∆εν µιλάµε πλέον για το σκάνδαλο Novartis. Οσα έχουν προκύψει µετά τη µανιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να συγκαλύψει το συγκεκριµένο σκάνδαλο και να εκδικηθεί όσους το αποκάλυψαν φανερώνουν κάτι ακόµη χειρότερο. Την επιβολή ενός κράτους τύπου Κολοµβίας, µε µαφιόζικες µεθόδους και πολιτικούς και δικαστές σε ρόλο νονού. Οι θεσµοί, µε πρώτο αυτόν της ∆ικαιοσύνης, έχουν παραδοθεί στους παραχαράκτες όχι των εγγράφων της Novartis αλλά της δηµοκρατίας. Σε µια παράλληλη πορεία, η ενηµέρωση και ο Τύπος τσιµεντάρουν την πληροφόρηση και την πετάνε για να πνιγεί στα βαθιά νερά του λιµανιού της διαπλοκής.
Οταν ξεκίνησε η έρευνα για το σκάνδαλο Novartis η κοινή γνώµη βρέθηκε µπροστά σε µια θύελλα πληροφοριών. Αλλες πληροφορίες αποκάλυπταν το σκάνδαλο και άλλες (οι περισσότερες) δηµιουργούσαν σύγχυση και συσκότιση. Ο στόχος ήταν να κουραστούν οι πολίτες και αφού δεν γνωρίζουν τι ακριβώς έχει συµβεί, να λειτουργήσουν ενστικτωδώς µε την αµφιβολία. Οπως συµβαίνει συχνά µε τους εγκληµατίες, δεν τους ενδιαφέρει απαραίτητα η αθώωσή τους, αλλά η δηµιουργία αµφιβολιών προς όφελός τους.
Εχουν περάσει πέντε χρόνια από τις πρώτες αποκαλύψεις για τη Novartis. Η βουή έχει υποχωρήσει και διακρίνονται τα γεγονότα. Τι βλέπουµε σήµερα ότι συνέβη όταν ξεκίνησε η έρευνα; Τα πολιτικά πρόσωπα που ήταν ελεγχόµενα, αντί να θέσουν τον εαυτό τους στη διάθεση της ∆ικαιοσύνης και να δώσουν εξηγήσεις στον κόσµο όπως ήταν υποχρεωµένα, προχώρησαν σε εξωθεσµική συµπεριφορά. Αρχισαν να απειλούν τους εισαγγελείς, να απαξιώνουν τους προστατευόµενους µάρτυρες ως κουκουλοφόρους και να επιδίδονται σε δολοφονία χαρακτήρα των δηµοσιογράφων που παρουσίαζαν στοιχεία και όχι θεωρίες.
Στη συνέχεια άλλαξαν το νοµικό καθεστώς για να καταργήσουν την Εισαγγελία ∆ιαφθοράς, η οποία διενεργούσε την έρευνα, και έστησαν προανακριτική επιτροπή για να µεθοδεύσει τη δίωξη των ατάκτων.
Από το 2018, όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο πρώην προστατευόµενος µάρτυρας Νίκος Μανιαδάκης σε καταγραµµένη συνοµιλία µαζί µου, απειλούσαν και εκβίαζαν τους µάρτυρες, ενώ διαβεβαίωναν για τις διώξεις των εισαγγελέων και την αλλαγή του νοµικού καθεστώτος, πράγµα που τελικώς επιβεβαιώθηκε.
Εστησαν κατηγορητήριο µέσω µιας ανακρίτριας η οποία επικαλέστηκε για τις διώξεις στοιχεία και µαρτυρίες που δεν υπήρχαν, ενώ ποινικοποίησε την ίδια τη δηµοσιογραφική έρευνα.
Η νέα εισαγγελία που δηµιουργήθηκε στη θέση της καταργηµένης Εισαγγελίας ∆ιαφθοράς αρχειοθέτησε τις δικογραφίες του Αδωνη Γεωργιάδη και του ∆ηµήτρη Αβραµόπουλου παρότι η έρευνα βρήκε αδικαιολόγητα εκατοµµύρια στον λογαριασµό τους, µε το πρωτοφανές επιχείρηµα ότι τα ποσά ήταν «αδιευκρίνιστα». ∆ηλαδή έναν ενοχοποιητικό προσδιορισµό –του αδικαιολόγητου εσόδου– τον µετέτρεψαν σε αθωωτική κρίση.
Εξαφάνισαν από την έρευνα έναν πράκτορα του FBI, βαθµοφόρο µάλιστα της πρεσβείας των ΗΠΑ, ο οποίος ήταν διατεθειµένος να δώσει πληροφορίες για το σκάνδαλο Novartis.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης η ανακρίτρια Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου αρνήθηκε την κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του Μανιαδάκη µαζί µου, µε βάση τα ηχητικά που της είχα καταθέσει και αφορούσαν τους εκβιασµούς που έλεγε ότι δέχτηκε.
Αλλη ανακρίτρια, η Γλυκερία- Λουίζα Ιωαννίδου, επιχείρησε έπειτα από δύο χρόνια ανακριτικής απραξίας να αρχειοθετήσει τη δικογραφία για τον Ανδρέα Λοβέρδο µε το επιχείρηµα ότι τα αδικήµατα έχουν παραγραφεί, ενώ δεν είχε δικαίωµα να το κάνει αφού είχε ήδη αποφανθεί η Βουλή για τη δική της δικαιοδοσία.
Η ίδια ανακρίτρια και στη συνέχεια το δικαστικό συµβούλιο αποφάνθηκαν ότι µπορεί να αποδεικνύεται χρηµατισµός του Μανιαδάκη από τη Novartis αλλά δεν µπορεί να δικαστεί γιατί ήταν άτυπος σύµβουλος των υπουργών και όχι κανονικός. Απέκρυψαν ότι ο Μανιαδάκης δεν µπορούσε να είναι σύµβουλος µε την έννοια του έµµισθου συµβούλου του υπουργού αφού ήδη πληρωνόταν από το δηµόσιο ως καθηγητής πανεπιστηµίου. Η ουσία είναι ότι µε ένα νοµικισµό καθάρισαν τον Μανιαδάκη.
Την περασµένη Πέµπτη έσκασε η βόµβα. Τα έγγραφα του FBI που αναφέρονταν στον χρηµατισµό του πρώην υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου δόθηκαν στην επίσηµη Μεταφραστική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ για µετάφραση και από το κείµενο διαγράφηκε το όνοµα του Λοβέρδου ως χρηµατιζόµενου, το όνοµα του Γιώργου Πατούλη, καθώς και µία παράγραφος που περιέγραφε το τρίγωνο του χρηµατισµού. ∆ηλαδή πώς τα χρήµατα έφευγαν από τον Φρουζή της Novartis και µέσω του Μανιαδάκη πήγαιναν στους πολιτικούς.
Το συγκεκριµένο έγγραφο έπρεπε πάση θυσία να εξαφανιστεί ή να παραποιηθεί γιατί αποτελούσε σοβαρό τεκµήριο όχι µόνο για τον χρηµατισµό πολιτικών, αλλά κυρίως επειδή αποκαλύπτει την πηγή της πληροφόρησης. Οι µόνοι που µπορούσαν να γνωρίζουν ότι ο Μανιαδάκης ήταν ο µεταφορέας χρήµατος προς τους πολιτικούς και να το πουν στους Αµερικανούς ώστε να το εµφανίσουν ως ακλόνητο στοιχείο ήταν ο Φρουζής, ο Μανιαδάκης και οι ίδιοι οι πολιτικοί. Από όλους αυτούς µόνο ο Μανιαδάκης κατέθεσε ως προστατευόµενος µάρτυρας στο FBI. Είναι δηλαδή ξεκάθαρο ότι η πηγή για τον χρηµατισµό των πολιτικών µπορεί να είναι µόνο ο Μανιαδάκης, ο οποίος κατέθεσε πολλά στις ΗΠΑ, διεκδικώντας και τη σχετική αµοιβή από τον εξωδικαστικό συµβιβασµό µε τη Novartis.
Το έγγραφο λοιπόν αποδεικνύει τον χρηµατισµό πολιτικών αλλά κυρίως την πηγή, που είναι ο Μανιαδάκης, και αποτελεί αυτόν που χρηµάτιζε τους πολιτικούς. Ο πρώην σύµβουλος των υπουργών Υγείας δεν µπορεί να χαρακτηριστεί αναξιόπιστος για όσα έχει καταθέσει. Επρεπε λοιπόν το έγγραφο αυτό να πάψει να ανοίγει τρύπα πληροφόρησης στην αδιαµφισβήτητη αµερικανική δικογραφία µέσω του Μανιαδάκη, ο οποίος στην Ελλάδα εµφανίστηκε ως ο καταγγέλλων τη «σκευωρία Novartis». Και επειδή δεν µπορούσε να εξαφανιστεί (το είχε καταθέσει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γιάννης Αγγελής στη Βουλή), βρέθηκε η λύση της παραποίησης.
Ποιος το παραποίησε; Το έγγραφο έχει αλλάξει ελάχιστα χέρια από τη µεταφράστρια έως την ανακρίτρια. Η έρευνα που διατάχθηκε ύστερα από µήνυσή µου ίσως δείξει τον πλαστογράφο αλλά και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Αν και είναι σηµαντικό να αποκαλυφθεί το «ποιος», σηµασία έχει το «τι». Τι είναι αυτό που έχουν κάνει; Αυτό δεν χρειάζεται δικαστική ή αστυνοµική έρευνα.
Με εντολή Μητσοτάκη (στενού φίλου του Φρουζή, ο οποίος του διοργάνωνε δείπνα πολιτικής στήριξης) και µε οµολογία Μητσοτάκη (αποκάλεσε µέσα στη Βουλή συµµορίτες και εγκληµατίες τους δηµοσιογράφους που ερεύνησαν τις πρακτικές της Novartis) το σκάνδαλο της Novartis έχει µεταµορφωθεί σε σκάνδαλο επίθεσης στη δηµοκρατία. Ο Μητσοτάκης θέλει να κρυφτεί, αλλά η χαρά του για την εξόντωση των ενοχλητικών, την οποία θεωρεί ότι πετυχαίνει, δεν τον αφήνει. Ενώ είναι αυτός που χαρακτήρισε σκευωρία την έρευνα του σκανδάλου προτού αυτή ολοκληρωθεί, σήµερα σωπαίνει µε όσα αποκαλύπτονται. Το κάνει γιατί ο ίδιος είναι υπεύθυνος. Πλαστογραφίες στο ΥΠΕΞ ή στον Αρειο Πάγο δεν γίνονται από «απρόσεκτους» υπαλλήλους υπό το βλέµµα και τον έλεγχο µιας ανακρίτριας που ούτε αυτή είδε τους Λοβέρδους. Ο Μητσοτάκης έχει πλήρως την ευθύνη για τη συνωµοσία ενάντια σε αθώους, ενάντια στη ∆ικαιοσύνη αλλά κυρίως ενάντια στη δηµοκρατία. Αν σήµερα δείξουµε ανοχή στη νοθεία των εγγράφων, αυτό που πρέπει να περιµένουµε αύριο είναι νοθεία στις εκλογές.
ΥΓ.: Την προηγούµενη φορά που είχε χρησιµοποιηθεί η Μεταφραστική Υπηρεσία του ΥΠΕΞ για λαθροχειρία ήταν στο σκάνδαλο Siemens. H υπηρεσία είχε µεταφράσει την κατάθεση Χριστοφοράκου (φίλου πασών των Μητσοτάκηδων) στο Μόναχο, στην οποία έλεγε ότι έδινε το 2% των συµβάσεων της Siemens ως µίζα στη Ν∆ και στο ΠΑΣΟΚ. Ο «µεταφραστής» στο κρίσιµο σηµείο έγραψε «δυσδιάκριτο κείµενο». Παλιά µου τέχνη…
