Μπορεί η Μαρία Χάνου να είναι ένα από τα πλέον γνωστά και αγαπημένα πρόσωπα της τηλεόρασης λόγω της συμμετοχή της στην σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», ωστόσο επάξια χειρίζεται το ρόλο της στη θεατρική παράσταση «Δον Κιχώτης» του Μιχαήλ Θερβάντες που ανεβάζει η Εταιρεία Θεάτρου Θέση σε σκηνοθεσία του Ταξιάρχη Χάνου.
Μετά την επιτυχημένη πορεία της παράστασης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η παράσταση επιστρέφει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο “Άλφα – Ιδέα”. Οι πέντε ηθοποιοί, επηρεασμένοι από την ισπανική κουλτούρα, με όπλο την αθωότητα, τη σωματικότητα, τον λόγο, τη μουσική και τη φαντασία τους, άλλοτε ως ρόλοι και άλλοτε ως αφηγητές, μοιράζονται μαζί μας την ιστορία του ονειροπόλου ιδαλγού από τη Μάντσα.
Η ταλαντούχα ηθοποιός, κόρη δύο επίσης πολύ αγαπημένων ηθοποιών, της Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και του Ταξιάρχη Χάνου, μιλά στο documentonews.gr.
-Είναι η δεύτερη χρονιά που ανεβαίνει με επιτυχία η παράσταση «Δον Κιχώτης». Τι πιστεύεις ότι είναι αυτό που έχει κερδίσει το κοινό;
Είναι ένα κλασικό μυθιστόρημα και πιστεύω πως αυτό αρχικά φέρνει τον κόσμο στο θέατρο. Ακόμη αρχίζω να βλέπω πως ο κόσμος στηρίζει και παρακολουθεί θεατρικές ομάδες. Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να μαζεύονται και να δημιουργούν κι ακόμη πιο σημαντικό είναι να επικοινωνούν οι άνθρωποι μέσω της τέχνης. Αυτό πιστεύω πως είναι επιτυχία.
-Γιατί κατά τη γνώμη σου η ιστορία και οι χαρακτήρες του Θερβάντες στον «Δον Κιχώτη» παραμένουν διαχρονικοί;
Ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο είναι ήρωες συμβολικοί, φιλοσοφικοί θα έλεγα. Συντηρούν και πιστεύουν μια αυταπάτη με σθένος, με αυταπάρνηση. Θυσιάζονται για ό, τι πιστεύουν, για ένα νησί, για τη σωτηρία των αδυνάτων, για έναν ιδανικό έρωτα, για την έννοια της ελευθερίας, ακροβατώντας μόνιμα ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Είναι ένα βαθιά φιλοσοφικό κείμενο και γι’ αυτό είναι διαχρονικό.
-Από ποια σκοπιά προσεγγίζετε στην παράσταση την έννοια του «δονκιχωτισμού»;
Η έννοια του ‘’δονκιχωτισμού’’ μας γοητεύει και μας παρακινεί σε όλες τις στιγμές της παράστασης. Είναι άξια σκέψης και παρατήρησης η επίμονη, σχεδόν εμμονική πίστη σε ένα όνειρο, σε μία ιδέα που έχει ο Δον Κιχώτης. Χωρίς να σχολιάζουμε εάν κάτι είναι σωστό ή λάθος, τρελό ή λογικό, παρουσιάζουμε τις περιπέτειές του, πιστοί στο δονκιχωτισμό.
-Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται η παράσταση;
Όσοι άνθρωποι είναι σε μία ηλικία που να μιλούν και να καταλαβαίνουν ελληνικά, μπορούν να τη δουν. Είναι ένα έργο βαθιά φιλοσοφικό, με ένα περίτεχνα φτιαγμένο περιτύλιγμα, με γίγαντες και μάγους, ιππότες, μονομαχίες και πριγκίπισσες, που μπορεί να παρακολουθήσει κι ένα παιδί.
-Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.
Οι ρόλοι που υπάρχουν στην παράσταση είναι πολλοί κι εμείς μόνο πέντε, οπότε όλοι κάνουμε πολλούς ρόλους, οι οποίοι εμφανίζονται για λίγο και δεν τους ξαναβλέπουμε, ή έρχονται και φεύγουν και ξανάρχονται. Μόνο ο Δον Κιχώτης και ο Σάντσο μένουν σταθεροί.
-Πως είναι να δουλεύεις υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του πατέρα σου; Διατηρείτε τις ίδιες ισορροπίες στη σχέση σας τόσο επί όσο και εκτός σκηνής;
Ο πατέρας μου είναι δάσκαλος χρόνια και έχει σκηνοθετήσει ξανά. Ξέρει να κρατάει τα όρια της οικειότητας που χρειάζεται να έχει ένας ηθοποιός με το σκηνοθέτη του. Αυτό το κατάλαβα από την αρχή και μαζί του νιώθω ασφαλής κι ελεύθερη να προτείνω και να δημιουργήσω.
-Τηλεόραση ή θέατρο; Και γιατί;
Κάθε τομέας και πτυχή του επαγγέλματός μού μου αρέσει , με γοητεύει, έχει και κάτι να μου προσφέρει. Το θέατρο, η τηλεόραση, ο κινηματογράφος, όλα.
Διαβάστε επίσης: Συνέντευξη: Στεφανία Γουλιώτη – Αργύρης Ξάφης
-Προέρχεσαι από οικογένεια ηθοποιών. Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με κάτι άλλο πέραν της υποκριτικής ή ήρθε σαν κάτι το δεδομένο στη ζωή σου;
Τώρα που έχουν περάσει κάποια χρόνια που δουλεύω, νιώθω πως ήταν αναπόφευκτο να πάω προς τα εκεί.
Μαρία Κίτσου: «Το δώρο του έρωτα δεν εκτιμάται σήμερα» [Συνέντευξη]
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΘΕΣΗ
Η Εταιρεία Θεάτρου Θέση ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο του 2015 από τους απόφοιτους της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος Τρυφωνία Αγγελίδου, Διαμαντή Αδαμαντίδη, Αχιλλέα Αναγνώστου, Γιάννη Σαμψαλάκη και Μαρία Χάνου. Η πρώτη της παραγωγή είναι το “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας” του William Shakespeare σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα, η οποία παρουσιάστηκε σε θέατρα και σχολεία σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό όπως στο Festival de Teatro Clásico de Almagro στην Ισπανία, στο Butrinti 2000 στην Αλβανία και στο Šekspir festival στην Σερβία. Έχει παρουσιάσει επίσης το διήγημα του Ανδρέα Καρκαβίτσα “Η Θάλασσα” σε σκηνοθεσία της ομάδας. Η δεύτερη παραγωγή της ομάδας, ο “Δον Κιχώτης” του Μιχαήλ Θερβάντες, σε σκηνοθεσία Ταξιάρχη Χάνου, παρουσιάστηκε τον χειμώνα του 2018 στο Από Μηχανής Θέατρο στην Αθήνα και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην Θεσσαλονίκη. Η παράσταση θα συνεχιστεί από τον Ιανουάριο του 2019 στο θέατρο Άλφα – Ιδέα.
ΜΑΡΙΑ ΧΑΝΟΥ
Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Κ.Θ.Β.Ε. (2015). Απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Αλίμου. Παίζει σαξόφωνο, πιάνο, ταμπουρά και έχει γνώσεις αρμονίας, dictee και βυζαντινής μουσικής. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια έρευνας της φωνής με τον Σπύρο Σακκά καθώς και σεμινάρια υποκριτικής με τον Αργύρη Ξάφη, την Δέσποινα Κούρτη και την Ρούλα Πατεράκη. Έχει κάνει μαθήματα υποκριτικής με τους: Γιάννη Ρήγα, Γιάννη Μαργαρίτη, Γιώργο Καύκα. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα χορού με τον Κώστα Γεράρδο, την Ειρήνη Καλογηρά και την Αναστασία Θεοφανίδου. Ως ηθοποιός εχει συνεργαστεί με το Κ.Θ.Β.Ε. στην παράσταση “ Οι τρεις σωματοφύλακες” σε σκηνοθεσία Γιάννη Βούρου και στην τηλεόραση με τον Κώστα Κουτσομύτη
INFO
Θέατρο “Άλφα – Ιδέα”, 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37 & Στουρνάρη 51, Αθήνα. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 19:00. Διάρκεια παράστασης: 90’. Παίζουν: Τρυφωνία Αγγελίδου, Διαμαντής Αδαμαντίδης, Αχιλλέας Αναγνώστου, Γιάννης Σαμψαλάκης, Μαρία Χάνου
Φιλαρέτη Κομνηνού: «Οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να μένουν απομονωμένοι»
