Δεν ξέρω τι είναι πιο θλιβερό να διώκεται ένας δημοσιογράφος για τον αγώνα που δίνει ενάντια στα συμφέροντα, που δεκαετίες τώρα λυμαίνονται τους κόπους του ελληνικού λαού ή το γεγονός πως κανείς δεν μιλάει για μια δίωξη, που φτάνει στο σημείο της εμμονής;
Το πρωί της Τετάρτης, 12 Ιανουαρίου και ώρα 11:50 το πρωί, η δικαστικός επιμελητής επέδωσε «Κλήση Κατηγορούμενου» από την Ανακρίτρια του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου, στον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη. Σύμφωνα, με όσα αναφέρει η κλήση ο δημοσιογράφος και εκδότης πρέπει να απολογηθεί για συνέργεια σε κατάχρηση εξουσίας από κοινού δια της μεταχείρισης παρανόμως εκβιαστικών μέσων, για συνέργεια σε κατάχρηση εξουσίας δια της εκθέσεως σε δίωξη ή τιμωρία αθώου κατά συρροή, για συνέργεια σε παράβαση καθήκοντος και για εγκληματική οργάνωση. Βαριές κουβέντες, ειδικά, όταν είναι και ανυπόστατες και κατασκευασμένες.
Δεν θα μπω στην νομική ανάλυση του ζητήματος, θα γίνει αυτό όταν έρθει η ώρα και όσα αποκαλυφθούν θα κλείσουν μια και καλή τα στόματα των κατά συρροή λασπολόγων, έτσι κι αλλιώς μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια. Ποιος είπε πως είναι εύκολο να λες και να υπερασπίζεσαι την αλήθεια; Όλοι γνωρίζουμε πως ο λόγος που ο Κώστας Βαξεβάνης έχει μπει στο στόχαστρο είναι για τις δημοσιογραφικές του αποκαλύψεις, σχετικά με το σκάνδαλο Novartis, που είναι καρφί στο μάτι της κυβέρνησης.
Αυτό, όμως, που, στην κυριολεξία, είναι εμετικό και καταδεικνύει πόσο καλά έχουν στουμπώσει τα κανάλια από το χρήμα της λίστας Πέτσα είναι πως κανένα μέσο και κανένας δημοσιογράφος -πλην, μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού, μέχρι, αυτήν την ώρα- δεν έχει σχολιάσει, αναφέρει, ερευνήσει το παραμικρό για την προσπάθεια φίμωσης της ελευθερίας του λόγου. Η επίθεση σε έναν δημοσιογράφο είναι επίθεση στην ελευθεροτυπία. Κανείς; Ούτε ένας; Έτσι, για τα προσχήματα. Για άλλη μια φορά οι συστημικοί μηχανισμοί των πουλημένων δημοσιογραφίσκων λαδώθηκαν για τα καλά και το σόου της μούγκας ξεκίνησε.
Υπήρχε ένα σύνθημα της Αριστεράς, που έλεγε «η ενημέρωση δεν είναι εμπόρευμα». Τότε, γιατί υπάρχουν νταβατζήδες του τύπου που πουλιούνται και αγοράζονται; Οι αμνοί δεν είναι τόσο αθώοι και η σιωπή τους δεν είναι τόσο φτηνή. Λες και έχει σηκωθεί ένα τείχος που δεν αφήνει την αλήθεια να αναπνεύσει. Κανείς δεν αναρωτιέται τι θα συμβεί αν πέσει και το τελευταίο οχυρό της μαχόμενης δημοσιογραφίας. Εμείς, οι βάρβαροι είμαστε μια κάποια λύση στην αρένα της διαπλοκής.
Πριν, λίγες ημέρες η Deutche Welle έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στην χειραγώγηση του Τύπου στην Ελλάδα, ενώ η χώρα μας χρόνο με το χρόνο χάνει διαρκώς θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη του δείκτη της ελευθεροτυπίας την ώρα που στη Βουλή είναι σε εξέλιξη Εξεταστική Επιτροπή για τη λίστα Πέτσα. Για να μην αναφερθώ στο θερμό επεισόδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ολλανδής δημοσιογράφου Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ.
Η δημοσιογραφία, η μαχόμενη δημοσιογραφία δέχεται χτυπήματα κάτω από το τραπέζι και ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι. Όσοι θέλουν να μείνουν στην ιστορία ως τσιράκια και δούλοι της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για να μην παίζουμε με τις λέξεις, ας μείνουν. Να ξέρουν, όμως, πως η ίδια η εποχή τους δεν θα τους συγχωρήσει. Για τους άλλους , τους μετρημένους στα δάχτυλα ο δρόμος είναι ανηφόρα, αλλά είναι ο μόνος τρόπος που ξέρουν. Αυτός της αλήθεια πέρα, από συμφέροντα, κολεγιές και παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Είμαστε παρόντες και δεν πρόκειται ουδείς να μας κλείσει το στόμα και αυτό δεν είναι προειδοποίηση.
