1 Η αλλαγή των συνθηκών διαμορφώνει περιβάλλον κοινωνικής ρευστότητας
Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και πλημμυρίδα των κατακτήσεων της επιστήμης και της τεχνολογίας αναδεικνύουν σε νέα βάση αντιθέσεις που οξύνουν ανισότητες και σχέσεις
Βρισκόμαστε σε φάση έντονων κοινωνικών διεργασιών. Οι πολίτες αναζητούν έκφραση, μετασχηματισμό των αναγκών τους σε πρόταση διακυβέρνησης, και αυτό διαπερνά οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα.
Ο υγειονομικός φόβος που γεννούσε κοινωνικό συντηρητισμό αντικαθίσταται πλέον από την Ανασφάλεια που επιδεινώνουν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές,.
Στις πυκνές διεργασίες κρίσης, ανακατατάξεων και νέων αντιθέσεων του καπιταλισμού η σύγχρονη πληθυντικη Αριστερά κορμός της προοδευτικής παράταξης , καλείται να αντιπαραθέτει την σύγχρονη κοινωνική προγραμματική και πολιτική πρόταση (alternative);
Δεδομένου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία εξελίχθηκε σ’ ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, γίνεται προφανές ότι είναι τώρα επιβεβλημένο όσο ποτέ άλλοτε να επικεντρώνεται η συμβολή όλων στην ενίσχυση της πολιτικής και προγραμματικής ενότητας.
Υπάρχει η βάση της πολιτικής ενότητας.Και αυτή αναφέρεται στη πολιτική απόφαση που εξέφρασε ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας και έχει συναντήσει την αποδοχή αποδοχή από την συντριπτική πλειοψηφία .
Μέσα απο γόνιμο διάλογο διαμορφώθηκε και το πλαίσιο της σύγχρονης προγραμματικής ενότητας
Ειναι μεγάλη κατάκτηση ότι οι σύγχρονες προγραμματικές επεξεργασίες δεν προσδιορίζονται μονοσήμαντα από την κυβερνητική εμπειρία, που αφορούσε άλλη εποχή, με άλλες προτεραιότητες, που έχουν εκλογικά κριθεί.
Εχει λοιπόν σημασία για τον κάθε πολίτη ότι το πρόγραμμα προβάλει με πειστικά εργαλεία ένα εναλλακτικό κοινωνικό και παραγωγικό μοντέλο που αφορά τη στήριξη και διεύρυνση της παραγωγικής βάσης! Με δίκαιη συμμετοχή των συντελεστών ,άρση των ανισοτήτων και συνοχή .
Για όλους τους παραπάνω λογους είναι προτεραιότητα ο διαρκής και αντιπροσωπευτικός διάλογος με την κοινωνία! Και αυτό μεταξύ των άλλων καθιστά τις αρχές και τις αξίες των δυνάμεων της Αριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού κυρίαρχες και πλειοψηφικές..
2 Η αναγκη μιας νέας προσέγγισης για το κομματικό μοντέλο
Το μοντέλο του κόμματος με την πυραμιδική μορφή -που αντλεί τις ρίζες του από το κόμμα «Νέου Τύπου» του Λένιν-. ενώ ανταποκρίθηκε με επάρκεια σε κοινωνίες έντασης εργασίας, παρουσιάζει εγγενείς αδυναμίες στο να ανταποκριθεί στη σημερινή περίοδο.
Και αυτό γιατί έχουν διαφορετικά κίνητρα οι πολιτες
Με το θέμα του σύγχρονου μοντέλου ενός κόμματος ασχολείται σε μεγάλο βαθμό και η παγκόσμια αριστερή διανόηση. Σχεδόν όλοι συμπίπτουν στη διαπίστωση των ανεπαρκειών και των αδυναμιών των παλαιών δομών, που τις θεωρούν ξεπερασμένες.
Δεν συμπίπτουν όμως σε συγκεκριμένη πρόταση για την αντικατάσταση τους. Και αυτό γιατί τα προτεινόμενα σχήματα σχετίζονται με δύο κυρίαρχες, πλην όμως αντιθετικές, αντιλήψεις για τον ρόλο τους στις κοινωνικές διεργασίες και τον μετασχηματισμό των αντίστοιχων αναγκών.
Η πρώτη, που είναι και πλειοψηφούσα, στηρίζει την προσέγγιση στο ότι το κόμμα αποτελεί όχημα και εργαλείο για τη διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών πλειοψηφιών διακυβέρνησης.
Η δεύτερη θεωρεί περίπου το κόμμα σαν «αυτοσκοπό». Δηλαδή το κόμμα υπάρχει για να διασφαλίζει μέσα από έναν ιδιότυπο « εξουσιοδοτισμό»εσωκομματικούς «ρόλους» στο πλαίσιο ενός πολιτικού φορέα που εξαντλεί τις δράσεις του στα όρια της κοινωνικής «διαμαρτυρίας».
3 Αλληλοτροφοδότηση κόμματος -κοινωνίας προοδευτικη διέξοδος
Η διεύρυνση και διάχυση ενός προοδευτικού Κόμματος στην κοινωνική διεργασία είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη προκειμένου να μπορεί ένας πολιτικός φορέας να αναλαμβάνει όχι μόνο ευθύνες διακυβέρνησης αλλά και να βρίσκεται σε διαλεκτική σχέση με τα στρώματα και τις τάξεις με τις οποίες επιδιώκει να συμπορευθεί.
Το ζητούμενο συνδέεται ευθέως με το μοντέλο του κόμματος που θα δίνει πρόσβαση πολύμορφης συμμετοχής στον διάλογο και τη συναπόφαση στα μέλη και στις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις που εκφράζει.
Και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει ότι η οργανωτική του ανάπτυξη πρέπει να περάσει από το άλλοτε χρήσιμο πλαίσιο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στην ενίσχυση της δημοκρατίας με ενεργό ρόλο της βάσης και στην εκλογή οργάνων με ρήτρες αποτελεσματικότητας !
Με διακριτές τις κόκκινες γραμμές στην γραφειοκρατία των πολλαπλών καθοδηγητικών οργάνων η τον εξουσιοδοτισμο μέτρησης « αριστερής καθαρότητας» που «ιδρυματοποιει» και αποκόπτει τον κόμμα από τη κοινωνική διεργασία
.Αταλάντευτη επιλογή πρέπει να είναι ότι ο πολιτικός ρόλος αλληλοτροφοδοτισης να εξαντλείται σε τρία επίπεδα με κίνητρα συμμετοχής στην συναπόφαση και την εκλογή οργάνων στα μέλη.Η δομή πρέπει να είναι απλή: Πρωτοβάθμιες οργανωσεις ,Νομαρχιακές, συνέδριο !
Γιατί το κυρίαρχα ζητούμενο είναι η διάταξη για την εκλογική Νίκη !
Τα προγραμματικά όργανα οπως το περιφερειακο συμβούλιο η το διαρκές συνέδριο αντίστοιχα μπορούν να συγκαλούνται θεσμικα προκειμενου να εισηγούνται η να εξειδικεύουν προγραμματικές θέσεις
Οι τεχνολογίες , τα ασυμβιβαστα ,οι θητείες κτλ μπορούν και πρέπει να αποτελούν εργαλεία για την ενθάρρυνση της συμμετοχής μελών και φίλων
Γι αυτό χρειάζονται καταστατικες μέριμνες για την άρση των εμπόδιων στην ανάπτυξη νέων οργανώσεων σε γεωγραφικούς η εργασιακούς χώρους
Αποφασιστικές αρμοδιότητες στη βάση! Είναι το κίνητρο για πρωτοβάθμιες οργανώσεις με ενεργά μέλη, κοινωνικά διασυνδεδεμένες
Πρόκληση των καιρών, απαντηση στη χειραγώγηση γίνεται η συντεταγμένη και διεξοδική διαδικασία διαλόγου για τη διαμόρφωση του σύγχρονου μοντέλου κόμματος.
Κοινωνικά διασυνδεδεμένου, με πολιτική αυτονομία, οργανωτική αυτοτέλεια, δημοκρατία και αποτελεσματικότητα.
4 Η παγκόσμια και ευρωπαϊκη εμπειρία για τα κομματικά μοντέλα, με θετικά και αρνητικά.
Στις προσεγγίσεις που έχουν εκδηλωθεί, ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εξής μοντέλα:
* Των ομόκεντρων κύκλων, που αναφέρεται σε πλήρη κοινωνική διάχυση και διασύνδεση με μέλη που έχουν πλήρη δικαιώματα και υποχρεώσεις και έναν δεύτερο κύκλο ένταξης μελών στις εσωκομματικές διαδικασίες που επιθυμούν συμμετοχή με λιγότερα δικαιώματα και υποχρεώσεις.
* Της οργανωτικής ανάπτυξης σε σχήμα αντεστραμμένου Τ κεφαλαίου, με κάθετη στελεχιακή δομή, απολύτως ελεγχόμενη από την ηγεσία και βάση απροσδιόριστη, ρευστή, διαρκώς επεκτεινόμενη.
* Το μοντέλο με ισχυρό κέντρο, χωρίς ενδιάμεσα όργανα και ισχυρές οργανώσεις βάσης.
* Και, τέλος, τα συστήματα οργανωτικής ανάπτυξης που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην τεχνολογία,το Διαδίκτυο κ.λπ. Πρόκειται για εφαρμογές που προώθησαν ορισμένα κόμματα της Ευρώπης και βρήκαν απήχηση κυρίως σε νέους ανθρώπους.
5 Διεργασίες με ενεργά μέλη και συμμετοχη την κοινωνία
Τα προηγούμενα καθιστούν σαφές ότι το διακύβευμα είναι εξόχως ιδεολογικό και πολιτικό. Αφορά το πλαίσιο μέσα από το οποίο καλούνται το σύνολο των ρευμάτων, των τάσεων της πληθυντικής Αριστεράς, αλλά και των κοινωνικών χώρων, αξιοποιώντας τις παρακαταθήκες και εμπειρίες των διαδρομών τους, αντί να περιχαρακωθούν σε ξεπερασμένες αντιθέσεις που αφορούν το χθες, να συμβάλουν στους δυο στόχους που σηματοδότησαν ο πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας και οι συλλογικές αποφάσεις των κορυφαίων οργάνων.
Ο πρώτος σχετίζεται με την υπέρβαση των χαρακωμάτων και τη συμβολή στη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία με πολιτική ενότητα σε κορμό της προοδευτικής παράταξης και ο δεύτερος με τη διαμόρφωση σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με προγραμματική ενότητα διακυβέρνησης.
