Μάσκες,_x000D_
ωράρια, περιορισμοί και κυρίως…αποστάσεις.
Σιγά σιγά όλοι προσπαθούν να προσαρμοστούν(δύσκολο αλήθεια..) στα νέα τετελεσμένα της πανδημίας. Άλλοι από τον φόβο της διασποράς του ιού και άλλοι από αίσθημα προστασίας απέναντι στην επιβολή κυρώσεων(!), συνεχίζουν την ζωή τους με όσες αλλαγές πλέον αυτή περιέχει εδώ και σχεδόν 7 μήνες. Μια πρακτική που όμως διαταράσσει την συνοχή μιας κοινωνίας, που αν μη τι άλλο εδώ και δέκα χρόνια δοκιμάζεται σκληρά.
Και που κινδυνεύει και σε αυτήν την φάση αντιμετώπισης της πανδημίας, την στιγμή που έχει ένα μακρύ χειμώνα μπροστά της, να λυγίσει από τον εξαναγκασμό στην τήρηση των μέτρων που τα επιδημιολογικά δεδομένα επιτάσσουν. Η υποχώρηση των κοινωνικών σχέσεων και συναναστροφών, οι στρεβλές καταστάσεις στις σχολικές μονάδες, η συμβατότητα της κοινωνικής ζωής με το βλέμμα στην ανάσχεση διασποράς του ιού και όχι στον αυθορμητισμό και το συναίσθημα, οικοδομούν σιγά σιγά ένα πολύ διαφορετικό κόσμο από αυτόν που έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα.
Σε αυτό το σημείο, η τήρηση των κανόνων από τους ιθύνοντες, παίζει βασικό ρόλο. Ο παραδειγματισμός της εξουσίας που επιθυμεί πρώτη από όλους την κυριαρχία της ευνομίας είναι κομβικής σημασίας για ένα κοινωνικό σύνολο που φαντασιώνεται σχέδια παγκόσμιας συνωμοσίας. Η εικόνα αιρετών χωρίς μάσκες ή σε καταστήματα εστίασης με κλειστά φώτα κατά παράβαση του ωραρίου λειτουργίας, , λειτουργούν ξεκάθαρα προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και σίγουρα θα φέρουν αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα.
Ο Διονύσης Γ. Γράψας είναι Ιστορικός και εργάζεται στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
