Η κλήση της δημοσιογράφου Γιάννας Παπαδάκου για απολογία με την ιδιότητα της κατηγορούμενης έχει ξεσηκώσει μεγάλες αντιδράσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Μετά την ΕΣΗΕΑ, δριμεία κριτική κατά αυτής της δίωξης άσκησε το Δίκτυο Αναφοράς Οργανωμένου Εγκλήματος και Διαφθοράς (OCCRP) το οποίο αναφέρθηκε στην ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, από το 2020 και μετά. Γιατί άραγε κατηγορείται και καλείται να απολογηθεί η δημοσιογράφος; Αντί τα πορίσματα της ερευνητικής δημοσιογραφίας να αποτελούν αντικείμενο έρευνας της δικαιοσύνης, διώκονται οι δημοσιογράφοι που τα έφεραν στο φως;
Όσοι καταγγέλλουν αυτές τις πρακτικές, αντιλαμβάνονται πως είναι σε πλήρη εξέλιξη η απόπειρα φίμωσης, κατατρομοκράτησης και τιμωρίας όλων όσων συμβάλλουν στη διερεύνηση ανάλογων υποθέσεων. Πως αυτές οι μεθοδεύσεις αποτελούν κυρίως μήνυμα για το μέλλον, καθώς οι σχέσεις ορισμένων με τη διαφάνεια και την ορθολογική διαχείριση του δημόσιου χρήματος μάλλον διαρρήχθηκαν ακόμη περισσότερο την τελευταία διετία.
Η συντηρητική παράταξη και οι συνοδοιπόροι της, εισάγουν πρακτικές Ερντογάν, Κατζίνσκι και Όρμπαν, τραβώντας τη χώρα πίσω, σε ένα σκοτεινό παρελθόν, που προκάλεσε αφόρητο πόνο και ανείπωτες προσωπικές, κοινωνικές και εθνικές τραγωδίες. Δυστυχώς, στην Ελλάδα του 2022, πολιτικά και βιολογικά τέκνα όσων ενεπλάκησαν σε ανάλογες περιπέτειες στο παρελθόν δεν παραδειγματίστηκαν από την ιστορία. Όμως η κοινωνία “τα παιδία παίζει” με τη Δημοκρατία και τους θεσμούς δεν τα αντέχει πια.