H Mπαρτσελόνα και η Ρεάλ διασταύρωσαν τα ξίφη τους την περασμένη Τετάρτη στα πλαίσια του Κυπέλλου του Βασιλιά και ξανά χθες το βράδυ, στο «κλάσικο» της Λα Λίγκα.
Λίγο πριν βγουν στα χαρακώματα, ωστόσο, κάθισαν δίπλα δίπλα στο τραπέζι του θριάμβου και μοιράστηκαν ένα μπουκάλι ακριβό κρασί «ριόχα», στην υγεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Η απόφαση της περασμένης Τρίτης μπορεί να αφορά φραγκοδίφραγκα, εάν το διακύβευμά της συγκριθεί με τον τζίρο των δύο υπερδυνάμεων, αλλά αποτελεί θεσμικό θρίαμβο και ηθική νίκη απέναντι στις αρχές της Ισπανίας, οι οποίες έφαγαν τα μούτρα τους στο ουδέτερο γήπεδο της Ευρώπης.
Μπροστά στον κοινό εχθρό, οι «αιώνιοι» του ισπανικού ποδοσφαίρου συνασπίζονται και δίνουν πάσες ο ένας στον άλλον: σέντρα Μέσι, κεφαλιά Μπέιλ και η μπάλα στα δίχτυα του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ και του άνακτα Φιλίππου του 6ου. Στο Βασίλειο της Ισπανίας, ορισμένοι υπήκοοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους.
Η διαδικασία της αμφισβήτησης κινήθηκε όχι από τη Μαδρίτη, αλλά από την ίδια την Κομισιόν. Όταν η ισπανική νομοθεσία μετέτρεψε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό, το σωτήριον έτος 1990, η μετατροπή των συλλόγων σε Ανώνυμες Εταιρίες κρίθηκε υποχρεωτική.
Ωστόσο, oι χαρτογιακάδες του τότε πρωθυπουργού Φελίπε Γκονθάλεθ άνοιξαν ένα παράθυρο, από το οποίο χωρούσαν μεγαθήρια. «Όσες ομάδες παρουσίασαν κέρδη τα τελευταία τέσσερα φορολογικά έτη, διατηρούν το δικαίωμα να συνεχίσουν ως μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί», ο έστι μεθερμηνευόμενον ως ερασιτεχνικά σωματεία, με ευνοϊκό φορολογικό συντελεστή: 25% έναντι 30%.
Τη σκανδαλώδη και σχεδόν φωτογραφική διάταξη έσπευσαν να εκμεταλλευτούν κάτι άγνωστες ομαδούλες: Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελονα, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Οσασούνα. Οι δύο κολοσσοί, με κάτι ατίθασους Βάσκους για ουρά. Ναι, σωστά διαβάσατε, η Μπάρτσα και η Ρεάλ δηλώνονταν ξεδιάντροπα ως «μη κερδοσκοπικοί όμιλοι» στην ισπανική εφορία, από το 1990, μέχρι το 2016, όταν άλλαξε ο νόμος.
Η Κομισιόν προσέβαλε τον αθέμιτο ανταγωνισμό με πρωτοβουλία της Δανέζας Επιτρόπου Ανταγωνισμου Μαργκρέτε Βεστάγκερ το 2016 και διέταξε τις ευνοημένες ομάδες να πληρώσουν άμεσα τον οφειλόμενο φόρο, σε βάθος 26 ετών. Τα λεφτά δεν είναι πολλά, σε 5 εκατομμύρια ευρώ τα υπολόγισαν οι εγγλέζικες εφημερίδες, αλλά οι «κατηγορούμενες» ομάδες (πλην της Οσασούνα) προσέφυγαν στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζήτησαν ακύρωση της απόφασης.
«Η Κομισιόν λάθεψε στην εξέταση των δεδομένων», διαμαρτυρήθηκαν με μια φωνή Καστιγιάνοι, Καταλανοί και Βάσκοι. «Μπορεί ο νόμος του 1990 να μας επιβράβευσε για τη χρηστή διαχείριση της τετραετίας που προηγήθηκε, αλλά στην 25ετία που ακολούθησε είχαμε χασούρα εξαιτίας του ίδιου του φορολογικού συστήματος που υποτίθεται ότι θα μας επιβράβευε. Μετά το 2000, ο φόρος που πλήρωναν οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί στην Ισπανία ήταν ακριβότερος από εκείνον που επιβάρυνε τις Ανώνυμες Εταιρίες»!
Το Δικαστήριο έπιασε χαρτί και καλαμάρι, έβγαλε κομπιουτεράκια και με περισσή σπουδή αποφάσισε να δικαιώσει τη Ρεάλ και τη Μπαρτσελόνα. Η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχασε τη δίκη, αλλά ουδείς ενδιαφέρθηκε για την κλάψα της. Οι δύο «αιώνιοι μονομάχοι» δεν πρόκειται να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ, ούτε μία πεσέτα, από τα απόνερα της ευνοϊκής ρύθμισης που επικαλέστηκε η Κομισιόν.
Νωρίτερα, η Μπαρτσα και η Ρεάλ είχαν κηρυχθεί από την ίδια Επιτροπή της ίδιας Κομισιόν ένοχες για νεποτισμό, αφού το φιρμάνι του Ιουλίου 2016 θεώρησε παράνομες τις λογής λογής «επιχορηγήσεις» με τις οποίες τις υποστήριζε το ταλαίπωρο Βασίλειο της Ισπανίας.
Ο Δήμος της Μαδρίτης χάρισε χρέος 18,4 εκατομμυρίων ευρώ προς τη Ρεάλ ώστε να αποκτήσει εκείνη το οικόπεδο που ονειρευόταν για να ανακαινίσει το Μπερναμπέου, η Βαλένθια εξασφάλισε ευνοιοκρατικά δάνεια ύψους 20 εκ. ευρώ και πάει λέγοντας και μετρώντας.
Ούτε όμως εκείνες οι αποφάσεις της κυρίας Βεστάγκερ μακροημέρευσαν. Οι «λευκοί» της Μαδρίτης και οι «Μπλαουγκράνα» της Βαρκελώνης αποχώρησαν από το Λουξεμβούργο αγκαλιασμένοι και γελαστοί, έτοιμοι να κονταροχτυπηθούν στο γήπεδο περί όνου σκιάς. Μακριά από το πράσινο του γρασιδιού, παραμένουν οι δύο ισχυρότεροι πόλοι της ισπανικής επιχειρηματικότητας, αν όχι κοινωνίας: ένα δίπολο κράτος εν κράτει.
Και ας τους υποχρέωσε η Πολιτεία, προ τριετίας, να απεμπολήσουν, επιτέλους τον ερασιτεχνισμό.