Παρά τις άοκνες προσπάθειες των φιλοκυβερνητικών μέσων να παρουσιάσουν ως επιτυχή την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ ως ουσιαστική παρέμβαση με θετικό αποτέλεσμα για τις ελληνικές θέσεις, η εξόφθαλμη πραγματικότητα δεν μπορεί να κρυφτεί.
Έτσι σε πρωτοσέλιδο κεντρικό σχόλιο δημοσιευμένο στην Καθημερινή της 8ης Ιανουαρίου ο Διευθυντής Σύνταξης της Καθημερινής της Κυριακής, Νότης Παπαδόπουλος αναφέρει καθαρά και ξάστερα προς τα που γέρνει η αμερικανική ζυγαριά (σ.σ. ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία) με μια ταυτόχρονη προσπάθεια να μην ρίξει άμεσες ευθύνες στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ωστόσο πρόκειται για μια νηφάλια φωνή που δείχνει καθαρά πως τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα και τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ περί ξάστερων λόγων του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι παρά κουτόχορτο προς βρώσιν των ιθαγενών.
Σημειώνει τον θαυμασμό του Ντόναλντ Τραμπ προς την Τουρκία και τον «μεγάλο ηγέτη» Ταγίπ Ερντογάν παρά τους εναγκαλισμούς με τη Μόσχα αλλά και την ενίσχυση της σημασίας των αμερικανικών βάσεων στην Τουρκία, μετά τη δολοφονία του Σουλεϊμανί με αμερικανικό drone και προσθέτει:
«… αν οι Κούρδοι συμπολεμιστές των Αμερικανών στον πόλεμο κατά του ISIS θυσιάζονται με τόση ευκολία για χάρη του Ερντογάν, τότε τι μπορούν να περιμένουν άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ –όπως εμείς– που δεν έχουν χάσει 11.000 μαχητές στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους;»
Επισημαίνει επίσης πως «… οι μετοχές της Τουρκίας και του Ερντογάν είχαν αλματώδη άνοδο τις τελευταίες ημέρες στο προσωπικό χρηματιστήριο του προέδρου Τραμπ, ο οποίος εν μέσω κατηγοριών για καθαίρεσή του από το ύπατο αξίωμα, φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το παν για την επανεκλογή του τον ερχόμενο Νοέμβριο.»
Και κλείνει με μια σημαντική επισήμανση:
«… υπό τις παρούσες συνθήκες όσα λέει η Αθήνα για επιθετικές προκλήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο και παράνομες τουρκολιβυκές συμφωνίες μάλλον έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία, για τον Λευκό Οίκο η Ελλάδα είναι καλή, αλλά η Τουρκία καλλίστη.»
Το ερώτημα βέβαια του κάθε νοήμονος πολίτη μετά από αυτό το άρθρο είναι πως φτάσαμε εδώ και τι δεν έγιναν… ή ποιοι θα έπρεπε να αναλάβουν.
Ακολουθεί όλο το άρθρο του Νότη Παπαδόπουλου – ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 8/1/2020
Καλή η Ελλάδα, αλλά καλλίστη η Τουρκία
Μόνο και μόνο το ότι συμφωνήθηκε –εκ των προτέρων– να μην υπάρξουν κοινές δηλώσεις μετά τη συνάντηση Τραμπ – Μητσοτάκη δείχνει ανάγλυφα το πώς βλέπει σήμερα ο Αμερικανός πρόεδρος τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Και πόσο τρομάζει –δικαίως– η Αθήνα από ενδεχόμενα αμετροεπή πυροτεχνήματα του παρορμητικού ενοίκου του Λευκού Οίκου.
Πόσο μάλλον όταν ο κ. Τραμπ δεν έχει ούτε μία στιγμή κρύψει τον θαυμασμό του για τον «φίλο του» και «μεγάλο ηγέτη» Ταγίπ Ερντογάν. Τον δικαιολόγησε που παράκουσε το ΝΑΤΟ και παρήγγειλε ρωσικά αντιαεροπορικά S-400, επιρρίπτοντας την ευθύνη στον προκάτοχό του πρόεδρο Ομπάμα που δεν του επέτρεψε να αγοράσει αμερικανικούς Πάτριοτ. Εφτασε μέχρι να πλέκει δημοσίως το εγκώμιο Ερντογάν μετά τη θρασύτατη και παράνομη για το διεθνές δίκαιο εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στη Συρία.
Οπως έχουμε ξαναγράψει σε αυτήν εδώ τη στήλη, αν οι Κούρδοι συμπολεμιστές των Αμερικανών στον πόλεμο κατά του ISIS θυσιάζονται με τόση ευκολία για χάρη του Ερντογάν, τότε τι μπορούν να περιμένουν άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ –όπως εμείς– που δεν έχουν χάσει 11.000 μαχητές στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους;
Το χειρότερο. Μετά την ακατανόητη εκτέλεση, με εντολή Τραμπ, του Νο 2 του Ιράν, στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί από πυραύλους μη επανδρωμένου αεροσκάφους των ΗΠΑ, η Τουρκία και οι βάσεις απέκτησαν ξανά ξεχωριστή σημασία. Στα αντίποινα που υπόσχεται το Ιράν, οι ΗΠΑ θα πρέπει να είναι σε θέση να επιφέρουν καίρια απάντηση, ιδιαίτερα αν τα χτυπήματα πάρουν διαστάσεις.
Βεβαίως ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει δείξει ότι υποτιμά την Ελλάδα, αντιθέτως εκτιμά την αυξημένη αμυντική συνεργασία, που υπάρχει και ως αντίβαρο και εγγύηση απέναντι σε μια Τουρκία που όσο κι αν είναι πολύτιμη είναι και απρόβλεπτη.
Ωστόσο, γίνεται φανερό ότι οι μετοχές της Τουρκίας και του Ερντογάν είχαν αλματώδη άνοδο τις τελευταίες ημέρες στο προσωπικό χρηματιστήριο του προέδρου Τραμπ, ο οποίος εν μέσω κατηγοριών για καθαίρεσή του από το ύπατο αξίωμα, φαίνεται διατεθειμένος να κάνει το παν για την επανεκλογή του τον ερχόμενο Νοέμβριο.
Μπορεί η συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ να πήγε πολύ καλά. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες όσα λέει η Αθήνα για επιθετικές προκλήσεις της Αγκυρας στο Αιγαίο και παράνομες τουρκολιβυκές συμφωνίες μάλλον έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία, για τον Λευκό Οίκο η Ελλάδα είναι καλή, αλλά η Τουρκία καλλίστη.
Το Who is Who του Νότη Παπαδόπουλου:
Ο Νότης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1961 στην Αθήνα, Ελλάδα. Είναι δημοσιογράφος από το 1986 μέχρι σήμερα . Αρχικά στην εφημερίδα “Τα Νέα” ως διπλωματικός συντάκτης και ανταποκριτής στις ΗΠΑ (1998-2000) , και μετά ως αρχισυντάκτης πολιτικού (2001-2005) και διευθυντής σύνταξης (2006-2014). Υπήρξε αρθρογράφος στο Βήμα της Κυριακής ( 2015 -17) και διευθυντής στον ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM 99.5 . Από τον Αύγουστο 2017 είναι Διευθυντής Σύνταξης της Καθημερινής της Κυριακής. Εργάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ως παρουσιαστής σε εβδομαδιαία ειδησεογραφική εκπομπή 1994-1997, κι ως ανταποκριτής στην Ουάσιγκτον 1998-2000. Έχει εργαστεί ως ραδιοφωνικός παραγωγός σε διάφορα ραδιόφωνα ( Top FM , Αθήνα 984 , Δίεση 101,3 , Βήμα FM ) ενώ συνεχίζει και σήμερα στον Ραδιοσταθμό Σκάι 100,3.
