Η δικαιολογία περί εμπλοκής «ξένου δακτύλου» ήταν το… δεύτερο χαρτί που «τράβηξε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετά το «ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε», προσπαθώντας να «μπλοφάρει» αποτινάσσοντας τις ευθύνες της σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών, οι εξελίξεις και οι συνέπειες του οποίου «αντηχούν» στα πέρατα του κόσμου.
Η εν λόγω τακτική, της μετακύλισης των ευθυνών σε παράγοντες και γεγονότα εκτός Μαξίμου και εκτός Ελλάδας γενικά, είναι ιδιαίτερα προσφιλής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τι συμβαίνει όμως όταν οι «αοριστίες» περί εχθρών που «ορέγονται» τη δημιουργία πολιτικής αστάθειας γίνονται συγκεκριμένες και η «πυξίδα» των ευθυνών δείχνει προς την κατεύθυνση δύο συγκεκριμένων χωρών;
Στο εκτενές αφιέρωμα των New York Times για το ελληνικό Watergate και τις σκοτεινές μνήμες που αναδύονται από την περίοδο της χούντας, φιλοξενούνται δηλώσεις του Άδωνη Γεωργιάδη, ο οποίος σημειώνει: «Εάν ήμουν ο κ. Πούτιν, θα ήμουν πολύ χαρούμενος εάν έπεφταν οι κυβερνήσεις που βρίσκονται εναντίον μου».
Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων συνέχισε τονίζοντας ότι δεν αποδίδει ευθύνη στη Ρωσία (όπως αναφέρει το δημοσίευμα των Times), αλλά… συμπλήρωσε λέγοντας ότι η εν λόγω χώρα είχε ασκήσει επιρροή στην Ελλάδα κατά το παρελθόν «οπότε, εφόσον το έκαναν στο παρελθόν, γιατί να μην το πράξουν και τώρα». «Και η Τουρκία επίσης», ανέφερε «θα μπορούσε να βρίσκεται πίσω από όλα αυτά».
Στην προσπάθειά τους να καλυφθούν και να βρουν πειστικές εξηγήσεις για ένα σκάνδαλο που προκαλεί «τριγμούς» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, φαίνεται ότι δεν διστάζουν να υπονοήσουν κατηγορίες για συγκεκριμένες χώρες του εξωτερικού, ενώ δεν έχουν ακόμη δώσει πειστικές εξηγήσεις για την στοχοποίηση Ανδρουλάκη και την παρακολούθηση Κουκάκη.
Μη λησμονούμε ότι τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά τις αποκαλύψεις για την υπόθεση Ανδρουλάκη υπήρξαν κυβερνητικές αναφορές περί ανάμιξης κινεζικών, ουκρανικών και αρμενικών συμφερόντων.
Φαίνεται πως στην κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ικανοί να ρισκάρουν σε τέτοιο επίπεδο, δημιουργώντας μέχρι και… διπλωματικό επεισόδιο. Αρκεί να φύγει η ευθύνη από τις πλάτες τους.
Το επίμαχο απόσπασμα των Times
