Το πιο σίγουρο βραβείο της 75ης οσκαρικής τελετής είναι εκείνο του Α γυναικείου ρόλου. Αν δεν το κερδίσει η Κέιτ Μπλάνσετ (για το αμφιλεγόμενο πάντως «Tar») θα είναι μεγάλη έκπληξη.
Από το 1999 που έγινε το μπαμ στην καριέρα της με την «Ελίζαμπεθ» του Σεκάρ Κεπούρ (ρόλο με τον οποίο προτάθηκε για πρώτη φορά για το Όσκαρ), η 54χρονη αυστραλή ηθοποιός δεν σταμάτησε στιγμή να μας απασχολεί με τις υποκριτικές επιδόσεις της. Σχεδόν κάθε χρόνο έδινε και από μία (τουλάχιστον) παράσταση είτε στον κινηματογράφο είτε στο θεατρικό σανίδι είτε σε κάποια τηλεοπτική σειρά. Τα δύο όσκαρ που έχει κερδίσει (β ρόλου υποδυόμενη την Κάθριν Χέμπορν στον «Ιπτάμενο κροίσο» του Μάρτιν Σκορσέζε και Α ρόλου στην «Θλιμμένη Τζάσμιν» του Γούντι Άλεν) λογικά θα τριτώσουν φέτος με το «Tar» του Τοντ Φιλντ.
Το φιλμ έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο φεστιβάλ Βενετίας τον περασμένο Σεπτέμβριο και άπαντες στάθηκαν στη μεγαλειώδη ερμηνεία της Μπλάνσετ που της χάρισε το πρώτο βραβείο. Τους επόμενους μήνες ακολούθησαν οι βραβεύσεις της πρωταγωνίστριας του «Tar» από όλες σχεδόν τις ενώσεις αμερικανών κριτικών (Βοστώνη, Σικάγο, Ατλάντα, Νέα Υόρκη κ.α.), ο θρίαμβος στις Χρυσές Σφαίρες, οι υποψηφιότητες για 5 BAFTA και φυσικά τα όσκαρ όπου η ταινία του Τοντ Φιλντ «παίζει» σε 6 βασικές κατηγορίες: ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, Α γυναικείου ρόλου, φωτογραφίας στον Φλόριαν Χοφμάιστερ και μοντάζ στην Μόνικα Γουίλι, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τουλάχιστον ακόμη μία υποψηφιότητα για την αξεπέραστη ερμηνεία της γερμανίδας Νίνα Χος στο ρόλο της συντρόφου της μαέστρου.
Η ταινία όμως έχει προκαλέσει και μεγάλες συζητήσεις για τον τρόπο που αποτυπώνει το μεγαλείο της μουσικής ιδιοφυίας στο πρόσωπο της εμμονικής και βαθιά αυταρχικής διευθύντριας ορχήστρας κλασικής μουσικής ονόματι Λίντια Ταρ. Η Κέιτ Μπλάνσετ προσεγγίζει το χαρακτήρα με προσήλωση που καθηλώνει. Δεν είναι υπερβολή ότι ο ακατέργαστος ρεαλισμός της ερμηνείας της Μπλάνσετ – σε συνδυασμό με την αφηγηματική δεξιοτεχνία του Φιλντ ο οποίος υπογράφει και το πρωτότυπο σενάριο – οδηγεί στην βεβαιότητα πως η «μεγαλύτερη διευθύντρια ορχήστρας στον κόσμο» Λίντια Ταρ είναι πραγματικό πρόσωπο. Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς το «Tar» είναι αποκλειστικά προϊόν φαντασίας. Της φαντασίας του αμερικανού σκηνοθέτη- σεναριογράφου- ηθοποιού Τοντ Φιλντ συγκεκριμένα ο οποίος ναι μεν είναι άγνωστος στο πλατύ κοινό, αλλά οι σινεφίλ τον γνωρίζουν από τις δύο άλλες σκηνοθετικές δουλειές του που έφτασαν μέχρι τα όσκαρ στα 00ς («Τα μυστικά της κρεβατοκάμαρας» και «Little children») καθώς και την αξιομνημόνευτη ολιγόλεπτη παρουσία του στο «Μάτια ερμητικά κλειστά» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ: ήταν ο πιανίστας φίλος του Τομ Κρουζ που του έδινε το μυστικό σύνθημα για το πάρτι των οργίων.
Το «Tar» πάντως έχει και την σκοτεινή πλευρά του καθώς αρκετές φεμινιστικές ενώσεις αλλά και εκπρόσωποι της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στάθηκαν στο γεγονός πως η «απαράδεκτη» συμπεριφορά της Λίντια Ταρ και η άσκηση της εξουσίας της που αγγίζει τα όρια της κακοποίησης είναι προσβλητική για όλες τις γυναίκες. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε σε συνέντευξή της στους Sunday Times, η γνωστή γυναίκα μαέστρος Μάριν Άλσοπ «πρωταγωνίστρια του φιλμ είναι μία γυναίκα με χαρακτηριστικά ανδρών. Υπάρχουν τόσοι πολλοί άντρες στους οποίους η ταινία θα μπορούσε να βασιστεί, αλλά αντιθέτως προτιμά να βάλει στον κεντρικό ρόλο μια γυναίκα με όλα τα χαρακτηριστικά αυτών των ανδρών. Αυτό είναι τελείως μισογυνικό και με προσβάλει ως γυναίκα, ως μαέστρο και ως λεσβία» είπε η Μάριν Άλσοπ.
Η Μπλάνσετ απάντησε στα επικριτικά σχόλια της Άλσοπ λέγοντας πως σέβεται απόλυτα όχι μόνο τα σχόλια της αλλά και το καλλιτεχνικό έργο της, όμως ο σκοπός της ταινίας είναι να προκαλέσει συζητήσεις «αφού δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος απαντήσεις στα έργα τέχνης κι επιπλέον το «Tar» δεν είναι «μόνο μια ταινία για μια διευθύντρια ορχήστρας και επιπλέον οι καταστάσεις γύρω από τον συγκεκριμένο χαρακτήρα είναι αποτέλεσμα μυθοπλασίας» ολοκλήρωσε το σχόλιο της η αυστραλή σταρ.
Info: Η ταινία «Tar» κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες από την Tulip στις 9 Φεβρουαρίου.
