Αλεξιπτωτιστές κόντρα σε άμαχους. Η τεχνολογική ανωτερότητα του Γ΄ Ράιχ απέναντι στους γκράδες. Τελικά, ο «πολιτισμός» ενάντια στη «βαρβαρότητα».
Μόνο που ο «πολιτισμός» εκδήλωσε όλη του τη βαρβαρότητα απέναντι σε αυτούς που τόλμησαν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους. Στην «παράξενη ράτσα» που δέχτηκε τη …δίκαιη οργή – όπως προσπαθεί να μας πείσει ο καθηγητής Ρίχτερ – των «Γερμανών ιπποτών»: Περισσότεροι από 2.000 εκτελεσμένοι χωρίς δίκη μέσα στο καλοκαίρι του 1941.
Από τις σελίδες του αφιερώματος παρελαύνουν όλοι οι πρωταγωνιστές: Βραδυπορούντες Ιταλοί γρεναδιέροι, ημιάγριοι Μαορί πολεμιστές, Βρετανοί πράκτορες της SOE, Πολωνοί αποκρυπτογράφοι που είχαν «σπάσει» το γερμανικό Enigma. Και οι αρχαϊκού τύπου Κρητικοί οπλαρχηγοί.
Ο Χίτλερ μετά από 10 μέρες κατέλαβε το νησί, αλλά αυτό του κόστισε 4.100 επίλεκτους στρατιώτες. Τέσσερις φορές παραπάνω απ΄ όσους είχε χάσει σε όλα τα Βαλκάνια. Μέχρι το τέλος του Πολέμου δεν ξαναχρησιμοποίησε αλεξιπτωτιστές.
Η μάχη της Κρήτης, μέσα στη σκοτεινή Ευρώπη του Μαΐου 1941, σηματοδότησε ένα ορμητικό προανάκρουσμα της Αντίστασης που επρόκειτο να σαρώσει την ήπειρο, τα επόμενα χρόνια, μέχρι τη συντριβή του ναζισμού.
