Θα μπορούσες να την πεις και κυρία ληξίαρχο. Διότι η Φώφη είναι εκείνη που υπέγραψε τη γέννηση του ΚΙΝΑΛ. Και σήμερα, πρώτη τη τάξει μέσα στο ετερόκλητο πλήθος του ΣΕΦ που βαφτίστηκε έκτακτο συνέδριο, είναι η ίδια που θα υπογράψει και τυπικά τον θάνατό του.
Το τέλος του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου. Αναπέμποντας όρκους αιώνιας ζωής του, βεβαίως. Κρύβοντας το σεπτό σκήνωμα κάτω από το πολύχρωμο σχήμα του ΚΙΝΑΛ, αφού το συνέδριο θα αποφασίσει όλα τα καθοδηγητικά όργανα του ΚΙΝΑΛ να θεωρούνται καθοδηγητικά όργανα του ΠΑΣΟΚ. Και διακηρύσσοντας με χριστιανική αφοσίωση και φαρισαϊκή αθωότητα ότι το ΠΑΣΟΚ ζει στις καρδιές τους και τις αξίες τους και μπλα, μπλα, μπλα.
Ποιες καρδιές και ποιες αξίες τους; Ο Βενιζέλος απάντησε στην πρόσκληση συμμετοχής στη νεκρώσιμη ακολουθία ότι δεν έχει σκοπό να παραστεί. Ο Σημίτης, που δεν λείπει από καμιά κηδεία ιδεών, φυσικά θα συμμετάσχει. Με την ανάλογη θλίψη. Ο Ξεκαλάκης, τελευταίος γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ότι αυτό που διαπράττουν είναι συνέδριο ΑΦΜ. Εννοώντας ότι το ΠΑΣΟΚ εκτελείται για να αντιμετωπιστούν τα θηριώδη χρέη του, πράγμα που φέρνει λίγο και σε συνέδριο μπαταχτσήδων. Ο Γερουλάνος γυρίζει με ένα χαρτί στο χέρι και ζητάει υπογραφές κατά του συνεδρίου-παρωδία. Ο Ανδρουλάκης διαπράττει βιτριολικές διαρροές και θωρεί ακίνητος, με τον λογισμό του να τρέχει στον θρόνο. Και κάτι Γκεγκέρογλου και λοιποί επίγονοι χειροκροτούν με ενθουσιώδη επαγγελματισμό.
Η Φώφη, όμως, εκεί. Βράχος που διαψεύδει όσους τη θεωρούσαν ξανθιά της πολιτικής. Διαφεντεύει το όλον εγχείρημα. Μιλάει σαν τον Κυριάκο, ενίοτε και σαν τον Άδωνη, σκέφτεται σαν τον Λοβέρδο, ενίοτε και σαν τον Βορίδη, ονειρεύεται την επάνοδο σε αυτοδύναμες δόξες. Έχει καταγράψει στο βιογραφικό της τη στήριξη όλων των μνημονίων, το «Ναι» στο δημοψήφισμα, τη συμμετοχή στην κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά, τη μανιώδη και πρωταγωνιστική συμμετοχή στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, την ντροπαλή έως ανοιχτή, ανάλογα με τις συνθήκες, συμπόρευση με την άγρια σημερινή Δεξιά. Και δικαιολογημένα δρέπει τις δάφνες των συστημικών ΜΜΕ, κάποιων βαρόνων –όχι μόνο δάφνες από αυτούς– και εν γένει εκείνων των κύκλων του συστήματος που τη θεωρούν εφεδρεία στη μάχη για να μην υποστούν ξανά την επέλαση του Τσίπρα στο Μαξίμου.
Σήμερα η εν λόγω κυρία της πολιτικής, στα χέρια της οποίας βρέθηκε το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ, βάζει την υπογραφή της στο τέλος του. Της πάει μια χαρά ο ρόλος. Το ΠΑΣΟΚ απέθανε, ζήτω το ΚΙΝΑΛ. Και ζήτω η Φώφη βεβαίως, που προσωποποιεί ακριβώς την πορεία του ΠΑΣΟΚ. Από τον Ανδρέα στη Φώφη. Από τον θρίαμβο στην κωμωδία. Κι από την κωμωδία… άμωμοι εν οδώ αλληλούια. Καιροί κι αυτοί! Χάνουμε το ΠΑΣΟΚ και μας μένει η ληξίαρχος.
