Εξαιρετικά ενδιαφέροντα είναι τα ευρήματα που προκύπτουν από το πρώτο μέρος της δημοσκόπησης, από τον ANT1 και τη MARC, που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τον Νίκο Χατζηνικολάου το βράδυ της Τετάρτης.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το διάστημα 27 Μαρτίου με 1 Απριλίου 2025 και διεξήχθη σε πανελλαδική εμβέλεια, σε δείγμα 1.139 ατόμων, ανδρών και γυναικών με δικαίωμα ψήφου.
Πέρα από τα νούμερα και τα ποσοστά, αυτό που αναδύεται από τα στοιχεία είναι κάτι βαθύτερο: ένα συλλογικό αίσθημα αβεβαιότητας, απογοήτευσης και αναζήτησης διεξόδου. Μια κοινωνία που έχει πάψει να εμπιστεύεται και προσπαθεί να βρει στήριγμα σε ό,τι φαίνεται «διαφορετικό» – ακόμη κι αν αυτό το διαφορετικό είναι απλώς λιγότερο φθαρμένο επικοινωνιακά.
Η άνοδος κομμάτων που μέχρι χθες βρίσκονταν στο περιθώριο του πολιτικού ενδιαφέροντος – όπως η Πλεύση Ελευθερίας – και η καταβαράθρωση της εμπιστοσύνης στα παραδοσιακά σχήματα εξουσίας, καταγράφουν μία κοινωνία που δεν εμπιστεύεται πλέον τίποτα και κανέναν. Ούτε τους κυβερνώντες, ούτε την αξιωματική αντιπολίτευση. Ούτε καν τον εαυτό της.
Ενδεικτικά, στην πρόθεση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία καταγράφει μόλις 26,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στο 6,4%, και το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί με 11,1%. Αντίθετα, η Πλεύση Ελευθερίας φτάνει το 13,7%, κατακτώντας τη δεύτερη θέση.
Το 60,8% των ερωτηθέντων δηλώνει πως δεν περιμένει καμία βελτίωση από τον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό. Κι ας μπήκαν νέα πρόσωπα στο κυβερνητικό σχήμα – ακόμα κι αυτό το στοιχείο, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν θετικό, μοιάζει να εξανεμίζεται μπροστά στην οργή και την απογοήτευση. Μάλιστα, ενώ το 68,8% βλέπει θετικά τη συμμετοχή νέων 30-40 ετών στην κυβέρνηση, αυτό δεν αρκεί για να αντιστρέψει την αίσθηση πολιτικής στασιμότητας.
Η κοινωνία «βράζει» – αλλά δεν ξέρει πού να ξεσπάσει. Γι’ αυτό και το πολιτικό σκηνικό μεταμορφώνεται σε πεδίο ανακύκλωσης προσδοκιών. Όχι απαραίτητα ιδεών.
Η ενίσχυση των λιγότερο δοκιμασμένων κομμάτων – με πρώτη και εντυπωσιακή την περίπτωση της Πλεύσης – ερμηνεύεται από πολλούς ως επιθυμία για το «νέο». Όμως πρόκειται για ένα κόμμα που το τελευταίο διάστημα έχει μονοθεματική ατζέντα τα Τέμπη, προσπαθώντας να εκφράσει την οργή της κοινωνίας για τη συγκάλυψη.
Στην ερώτηση «ποιο κόμμα ασκεί την πιο ουσιαστική αντιπολίτευση», η Πλεύση Ελευθερίας προηγείται με 19,9%, αφήνοντας πίσω της το ΠΑΣΟΚ (14,5%), την Ελληνική Λύση (8,9%), το ΚΚΕ (6,4%) και τον ΣΥΡΙΖΑ (5%).
Αυτό που πραγματικά αντικατοπτρίζεται στα ευρήματα της δημοσκόπησης είναι η κοινωνική κόπωση από το μοντέλο διακυβέρνησης των τελευταίων δεκαετιών. Οι πολίτες δεν βλέπουν φως. Και όταν δεν βλέπεις φως, αρχίζεις να ψάχνεις εναλλακτικές σε ό,τι κινείται – ακόμη κι αν δεν είσαι σίγουρος πού σε πάει.
Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ στο 6,4% και του ΠΑΣΟΚ στην τρίτη θέση με 11,1%, η υποχώρηση της «καταλληλότητας» Μητσοτάκη στο 30,2% (από 33,9% τον Ιανουάριο) και η εντυπωσιακή άνοδος της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο 13,8% (από 4,9%), δεν αποτυπώνουν απλώς πολιτικές μετακινήσεις. Αποτυπώνουν απόγνωση.
Αλλά εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα: μπορεί να υπάρξει πολιτική αλλαγή χωρίς πολιτική συνείδηση; Ή απλώς βαδίζουμε προς μια νέα εναλλαγή προσώπων χωρίς ουσιαστική μετατόπιση πολιτικών;
Διαβάστε επίσης:
Απεργία 9 Απριλίου: Ποιοι συμμετέχουν
Επίθεση SLAPP στην Ελένη Ηλιοπούλου από «γαλάζια» ΜΚΟ προκαλεί αγανάκτηση στους φιλόζωους