Η αποκάλυψη του Documento την Κυριακή για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, καταλαβαίνουν οι πάντες πως είναι μια μεγάλη ιστορία. Αφού κατέρρευσαν οι Τράπεζες δίνοντας θαλασσοδάνεια και εκτελώντας συμβόλαια διαπλοκής και αφού τις σώσαμε με τα λεφτά του Δημοσίου πληρώνοντας μνημόνια τώρα εξελίσσεται ένας δεύτερος γύρος αθλιότητας.
Εταιρείες έχουν αναλάβει την είσπραξη κόκκινων δανείων προκειμένου να αποσβεστεί κάποιο μέρος της ζημιάς. Γύρω από αυτές τις εταιρείες υπάρχει μια γκρίζα περιοχή. Αναλαμβάνουν την είσπραξη δανείων μέσα από μια διαδικασία που επιλέγει και αναθέτει η Τράπεζα της Ελλάδας και ο Γιάννης Στουρνάρας. Γι αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει κανένας θεσμικός έλεγχος. Πρακτικά δηλαδή, μια εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων, μπορεί να αγοράσει δάνεια 1,5 δις για 70 εκατομμύρια. Στη συνέχεια μπορεί να σκοτώσει τα δάνεια αυτά για 150 εκατομμύρια και να βγάλει η ίδια κέρδος 80 εκατομμυρίων ενώ οι Τράπεζες έχουν χάσει 1,43 δις . Και αυτό βαφτίζεται είσπραξη κόκκινων δανείων ενώ στην πραγματικότητα είναι αισχροκέρδεια εταιρειών που εμφανίστηκαν από το πουθενά.
Ας πούμε τώρα ότι ένας επιχειρηματίας έχει πάρει δάνεια 100 εκατομμύρια. Τα δάνειά του τα παίρνει η εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων ανάμεσα σε άλλα και τα σκοτώνει για μόλις 2 εκατομμύρια. Την ίδια ώρα μπορεί να απαιτεί από τον χρεωμένο του καταναλωτικού δανείου, για ένα δάνειο 10.000 ευρώ, ακόμη και 5.000 ευρώ. Τα δύο παραδείγματα δείχνουν μια προκλητική συμπεριφορά υπέρ του στρατηγικού και πλούσιου κακοπληρωτή. Ποιος ελέγχει αυτή τη διαδικασία; Κανένα θεσμικό όργανο. Η εταιρεία διαχείρισης κόκκινων δανείων με τη σύμφωνη γνώμη του Στουρνάρα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Σε μια τέτοια ανεξέλεγκτη διαδικασία κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει να διακινούνται χρήματα κάτω από το τραπέζι για να γλυτώσουν οι μεγαλοφειλέτες ποσά μέσα από γενναία (ανεξέλεγκτα πάντα) κουρέματα.
Στο δημοσίευμα του Documento η εταιρεία PQH AE, με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 24.000 ευρώ, ανέλαβε τη διαχείριση κόκκινων δανείων 9 δις. Μέτοχος της συγκεκριμένης εταιρείας είναι ο Ορέστης Τσακαλώτος, ο οποίος πριν κάνει το άλμα προς τα κόκκινα δάνεια, είχε μια εταιρεία προγραμματισμού. Η εταιρεία του ίδιου ανέλαβε διαχείριση και άλλων δανείων όπως της ΔΕΗ. Πρόκειται για ξάδερφο του Υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, με τον οποίο ο Υπουργός, όπως αναφέρουν πληροφορίες, δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις. Το θέμα όμως δεν είναι οι σχέσεις της οικογένειας Τσακαλώτου. Άλλωστε δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη ούτε για το κακό ούτε για το καλό.
Υπάρχει ωστόσο ένα λεπτό σημείο. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ως Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης, είναι ο πρώτος που οφείλει να ζητήσει στο όνομα της εξυγίανσης της Οικονομίας και των Τραπεζών, να θεσμοθετηθούν κανόνες διαφάνειας για τη διαχείριση των δανείων. Δεν μπορεί διαδικασίες διαχείρισης ποσών όσο ένα μνημόνιο, να είναι ανεξέλεγκτες και ελέω Στουρνάρα, ακόμη και αν ο Στουρνάρας ήταν καλός κεντρικός Τραπεζίτης και όχι ξεχασιάρης του πόθεν έσχες και σύμβουλος της Novartis.
Οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες κουρεύονται, εκποιούνται ή αντιμετωπίζονται κόκκινα δάνεια, πρέπει να γνωστοποιούνται στην Επιτροπή Διαφάνειας της Βουλής, για να ελεγχθεί όποτε επιλεγεί, ποιοι πλήρωσαν και πόσο. Σε αυτή την συγγένεια απολογείται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, δηλαδή την συγγένεια που πρέπει να έχει η παρούσα κυβέρνηση με τη διαφάνεια και την περιφρούρηση του δημοσίου χρήματος. Κάθε άλλη συγγένεια με πρόσωπα είναι υποδεέστερη εκτός αν αποδειχθεί πως έπαιξε το ρόλο της.
Η γυναίκα του Καίσαρα σαφώς πρέπει και να είναι και να δείχνει τίμια, όπως φαντάζομαι και ο ξάδερφος. Ως τώρα δεν υπάρχουν ενδείξεις που να δείχνουν πως δεν είναι. Υπάρχει όμως η σοβαρή ένδειξη πως η χώρα βαδίζει προς ένα καθεστώς αδιαφάνειας στους τομείς που έπρεπε όλα να είναι σε γυάλινο σπίτι. Ο Υπουργός Οικονομικών πρέπει να δείξει, όπως και η υπόλοιπη κυβέρνηση, τη συγγένειά τους με όσα έχουν εξαγγείλει. Η χώρα ψήφισε για πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα και δεν μπορεί κανένας να βάζει από το παράθυρο τον Στουρνάρα να διαχειρίζεται τα ματωμένα χρήματα αυτής της χώρας. Με ή χωρίς ξαδέρφια.
