Η Μέρκελ μίλησε προς τους Γερμανούς πολίτες, λέγοντας τους λίγο πολύ ότι εάν δεν ψηφίσουν σωστά (την Χριστιανοδημοκρατία δηλαδή), τότε η χώρα θα βρεθεί σε κίνδυνο λόγο ενός υποτιθέμενου συνασπισμού της Αριστεράς.
Αν ακούσει κανείς την Άνγκελα Μέρκελ τότε θα πιστέψει ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Γερμανία, το φάντασμα του κομμουνισμού. Η απερχόμενη καγκελάριος, έκανε μία απέλπιδα προσπάθεια να πείσει τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν την Χριστιανοδημοκρατία (CDU) και τον «γκαφατζή» Άρμιν Λάσετ. Βέβαια, το επιχείρημα ότι έρχονται οι κομμουνιστές της Σοσιαλδημοκρατίας (SPD), των Πρασίνων και της Αριστεράς (Die Linke) έχει κοντά ποδάρια, αφού μία τέτοια κυβέρνηση -πέρα από ελάχιστα πιθανή- υπό τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς μόνο κομμουνιστική δεν θα ‘ναι.
Ο Όλαφ Σολτς υπήρξε ο τελευταίος Υπουργός Οικονομικών της καγκελαρίας Μέρκελ και ήταν υπεύθυνος για την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας τόσο στη Γερμανία, όσο και στην Ευρωζώνη. Κατά συνέπεια, είναι λίγο δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι ένας συστημικός πολιτικός, σαν τον Σολτς που διεκδικεί την κληρονομιά της Μέρκελ, και ένα συστημικό κόμμα σαν το SPD που έχει συγκυβερνήσει με το CDU (και είναι πολύ πιθανό να συγκυβερνήσει ξανά), να συγκροτήσει μία «προοδευτική» κυβέρνηση που θα επιχειρήσει να ανατρέψει τις πολιτικές της Χριστιανοδημοκρατίας.
Η στρατηγική της Χριστιανοδημοκρατίας
Η Χριστιανοδημοκρατία τις τελευταίες δύο εβδομάδες έχει αλλάξει συλλήβδην τον προεκλογικό της λόγο. Από την τοποθέτηση στο «φιλελεύθερο κέντρο» πλέον η ρητορική έχει αλλάξει στην αντικομμουνιστική «μετριοπάθεια» της Χριστιανοδημοκρατίας που θα σώσει τον τόπο από τους αριστερούς.
Συγκεκριμένα η Μέρκελ ανέφερε «μία κυβέρνηση που αποτελείται από το SPD και τους Πρασίνους, θα αποδεχθεί υποστήριξη από την Αριστερά ή τουλάχιστον δεν θα την αποκλείσει…ή μία κυβέρνηση που θα ηγείται από το CDU και το CSU υπό τον καγκελάριο Άρμιν Λάσετ, μία κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη χώρα μας στο μέλλον με μετριοπάθεια».
Η στρατηγική αυτή επιχειρεί να μετατοπίσει τη συζήτηση στον αντικομμουνισμό και να παίξει με τους φόβους του μέσου Γερμανού ψηφοφόρου ενόσω πιέζει το SPD να απομονώσει την Αριστερά. Το σίγουρο είναι ότι ο μόνος κερδισμένος από μία συζήτηση είναι η Ακροδεξιά (AFD).
Ο προεκλογικός αγώνας μπαίνει στην τελική ευθεία
Οι εκλογές της 26ης Σεπτεμβρίου είναι ιστορικές για το μέλλον της Γερμανίας και της Ευρώπης, αφού η Μέρκελ θα αφήσει τον κυβερνητικό θώκο για πρώτη φορά μετά το 2005. Ο εκλεκτός της κεντροδεξιάς, Άρμιν Λάσετ, βρίσκεται σε μία δύσκολη θέση αφού έχει απωλέσει τη μισή εκλογική δύναμη του κόμματος από πέρυσι και έχουν υπάρξει δημοσκοπήσεις που κατατάσσουν το CDU/CSU και στο 19%.
Πλέον στις δημοσκοπήσεις προπορεύεται το SPD του Όλαφ Σολτς με 25% και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα λάβει και την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Γερμανό πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ.
Το ερώτημα είναι με ποιον θα σχηματίσει κυβέρνηση το SPD. Πάμπολλα σενάρια έχουν δει το φως της δημοσιότητας που προβλέπουν είτε αποκλεισμό της Χριστιανοδημοκρατίας είτε συμμετοχή της στην κυβέρνηση. Ωστόσο, ένας αποκλεισμός του CDU/CSU από την εξουσία θα τους χαρίσει και το προνόμιο της αντιπολίτευσης, κάτι το οποίο ο Σολτς σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να δει ενώ σίγουρα δεν ήθελε να βρεθεί «όμηρος» των Πρασίνων και της Αριστεράς.
