Η κορυφαία Γαλλίδα ηθοποιός Ιζαμπέλ Ιπέρ βρέθηκε στη χώρα μας προσκεκλημένη του 25oυ Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου και μας μίλησε για τη νέα ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί και για τις συνεργασίες της με τους ανθρώπους του κινηματογράφου.
Είναι ίσως η πιο σημαντική Γαλλίδα ηθοποιός της γενιάς της. Υποψήφια για Οσκαρ το 2016 με το ερωτικό θρίλερ «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν αλλά και κάτοχος δύο βραβείων Σεζάρ (καθώς και 16 υποψηφιοτήτων που είναι αριθμός-ρεκόρ για τα «γαλλικά Οσκαρ»), η Ιζαμπέλ Ιπέρ έχει γράψει τη δική της ξεχωριστή διαδρομή στην ιστορία του κινηματογράφου. Τη συνάντησα στο πλαίσιο του 25ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου στην Αθήνα και με αφορμή την εμφάνισή της στην ταινία «Ασυνήθιστες φίλες», που βγαίνει την Πέμπτη 10 Απριλίου στις αίθουσες.
Η ταινία έχει θέμα την ιδιότυπη ιστορία φιλίας που αναπτύσσεται μεταξύ δύο γυναικών οι οποίες συναντιούνται τυχαία σε μια φυλακή. Η μεγαλοαστή Αλμά έχει πάει εκεί για το καθιερωμένο επισκεπτήριο στον μεγαλογιατρό σύζυγό της που βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής όταν χτύπησε μεθυσμένος με το αυτοκίνητό του μια πεζή γυναίκα και την εγκατέλειψε αβοήθητη με συνέπεια τον θάνατό της, ενώ η Μινά προκαλεί φασαρία αφού το ραντεβού της με τον φυλακισμένο άντρα της που λήστεψε κοσμηματοπωλείο δεν έχει επικυρωθεί και της απαγορεύουν να τον επισκεφτεί.
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, καθισμένη σε μια γωνιά με το γνώριμο νωχελικό ύφος της και με βλέμμα που ταξιδεύει αλλού, σίγουρα πιο μακριά από τον αττικό ουρανό που αντικρίζει πέρα από το παράθυρο του Γαλλικού Ινστιτούτου, μοιάζει σαν να βαριέται τις λίγες συνεντεύξεις που έχει κληθεί να δώσει στους Ελληνες δημοσιογράφους. Της δίνω το χέρι, αλλά ίσα που το αγγίζει σε μια μάλλον άβολη για εκείνη κατάσταση, οπότε αποφασίζω να μπω από την αρχή στο αυστηρό πλαίσιο των επαγγελματικών ερωτήσεων – απαντήσεων.
Οι επιλογές σας στον κινηματογράφο είναι συνυφασμένες με την αίσθηση υψηλού ρίσκου αλλά και την έλξη που σας ασκεί το διαφορετικό και εναλλακτικό. Ποιο ήταν το στοιχείο που σας έκανε να πείτε «ναι» σε αυτό το φιλμ;
Είχα δουλέψει παλιά με την Πατρισιά Μαζουί σε μια ταινία (σ.σ.: στο «Saint-Cyr» του 2000) και ήθελα πολύ να συνεργαστούμε και πάλι. Οταν διάβασα το σενάριο ενθουσιάστηκα με την ιστορία, που αφορά μια πρωτότυπη γυναικεία φιλία, οπότε δεν ήταν δύσκολη η απόφαση να το κάνω. Επίσης, τρέφω μεγάλη εκτίμηση για τη Χαφσιά Χερζί, που είναι μια σπουδαία ηθοποιός και πάντα επιθυμούσα να δουλέψουμε μαζί. Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο να παίζω ξανά μαζί της σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κάναμε ακόμη μία ταινία πέρυσι μαζί, το «Les gens d’à côté» του Αντρέ Τεσινέ, οπότε η σύνδεσή μας με τη Χαφσιά ήταν ακόμη πιο εύκολη μετά το φιλμ αυτό.
Το στόρι, όπως είπατε κι εσείς, αφορά μια γυναικεία φιλία που διαδραματίζεται στο Μπορντό. Είναι όμως δύο τόσο διαφορετικές γυναίκες. Ο δικός σας χαρακτήρας, η Αλμά, είναι μια εκκεντρική εύπορη αστή, πρώην χορεύτρια που ζει μόνη της στο μεγάλο της σπίτι στο Μπορντό, σε αντίθεση με τη νεαρή φτωχή Μίνα, που είναι μητέρα δύο ανήλικων τέκνων. Αν δεν υπήρχε το στοιχείο των επισκέψεων στη φυλακή για να δουν τους έγκλειστους συζύγους τους, θα είχαν συναντηθεί ποτέ στη ζωή τους;
Ναι, η συνθήκη αυτή είναι καθοριστική αλλά όχι απίθανη. Λογικά, όπως κι εσείς υπονοείτε, αυτές οι δύο γυναίκες ποτέ δεν θα μιλούσαν μεταξύ τους, αφού ανήκουν σε διαφορετικούς κόσμους. Ομως, από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό στην ταινία ύστερα από πρωτοβουλία της Αλμά, όλα είναι δυνατά. Και –γιατί όχι;– ακόμη και να τα βρουν μεταξύ τους, παρότι τις χωρίζει το χάος καθώς προέρχονται από διαφορετικά περιβάλλοντα και κοινωνικές τάξεις.
Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το φιλμ ως μια ταξική κομεντί χαρακτήρων;
Χαίρομαι που το λέτε αυτό, γιατί στις κουβέντες που έχουμε κάνει με την Πατρισιά αυτός ήταν ο βασικός στόχος της. Η πολιτική ανάγνωση της ιστορίας. Ομως κάποια στιγμή το έργο αφήνει την ένδυση του κωμικοτραγικού και μετατρέπεται σε μια απόλυτα ρεαλιστική δημιουργία. Γίνεται ένα επίκαιρο φιλμ που όχι μόνο αντανακλά τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα αλλά εκφράζει και οδυνηρές αλήθειες.
Ποιες είναι αυτές οι αλήθειες;
Οτι οι όροι του παιχνιδιού είναι κάποιες φορές τόσο σκληροί που δεν μπορούμε εύκολα να τους αντιμετωπίσουμε.
Υπάρχει κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία που προέκυψε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;
Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω αρκετές ενδιαφέρουσες ιστορίες να διηγηθώ από τη διάρκεια των γυρισμάτων. Ομως χαιρόμουν πραγματικά που συμμετείχα σε αυτό το φιλμ. Και φυσικά ήταν πάρα πολύ ευχάριστο, όπως προανέφερα, να παίζω ξανά με τη Χαφσιά Χερζί.
Η ηρωίδα σας, η Αλμά, είναι μια γυναίκα που θεωρητικά έχει σχεδόν τα πάντα στη ζωή της, αλλά στην πραγματικότητα μοιάζει σαν να μην έχει τίποτα. Εχετε γνωρίσει ποτέ κάποια σαν εκείνη;
Υπήρξαν κάποιες συναντήσεις στο παρελθόν με γυναίκες σαν εκείνη που με έκαναν να αναρωτηθώ ποιες ήταν οι επιλογές που τις οδήγησαν σε αυτές τις συνθήκες. Η κατάστασή της Αλμά είναι πάντως πολύ ειδική. Ο σύζυγός της βρίσκεται στη φυλακή –ποτέ δεν έχω γνωρίσει κάποια που ο σύζυγός της βρίσκεται στη φυλακή– οπότε βιώνει κάτι ασυνήθιστο. Είναι μια πολύ ισχυρή σεναριακή συνθήκη που η Πατρισιά τη χρησιμοποιεί κατάλληλα για να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο που λέει πολλά για το τι σημαίνει να είσαι ελεύθερος. Επίσης, η ταινία μιλά ουσιαστικά για το νόημα της ζωής που βρίσκεται στη σημασία τού να αναζητά κάποιος μονίμως τη χαρά στη ζωή του. Μια χαρά που για κάποιους ονομάζεται ευτυχία και προκύπτει μέσα από την τροφή για σκέψη, την αναζήτηση της γνώσης, την ευγένεια, τη μεγαλοψυχία, τη συντροφικότητα αλλά και την απόφαση να μοιράζεσαι. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να απολαμβάνεις ευχάριστες καταστάσεις μαζί με άλλους ανθρώπους.
Εχετε δουλέψει με σημαντικούς σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ποιους θεωρείτε τους πιο καίριους ως προς την εξέλιξή σας ως ηθοποιού;
Ολοι οι σκηνοθέτες με τους οποίους συνεργάστηκα είχαν να μου προσφέρουν κάτι. Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον, αφού όλοι τους ήταν σημαντικοί για την καριέρα μου.
Ο Μάικλ Τσιμίνο, με τον οποίο συνεργαστήκατε στην «Πύλη της Δύσης», σας έδωσε έναν πολύ δυνατό ρόλο και μάλιστα σε μια ταινία με ξεχωριστή ιστορική σημασία, αφού χαρακτηρίστηκε από μερίδα της κριτικής ως το πρώτο «μαρξιστικό γουέστερν» στην ιστορία του Χόλιγουντ.
Ημουν πραγματικά πολύ τυχερή που είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ μαζί του. Βέβαια, η «Πύλη της Δύσης» δεν είναι η τυπική χολιγουντιανή ταινία, καθώς, αν και το στούντιο έβαζε τα λεφτά, ο Μάικλ δεν συμβιβαζόταν με τίποτα κι έκανε το φιλμ όπως εκείνος ήθελε. Πολύ σπουδαίος σκηνοθέτης, πραγματικά ξεχωριστός. Παρότι ήταν δύσκολος και απαιτητικός, κατάφερνε να φτιάχνει ένα δικό του σύμπαν στο οποίο δεν ήταν πάντα εύκολο να τον ακολουθήσεις, αλλά αν το έκανες θα αποκόμιζες μόνο οφέλη.
Εκεί δουλέψατε μαζί με τον Κρίστοφερ Γουόκεν.
Απίστευτος ηθοποιός αλλά και καταπληκτικός χορευτής. Νομίζω μάλιστα ότι η καριέρα του είχε ξεκινήσει από τον χορό. Μόνο ωραίες αναμνήσεις έχω από τη συνεργασία μαζί του.
Αλήθεια, έχετε κάνει δυνατές, αληθινές φιλίες μέσω της δουλειάς αυτής;
Ναι, όχι πολλές, αλλά λίγες και γερές. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπαίνουν και βγαίνουν στη ζωή μιας ηθοποιού λόγω των συνεχών γυρισμάτων, αλλαγών, συναντήσεων, ταξιδιών. Αναπόφευκτο λοιπόν είναι κάποιους λίγους από αυτούς να τους ξεχωρίσεις και να τους κρατήσεις στη ζωή σου.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί λένε ότι η σύγχρονη τηλεόραση είναι το μέλλον του σινεμά. Συμφωνείτε;
Δεν το νομίζω, γιατί η μυσταγωγία της μεγάλης οθόνης και της σκοτεινής αίθουσας δεν μπορεί να αντικατασταθεί.
Ποια είναι η τελευταία καλή ταινία ή σειρά που παρακολουθήσατε στην τηλεόραση;
Αναγκάστηκα πρόσφατα να δω μια σειρά για την οποία μιλούσαν όλοι και έπρεπε να τη δω για να έχω άποψη.
Ποια ήταν αυτή η σειρά;
Το «Adolescence» στο Netflix. Το ξέρετε το «Adolescence»; Είναι πραγματικά εξαιρετικό.
Το κίνημα #ΜeΤοo βρίσκεται σταθερά στην παγκόσμια καθημερινή ατζέντα και ειδικά ο κινηματογράφος το στηρίζει συνεχώς. Ποια είναι η άποψή σας;
Ξέρω μόνο ότι το κίνημα αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για το σινεμά αλλά για όλο τον κόσμο. Κι είμαι ευτυχής που αποτελώ μέρος του. Το μυστικό είναι να βρεις έναν τρόπο να κρατήσεις ζωντανή μια εποικοδομητική συζήτηση μεταξύ των ανθρώπων κι αυτό είναι η μεγάλη επιτυχία του #ΜeΤoo, που δεν στρέφεται σε μία και μοναδική κατεύθυνση αλλά δίνει φωνή και βήμα σε πολλές διαφορετικές ομάδες.
Ποια νομίζετε ότι είναι η πορεία που παίρνει ο κόσμος σήμερα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Δεν ξέρω. Δεν είμαι πολύ συνδεδεμένη με αυτά.
Κυρία Ιπέρ, αν δεν είχατε γίνει ηθοποιός, μπορείτε να φανταστείτε τι άλλο θα κάνατε στη ζωή σας;
Πραγματικά σας το λέω. Δεν θα μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο στη ζωή μου. Ούτε καν σκηνοθεσία δεν θα μπορούσα να κάνω. Το πιστεύω βαθιά μέσα μου πως είμαι γεννημένη ηθοποιός.
