Πέρασε ήδη ένας μήνας από την κατάθεση των προσφορών για την ΛΑΡΚΟ. Όλοι, κυβέρνηση, εκκαθαριστής εργαζόμενοι, περίμεναν τις πολυανενόμενες προσφορές. Σύμφωνα με τα παπαγαλάκια της δεξιάς, αν δεν υπήρχαν προσφορές, θα οδηγούμασταν σε πτώχευση. Τελικά σε πτώχευση δεν οδηγηθήκαμε αλλά σε σταμάτημα.
Οι προσφορές κατατέθηκαν αλλά οι φάκελοι δεν ανοίγουν. Γιατί άραγε;
Με απόφαση της ειδικής διαχείρισης το μόνο που ενισχύεται είναι τα συρματοπλέγματα γιατί;
Το μέλλον για τους εργαζόμενους διαγράφεται σκοτεινό και αβέβαιο. Η ΛΑΡΚΟ, η ναυαρχίδα της βαριάς βιομηχανίας της χώρας μας με τα 3 ορυχεία, 1 λιγνιτωρυχείο, 2 λιμάνια και 1 εκατ. στρέμματα γης, σταμάτησε να λειτουργεί. Η τσιμινιέρα πάγωσε.
Σε λίγες μέρες λήγει η δίμηνη σύμβαση των συμβασιούχων πια εργαζομένων και κανείς δεν γνωρίζει αν θα υπάρξει άλλη. Ολοένα και πλησιάζει η ώρα που οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους δεν θα έχουν που την κεφαλή κλίναι.
Το εργοστάσιο ρημάζει. Το ίδιο και τα μεταλλεία. Μόνο θλίψη και στεναχώρια στα χωριά της Λοκρίδας για την εγκατάλειψη.
Με τις τιμές της ενέργειας στα ύψη είναι άγνωστο αν θα συνεχίσει η λειτουργία της εταιρείας και με ποιον τρόπο..
Κανείς δεν μιλάει για το παρόν. Κανείς δεν λέει για το μέλλον. Εδώ και αρκετές μέρες δεκάδες νεαρών εργαζομένων εγκαταλείπουν την δουλειά και την περιοχή μη βλέποντας καμία προοπτική.
Καλούμε άμεσα την κυβέρνηση και τους τοπικούς βουλευτές όλων των κομμάτων να πάρουν θέση για την ΛΑΡΚΟ. Να μας πουν τι ξημερώνει αύριο. Υπάρχει μέλλον ή ακόμη μια ολόκληρη περιοχή θα μαραζώσει;
*Ο Τάκης Καραμέρης είναι εργαζόμενος στην ΛΑΡΚΟ και αντιπρόεδρος Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας