Η Μαρία Παπαγιάννη και ο Θάνος Μικρούτσικος γράφουν στο Documento για τη θεατρική παράσταση η οποία αναφέρεται στα παιδιά που «για να μπορέσουν να ζήσουν πρέπει να στήσουν ένα καινούργιο όνειρο που να τα χωράει».
Μαρία Παπαγιάννη, Συγγραφέας
Το «Ως την άκρη του κόσμου» είναι ένα ταξίδι. Δύο παιδιά αφήνουν πίσω τους τον κόσμο όπως τον ήξεραν ως τώρα και προχωρούν αναζητώντας καταρχάς ασφάλεια. Ολα εκεί πίσω καταστράφηκαν, έχασαν το σπίτι, το σχολείο τους, τη γειτονιά, τους φίλους τους, τους γονείς τους. Σιγά σιγά για να μπορέσουν να ζήσουν πρέπει να στήσουν ένα καινούργιο όνειρο που να τα χωράει. Και κάνουν το μοναδικό πράγμα που ξέρουν καλά. Παίζουν. Γίνονται πειρατές και ονοματίζουν σκοπό του παιχνιδιού το Χ. Οποιος φτάσει στο Χ κερδίζει. Τι κερδίζει; Μια φέτα με μαρμελάδα, έναν χυμό, ένα παγωτό; Ή μήπως κάτι ακόμη πιο μεγάλο, πιο πολύτιμο; Μια αγκαλιά, ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια πατρίδα; Ολα όσα χρειάζονται για να μπορέσουν να ξεκινήσουν από την αρχή. Να ξαναγίνουν παιδιά και να διεκδικήσουν το κομμάτι της ζωής που τους ανήκει. Θα τα δώσουν όλα για να κερδίσουν.
Ηρωές μας δύο παιδιά κι ένας γλάρος. Στον δρόμο συναντήθηκαν κι ένωσαν τους φόβους τους και τις ελπίδες τους. Μια σειρά περιπέτειες θα τους κάνει να καταλάβουν ότι δεν είναι πάντα όλα όπως φαίνονται. Επίσης, ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος. Είτε είσαι ένα παιδί που ζει με ασφάλεια είτε ένα παιδί που ζει στον δρόμο είτε ένα παιδί που κρύβει τους φόβους του κάτω από το μαξιλάρι του είτε ένας μικρός πειρατής που πρέπει να επιβιώσει σε έναν κόσμο άγριο, βάρβαρο και άδικο.
Ολα ξεκίνησαν από μια σκέψη που είχαμε με τον Θάνο ή μια ανάγκη μας να πούμε μια καινούργια ιστορία στα παιδιά. Κι εκεί βρήκαμε την ομάδα C. for Circus. Νέα, ταλαντούχα παιδιά με κέφι, φαντασία και τρέλα. Ενα φρέσκο αεράκι τη στιγμή που το χρειαζόμασταν. Και η συγγραφή έγινε ένα ταξίδι. Γιατί αρμενίσαμε αρκετά με μια αρχική ιδέα στο χέρι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αρχή για όλα τα παραμύθια. Ενα παιδί κι άλλο ένα παιδί χάνουν κάτι πολύτιμο και φεύγουν για να το αναζητήσουν. Στον δρόμο βρίσκουν σύντροφο έναν γλάρο.
https://www.documentonews.gr/article/maria-papagiannh-na-eisai-exw-sth-zwh-na-mhn-apomonwnesai/
Κι εκεί άρχισαν οι συζητήσεις και το λέγε ο ένας, λέγε ο άλλος, όπως λέει και το τραγούδι της έναρξης. Κι αποφασίσαμε ότι τα δύο παιδιά της ιστορίας μας, όπως όλα τα παιδιά όταν βρουν τα δύσκολα, ανοίγουν την πόρτα της φαντασίας και μπαίνουν σε έναν ρόλο που τους επιτρέπει να παίζουν με τον κίνδυνο από απόσταση. Μήπως όμως κατά κάποιον τρόπο αυτό δεν κάνουμε όλοι; Στήνουμε σενάρια επιτυχίας, σενάρια ταξιδιών, σενάρια ζωής. Κι αν είμαστε τυχεροί, τα ζούμε κιόλας. Ομως η ανάγκη των ασυνόδευτων παιδιών για μια καινούργια αρχή είναι ένα σενάριο που μας αφορά όλους. Ολους όσοι πιστεύουμε ότι ξένα παιδιά δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο παιδιά που πρέπει να ζήσουν την παιδική τους ηλικία, να παίξουν, να διαβάσουν, να κάνουν φίλους, να πάνε σχολείο.
«Η ανάγκη των ασυνόδευτων παιδιών για μια καινούργια αρχή είναι ένα σενάριο που μας αφορά όλους. Ολους όσοι πιστεύουμε ότι ξένα παιδιά δεν υπάρχουν»
Μαρία Παπαγιάννη
Θάνος Μικρούτσικος, Συνθέτης
Η παιδική τέχνη πρέπει να αντιμετωπίζεται σοβαρά και χωρίς εκπτώσεις. Τα παιδιά έχουν δυνατότητα πρόσληψης πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που νομίζουν πολλοί, τόσο στο επίπεδο της φόρμας όσο και στο επίπεδο του περιεχομένου. Δεν υπάρχουν απαγορευμένες περιοχές για τα παιδιά. Εάν αναπαράγουμε παλιότερες χιλιομασημένες φόρμες με πρόσχημα ότι αυτές κατανοούν τα παιδιά, έχω τη βεβαιότητα ότι οδηγούμε το νεανικό κοινό στην αγκαλιά της ευτέλειας και της βαρβαρότητας, η οποία άλλωστε κυριαρχεί μέσω της εκπεμπόμενης εικόνας στους μεγάλους.
Οσο για το επιχείρημα ότι τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτόματα κάποια πράγματα, γι’ αυτό καλύτερα να τους τα λες απλοποιημένα, έχω να πω ότι η ουσία της τέχνης για όλους μας –και όχι μόνο για τα παιδιά– δεν αφορά μια στιγμή αλλά μια διεργασία μέσα στον χρόνο. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το παιδί να διασκεδάσει με ένα θέαμα που θα του ανοίξει τους ορίζοντες και θα γεμίσει την ψυχή του για καιρό. Το λέω σε όλους. Γονείς, δασκάλους, καλλιτέχνες. Εμπιστευτείτε τη φαντασία των παιδιών. Τα παιδιά βιώνουν την καθημερινότητά τους ισορροπώντας στους δύο κόσμους, τον πραγματικό και τον φανταστικό.
Θάνος Μικρούτσικος – Χρήστος Θηβαίος: «Η ακροδέξια είναι η καρδιά του συστήματος»
Ετσι δουλέψαμε με τη Μαρία σε τρεις μεγάλες παραγωγές στο Μέγαρο Μουσικής («Πες το μ’ ένα παραμύθι» – 2002, «Παράξενο δεν είναι;» – 2001-2008 και «Ταξιδεύοντας με τον Σταυρό του Νότου» – 2011) και είναι πολύ συγκινητικό να σε πλησιάζουν 25άρηδες και να σου λένε πως μεγάλωσαν με κείνα τα τραγούδια και να σου σφυρίζουν μελωδίες από τις παραστάσεις.
Στον ίδιο δρόμο και η καινούργια μας δουλειά «Ως την άκρη του κόσμου». Και η χαρά μου είναι μεγάλη αφού συναντηθήκαμε με τη σπουδαία ομάδα C. for Circus που αποτελείται από πολύ ταλαντούχους νέους ηθοποιούς και μουσικούς που οργιάζουν στη σκηνή. Τέλος, επιτρέψτε μου και κάτι προσωπικό. Σ’ αυτή την παράσταση ξανασυναντήθηκα με την κόρη μου Σεσίλ που υπογράφει τις χορογραφίες. Ειλικρινά τη θαυμάζω.
Ολα αυτά κι άλλα πολλά… στο Θέατρο Τζένη Καρέζη κι από κει «Ως την άκρη του κόσμου».
Θάνος Μικρούτσικος
INF0
Κείμενο: Μαρία Παπαγιάννη. Σκηνοθεσία: Σπύρος Χατζηαγγελάκης. Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος.
Πρωταγωνιστούν: Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Χρύσα Κοτταράκου κ.ά.
Θέατρο Τζένη Καρέζη. Παραστάσεις: Σάββατο 15.00, Κυριακή 11.30 & 15.00