνωρίζει κανείς πού, πόσα και σε ποιον δόθηκαν.
Αντίστοιχα γενναιόδωρη ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη προς τους κλινικάρχες μοιράζοντας 30 εκατ. ευρώ για τα περίφημα τεστ –μπορούσαν να γίνουν από δημόσιους φορείς– και με διπλάσια αμοιβή για τις ιδιωτικές ΜΕΘ από όσο προέβλεπε ο νομοθέτης (1.600 ευρώ την ημέρα, από 800 ευρώ που ήταν μέχρι τώρα).
Με απλά ελληνικά, το σύστημα Μητσοτάκη κάνει κάτι που μοιάζει εξαιρετικά απλό αλλά σε συνθήκες ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος δεν θα μπορούσε να γίνει. Καταργεί κάθε οριζόντια και με διαφανή κριτήρια πριμοδότηση – χρηματοδότηση και επιλέγει να μοιράσει κρατικό και κοινοτικό χρήμα σε ημετέρους θεσμοθετώντας ενδιάμεσους (ΙΕΚ, ΚΕΚ, διαφημιστικές, κλινικάρχες κ.ά.), ισχυροποιώντας τους μηχανισμούς παραμονής στην εξουσία και εξαφάνισης των πολιτικών αντιπάλων.
Εξαφανίζεται κάθε αντιπολιτευόμενη φωνή
Για παράδειγμα, στον κρίσιμο τομέα της επικοινωνίας τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Την ώρα που στο τραπέζι υπήρχε –και από την προηγούμενη κυβέρνηση– η πρόταση για λήψη οριζόντιων μέτρων στήριξης του Τύπου, το Μαξίμου παρίστανε ότι δεν γνωρίζει. Επέλεξε λοιπόν και εδώ με υπόγειους τρόπους την απευθείας χρηματοδότηση φίλων και γνωστών με έντονη την οσμή της διαπλοκής, όπως για παράδειγμα μέσω της κατάργησης της υποχρέωσης καταβολής των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ εντός του 2020 από κάθε κανάλι για τις τηλεοπτικές άδειες. Η πιάτσα άλλωστε βοά για το δωράκι που δίνεται φέτος (περί τα 4 εκατ. ευρώ αν υπολογιστεί και το «Μένουμε Σπίτι») σε καθένα από τα έξι κανάλια. Ισως αυτό να εξηγεί γιατί κανένα από τα έξι αυτά κανάλια δεν μπήκε στον κόπο να μεταδώσει τη συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αντικείμενο τις προτάσεις του κόμματός του για την κρίση («Μένουμε Ορθιοι»).
Την ίδια ώρα στην κρατική ΕΡΤ έχει στην κυριολεξία εξαφανιστεί κάθε αντιπολιτευτική φωνή, με τους υπουργούς να παρελαύνουν σε καθημερινή βάση από το Skype στη δημόσια συχνότητα, χωρίς κανέναν έλεγχο και καμία κριτική. Το επικοινωνιακό κρεσέντο του Μαξίμου ολοκληρώνεται με δεκάδες τρολ και παπαγαλάκια που «χτενίζουν» στην κυριολεξία δηλώσεις στελεχών της αντιπολίτευσης αλλά και μη φιλικών προς την κυβέρνηση προσώπων, όπως για παράδειγμα δημοσιογράφων, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η στοχοποίηση και η δημόσια διαπόμπευσή τους.
Η κοινωνία στενάζει χωρίς προστασία
Σε όλα τα παραπάνω πρέπει να προστεθεί ότι δεν υπήρξε κανένα μέτρο προστασίας της εργασίας. Επί της ουσίας μάλιστα, με την επιδότηση της αναστολής εργασίας έγινε το αντίθετο. Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε περί τις 70.000 απολύσεις μόνο τον Μάρτιο, ενώ οι άνεργοι και ειδικά οι μακροχρόνια άνεργοι συνεχίζουν, ειδικά εν μέσω πανδημίας, να βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα.
Η κρίση ευκαιρία για μνημόνιο
Ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι από εκείνους που αντιλαμβάνονται τις κρίσεις σαν ευκαιρία.
Από την πρώτη στιγμή χρησιμοποίησε τη διπλή κρίση στα ελληνοτουρκικά σύνορα και στον κορονοϊό για να επιβάλει την πολιτική του κυριαρχία και να έχει λυμένα τα χέρια για την επόμενη ημέρα. Ολος ο σχεδιασμός του είναι προσωποπαγής, ενώ η καθημερινή επικοινωνία διαμορφώνει καθεστώς προσωπολατρίας.
Είναι εμφανές ότι ο πρωθυπουργός θέλει τις δάφνες μόνο για τον εαυτό του. Διαχειρίζεται την κρίση με τον στενό πυρήνα του Μαξίμου αφού πρόσθεσε δύο πρόσωπα που επιστράτευσε ad hoc, τον Σωτήρη Τσιόδρα και τον Νίκο Χαρδαλιά, περιθωριοποιώντας τους αρμόδιους υπουργούς.
Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης εστιάζουν στον «αποφασιστικό ηγέτη που δεν δίστασε να πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να σώσει τους Ελληνες από τον κακό τους εαυτό». Το αφήγημα είναι απλό: οι Ελληνες ήταν απείθαρχοι και άναρχοι, μέχρι τώρα έκαναν κατάχρηση της δημοκρατίας και της οικονομικής ευημερίας, αυτό που χρειάζονται είναι ένας αποφασιστικός και στιβαρός ηγέτης που να τους καθοδηγεί ώστε να ξεπεράσουν τις εσωτερικές έριδες και τους κομματικούς διχασμούς. Κάπως έτσι, και με την αποδυνάμωση της αντιπολίτευσης, η κυρίαρχη ελίτ διαμορφώνει τις συνθήκες μιας αυταρχικής δημοκρατίας, είτε ο σχεδιασμός ολοκληρωθεί με προσφυγή στις κάλπες είτε όχι.
Το κακό για τη χώρα και όχι για την κυβέρνηση είναι ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν ξεφεύγει από τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες, τις οποίες βέβαια καλύπτει πίσω από τη δήθεν ουδετερότητα των απαραίτητων μέτρων «μιας και προέχει η σωτηρία των ανθρώπινων ζωών».
