Η κρυφή στεγαστική κρίση της Βρετανίας

Στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία εκτυλίσσονται πολλές μικρές ή μεγάλες τραγωδίες, οι οποίες ξεφεύγουν από τα αισθητήριά μας που έχουν πλημμυριστεί από τον ορυμαγδό που προκαλούν οι βόμβες του Πούτιν.

Μια τέτοια τραγωδία είναι και η στεγαστική κρίση στη Βρετανία, που πλέον αγγίζει σχεδόν έναν στους τρεις πολίτες. Περίπου 17,5 εκατομμύρια άνθρωποι στο νησί δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλή και μόνιμη κατοικία, ενώ παραπάνω από 1 εκατομμύριο είναι εξαρτώμενοι από την κοινωνική πρόνοια για τη στέγασή τους.

Σε αυτά ήρθαν να προστεθούν η αύξηση στα ενοίκια και στο κόστος διαβίωσης λόγω πληθωρισμού. Ως απάντηση στην κρίση αυτή, η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα να μειώσει τη δαπάνη του επιδόματος προς όσους αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους.

Η δαπάνη που προβλέπει το υπουργείο Εργασίας για το επίδομα έχει μειωθεί κατά σχεδόν 45% τα τελευταία δύο χρόνια που μαίνονται η πανδημία και οι οικονομικές της συνέπειες.

Παράλληλα, οι τοπικές διοικήσεις που είναι υπεύθυνες για τη χορήγηση του επιδόματος βλέπουν τον προϋπολογισμό τους και τη δυνατότητα παρέμβασής τους να μειώνονται, ενώ καλούν την κυβέρνηση να αναθεωρήσει.

Η κυβέρνηση έχει ακολουθήσει ανάλογη τακτική και όσον αφορά άλλα επιδόματα, καθώς τα περισσότερα έχουν αυξηθεί σε ποσοστό μικρότερο του πληθωρισμού, που σπάει ρεκόρ δεκαετιών.

Η κρίση στο θέμα της στέγασης σιγόβραζε από καιρό, καθώς από την εποχή της Θάτσερ και την απορρύθμιση της στεγαστικής αγοράς προς όφελος μεγάλων συμφερόντων τέσσερα στα δέκα σπίτια που νοικιάζονται ανήκουν σε μεγάλες οικιστικές εταιρείες.