Η κάθαρση της Νέας Δημοκρατίας

Ο πρωθυπουργός δήλωσε πως η παρακολούθηση πολιτικών αρχηγών είναι νόµιµη και επικαλέστηκε ταυτόχρονα το απόρρητο, εµποδίζοντας έτσι την έρευνα στη Βουλή. Με τις πράξεις του αυτές όµως ο πρωθυπουργός παραβιάζει το σύνταγµα, θέτοντας στη θέση του τη χαοτική λογική ενός αυταρχικού καθεστώτος. Το αξιόποινο της παρακολούθησης βουλευτών έχουν επισηµάνει όλοι οι κορυφαίοι Ελληνες συνταγµατολόγοι, ανάµεσα στους οποίους κεντρική θέση κατέχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ταυτόχρονα, ο Κώστας Καραµανλής επισήµανε εµφατικά πως το απόρρητο δεν µπορεί να τεθεί πάνω από την ανάγκη κάθαρσης του δηµόσιου βίου.

Η αυταρχική πορεία του Κυρ. Μητσοτάκη είχε ωστόσο προαναγγελθεί από την εποµένη κιόλας της εκλογικής νίκης του 2019, όταν ανέλαβε ο ίδιος την ΕΥΠ και την ΕΡΤ. Τη µεν ΕΥΠ την ανέθεσε στον ανιψιό του, τη δε ΕΡΤ στον συνεργάτη του, ωσάν να επρόκειτο για υπόθεση µεταξύ συγγενών και φίλων. Ηταν µια ευθέως αντιδηµοκρατική απόφαση, καθώς το δηµοκρατικό πολίτευµα εδράζεται στους κανόνες του κράτους δικαίου και όχι στην απόλυτη εξουσία του πρωθυπουργού.

Οι πρακτικές αυτές του κ. Μητσοτάκη συνιστούσαν εξαρχής ευθεία προσβολή των δηµοκρατικών κανόνων και έπρεπε η κοινοβουλευτική οµάδα της Ν∆ να αντιδράσει και να τον υποχρεώσει να αλλάξει απόφαση. Οµως η ΚΟ της Ν∆ σιώπησε, παίρνοντας έτσι τη συνολική πολιτική ευθύνη, ενώ ο πρωθυπουργός πήρε πάνω του όλη την εξουσία που ανήκει στο κράτος, ονόµασε αυτό το µόρφωµα «επιτελικό κράτος», υιοθέτησε έναν ακραία διχαστικό εµφυλιοπολεµικό λόγο που δαιµονοποιούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους και µετατράπηκε από πρωθυπουργός σε ιδιότυπο απόλυτο άρχοντα. Οι στιγµές δεν είναι κρίσιµες µόνο για την πολιτική τύχη του κ. Μητσοτάκη, η οποία είναι προδιαγεγραµµένη, αλλά και για την πολιτική τύχη της Ν∆. Μέχρι στιγµής µόνο τρεις τέσσερις βουλευτές έχουν ασκήσει κριτική στην προσπάθεια του πρωθυπουργού να εµποδίσει την κοινοβουλευτική έρευνα, µε πιο χαρακτηριστικές τις παρεµβάσεις της Ολγας Κεφαλογιάννη και του Κώστα Τζαβάρα.

Είναι φανερό πως τα ηγετικά στελέχη της Ν∆ διαβλέπουν τον κίνδυνο να συµπαρασυρθεί σύσσωµη η παράταξη στην πτωτική πορεία του πρωθυπουργού. Σύµφωνα µε όλες τις ενδείξεις, επικρατεί κύµα µεγάλης πολιτικής ανασφάλειας στην ΚΟ της Ν∆ και αναζητείται ήδη η διάδοχη κατάσταση και η εκλογή νέου –ή νέας– αρχηγού.

Εάν η Ν∆ οδηγηθεί στις εκλογές υπό τον Κυρ. Μητσοτάκη και δεν πρωταγωνιστήσει η ίδια στη διαδικασία της κάθαρσης –έτσι όπως την περιέγραψε ο Κ. Καραµανλής–, θα είναι µοιραίο για την παράταξη. Η Ν∆, η οποία συνέβαλε καθοριστικά στη διαδικασία αποκατάστασης των δηµοκρατικών θεσµών µετά την πτώση της χούντας το 1974, πρέπει άµεσα να αποτινάξει από πάνω της τα αντιδηµοκρατικά σταγονίδια που έχουν παρεισφρήσει στους κόλπους της και η χώρα να πάει στις εκλογές του 2023 χωρίς το διχαστικό κλίµα που επικρατεί αυτήν τη στιγµή, το οποίο επιδεινώνεται και από την έντονη δυσαρέσκεια της Κοµισιόν, η οποία µάλιστα απειλεί µε αναστολή των δόσεων του αναπτυξιακού πακέτου έως ότου αποκατασταθεί η θεσµική οµαλότητα.

Παρά τις θριαµβευτικές δηµοσκοπήσεις που δηµοσιεύουν οι φιλοκυβερνητικές εφηµερίδες, είναι σαφές πως η Ν∆ δεν έχει πλέον πολιτικούς συµµάχους. Ως εκ τούτου δεν µπορεί να διασφαλίσει νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία και οδεύει, υπό το βάρος και της µεγάλης οικονοµικής κρίσης, προς µια συντριπτική εκλογική ήττα.

Εάν η Ν∆ δεν αναλάβει η ίδια στο εσωτερικό της να ξεκαθαρίσει άµεσα την υπόθεση του σκανδάλου των παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων, θα πρόκειται για στρατηγική ήττα ιστορικής τάξης για την παράταξη, καθώς θα έχει επωµιστεί η ίδια εξίσου µε τον κ. Μητσοτάκη τη βαρύτατη ευθύνη της δηµοκρατικής εκτροπής.

Ο Απόστολος Διαμαντής είναι δημοσιογράφος και ιστορικός